Nightmare

Od strony lasu nadleciał gryf. Nie był to jeden z gatunku tych brązowych wredot, które potrafiły się komunikować. Był czarny, a dziób żółty. Jego ciało pokrywała srebrna zbroja. (obrazek niżej)

- Tak. A ja ci mówiłam? - zachichotała.

- Tak, Twilight to się ratuje! - krzyknął ktoś zza Black. NMM zmieniła się w mgłę w kolorze indygo, a źrebaki zaśmiały się jak ona i zrobiły to samo. Na środku sali uformowała się cała NMM. - Głupcy... BlackStar! Mogłabyś pokazać im naszych... zakładników? - zwróciła się NMM do BlackStar. Pegaz podeszła do niej. Za nią unosiła się bańka z przestraszonymi maluchami. Można było ją zniszczyć, ale wtedy wraz z zawartością.

- Hmm... Zaraz zobaczymy. - Shadow delikatnie pogłaskał stwora. Ten wstał i zasyczał na niego. Jego ogon zaświecił się, a Shadow padł na ziemię. Jaszczurko-żaba cofnęła się i szykowała do kolejnego porażenia elektrycznością.

Stworzenie jednak wciąż chłonęło roślinę i ani myślało przestać. Było do tego długie na kilka kucy.

Trigger stracił tylko 5 punktów. Zaczął skakać na garnkach, które podkładał pod siebie. Stanął na kolejnej platformie. Zaczął strzelać jak wariat, śmiejąc się.

AJ uśmiechnęła się jeszcze szerzej i przytuliła cię.

(sorry WaveX, ale mnie nie ma na polanie. Ja jestem Asianną, a nie widziałam nawet tych ludzi, bo pobiegłam po szamana)

AJ uśmiechnęła się. - No, dalej.

Trigger w ostatniej chwili podłożył pod siebie garnek. Przeskoczył z niego na kolejną platformę. Wkurzył się i po chwili popatrzył na coś obok. Nad nim wisiał w powietrzu precelek. Zwykły, zakręcony precelek. Podskoczył i złapał go. Wypiek zniknął, a punkty na liczniku zwiększyły się o 30. Spyro gwizdnął z trybun, zupełnie jak Pokemona, Gill Grunt, Zap i SunBurn. Wrecking Ball beknął, co powaliło kilku Skylanderów siedzących przed nim. Wszyscy wrzeli z podekscytowania. Trigger machnął łapką i rzucił garnkiem w kwas, wywołując chmurę, która była w bezpiecznej odległości od niego, ale wykonała niezłe wrażenie.

Widzisz? To niezbyt miłe uczucie, ale znalazłam szampon w rzeczach królowej, który to zmył. O-o! Szampon się skończył... Nie mogłeś trochę tych pytań więcej? Teraz po 1 muszę wydawać forsę, po 2 muszę jechać do Canterlot po ten szampon...

(każdy ma 1000 punktów na początku) Trigger dalej był niewidzialny. Nagle rozległ się głos Sonic Boom'a. - Kochani, czas na zmianę pola! - nagle przeciwnicy zostali zdmuchnięci z areny, a komentator zakręcił kołem. - Morze kwasu! - krzyknął. Arena zmieniła się w żrący kwas. Było tam kilka dryfujących platform i dwie, które były "domkiem" i nie dryfowały. Trigger został tam teleportowany, już bez peleryny, zupełnie jak Zwiastun. Oboje stanęli na przeciwległych polach. Wesołek wydał okrzyk "mine!" i zaczął rzucać kolejnymi garnkami. Nawet się nie przejmował celowaniem. PS. znalazłam obrazek Trigger'a:

- Nie wiem... Może ty wybierzesz zajęcie?

(Sorry, ale mi brat zabrał kompa, bo mam nową grę...) - Szybko, na polanie! Nasza była cała we krwi i prawie nie oddychała, kiedy pobiegłam po ciebie!

Maluszek wciąż niewidzialny podskoczył. W powietrze posypały się złote monety. Kilka z nich trafiło zwiastuna, łącznie ubyło mu 5 punktów. Tego ataku nie mógł uniknąć, gdyż pieniądze spadały z każdej strony, do tego niespodziewanie.

- Jak i przyzwyczajenia.

Najpierw jednak musiałaś przejść przez ośnieżoną równinę, która dzieliła Crystal Empire i góry.

W następnej jaskini było dziwne stworzenie. Przypominało krzyżówkę jaszczurki z żabą, a ogon miał kształt pioruna (taki ogon Pikachu).

Pokemona co chwila uderzała w drzewo, więc wędrówka szła wam wolno. Nagle zobaczyłyście przy krzaku z jagodami jakieś stworzenie. Przypominało gryfa, ale łeb miało smoczy. Pochłaniało owoce, liście oraz gałęzie ze wszystkich krzaków.

Mini-Celestia spojrzała na to, a jej mina była O_O . Wtedy do pokoju wpadła BlackStar. Omiotła wszystko spojrzeniem.

A ja mogę powiedzieć tylko głośne "au!" z powodu własnego spóźnienia i rondla z gotowaną miłością.

Wiązka odbiła się od czegoś twardego, ale punktów nie ubyło. Nagle Zwiastun został uderzony w głowę garnkiem, a z nowego licznika spadło pięć punktów.

Uśmiechnęła się i zaczęła powoli jeść owoce. Małe stworki odwróciły się od ciebie i zaskrzeczały głośno w stronę lasu. Odpowiedział im donośny dźwięk, ni to ryk lwa, ni to ptasi krzyk.

Nagle zauważyła, że to jest ta ciemna postać w kapturze. W pobliżu nie było nikogo.