timber

-Ehh... Nie znam się na kartach. W tym przypadku nie pomogę.

-Przestań, to widać. - odparła klacz. - Co się stało?

-Co się stało? - spytała zaciekawiona.

-Ja? Siedziałam w lesie, zadając sobie pytania. Myślałam, zamaczając kopytka w wodzie. Ptaki siadały na moich uszach. Czułam powiew wiatru. Rozumiałam, że moim powołaniem jest natura... Nic więcej. - Odetchnęła, po czym zwróciła się do Vert. - Niewiem... Spytaj się. - powiedziała z uśmiechem. [Jej znaczek to kwiat, niebieski kwiat.]

Zaśmiała się. -Lucky, ależ to twój talent. Każda, nawet najmniejsza sztuczka potrafi się stać lepsza i lepsza. Wystarczy do tego dobry kucyk.

-Nie mylę się. Nie teraz. Nie znałam żadnego kucyka, który potrafiłby zrobić takie sztuczki. Ty jesteś pierwszy. - Odparła.

Uśmiechnęła się. -Napewno nie lepsze niż twoje.

-Heh. Występy... Znaczki... - Zamyśliła się, po czym po chwili ocknęła się.

-Ehh... Nieważne. Zimne kraje, mówisz? Ciekawe... - Zamyśliła się lekko.

-Hollow Shades? - Rozbudziła się. - Byłaś tam? Ja... - Urwała.

Luna - „Discord... Błagam, dość...” - odparł ogier, po czym odtedchnął, widząc Władcę Chaosu „Nie można?” Fuknął zdenerwowany, oddając Soarin'owi prawidłowo rozwiązaną maturę.

Droga Applejack. Błagam cię, jest to jedynie prosty kawałek metalu, na którym, niewyraźnie namazane jest „uwaga”. Nabywanie go, za ułamany grosz nie ma sensu, a co dopiero za twój wspaniały cydr. Radziłabym Ci zrezygnować z zakupu, gdyż cydr, można wykorzystać na wiele innych sposobów, które niedość, że będą pożyteczne dla innych, to jeszcze pomogą Ci uszczęśliwić rodzinę. Możesz wówczas sprzedać cydr, po czym czuć się dumna, z zakupu pożytecznej jabłonki, która zapewni wam lepszy dochód, czy nowego pługu twojego brata, by lepiej radził sobie. Zauważ, kupując znak, uszczęśliwisz jedynie siebie, a szczęście minie niczym ulotna chwilka. Sprzedając cydr, za który kupiłabyś owy znak, możesz uszczęśliwić ciebie, i kucyki wokoło, za co otrzymasz więcej i więcej. Co ciekawe, sprzedaż cydru kosztuje jedynie prace, a przynosi nie tylko dochód, ale i dumę, coraz większą, większą i większą, wraz z kolejnymi krokami ku perfekcji. Jest jeszcze wiele atutów, więc radziłabym Ci pomyśleć... Co da Tobie więcej, znak, który z powodu neonowych kolorów, może odwracać uwagę kucyków, powodując wypadek, czy ominięcie tego wyboru, i zyskanie więcej, za mniej. Twoja Timber.

Opis - Bushel... Jest on dalekim krewnym Applejack, pochodzącym z Appleloosy. Jego znaczek oznacza niezmiernie szczęście do... Wyławiania jabłek! Jest to jeden z sławniejszych „sportów” rodzinny Apple, No może prócz zbieraniem jabłek. By oznaczyć jego miejsce w rodzinie, jest to syn bliskiej przyjaciółki Babci Smith. Ma on też kapelusz, który zdobył jako nagroda, w swoim pierwszym poławianiu jabłek, gdy strzelił dwa najlepsze za jednym razem. Wtedy też okazał się jego talent.

-Nie, Vert. Siadaj. - Odparłam.

-Ohh... Polubisz to miejsce, jestem tego pewna. - Uśmiechnęłam się.

-Niekoniecznie... - Odparła klacz, po czym szybko jej pyszczek przyozdobił uśmiech. - Dość o mnie, teraz, powiedz coś o sobie.

Celestia jest piękna! Za głosem ludu - Twalot

[Oczywiście ^^] -Z niedalekiej wioski w górach, dość ciche miejsce. I... Inne...

[Heh. Straszna? Z tego co widzę... Ehh... Zły humor, przepraszam.] Weszła do domu, po czym usiadła za stołem, gdzie już leżała zastawiona herbata. -Więc... Skąd jesteś? - spytała klacz, Lucky'ego.

Moja siatka - http://i58.tinypic.com/atvs4n.jpg Rysujesz (lekko) koło, po czym przekleślasz je w odpowiednich miejscach. Pionowo, linia pyska, z której zaczniesz rysować pysk. Pozioma, linia oczu, zaczynasz (lekko niżej) rysować oczy.

Ja stosuję siatki rzadko, jako pomoc w rysunku pysku, nie są one obowiązkowe, lecz są pomocne, szczególnie dla początkujących.

Wróciłam! Spróbuj posłużyć się samouczkami. I użyj siatki, pomaga!

-Ehh... To widać. - Odetchnęła, po czym skierowała się do domu wcześniej poznanej klaczy, podchodząc do Lucky'ego. - Idziemy? - Uśmiechnęła się lekko.

-Ehh... Zawsze tak jest... Ale ten oddech. - Szepnęła zaciekawiona...

Obrzuciłam wzrokiem ogiera. -Zaczekajcie... - Podeszłam do niego. - Witam...