inka2001

Zerknęła w kierunku kuchni ostatni raz i poszła po juki.

- Bardzo chętnie pojadę z tego miejsca.- Powiedziała i natychmiast pojawiła się przed Śmiercią.

Otworzyła magią drzwi i popatrzyła przez nie.

- Nie, to nie. - Powiedziała.

- Choć się spakować! - Powiedziała do małego podmieńca.

- Mam rozumieć, że nie chcesz z nami iść? - Spytała przekonująco wilczka.

Znudziło jej się czytanie, więc postanowiła wyjść z komnaty i zobaczyć co u księżniczki.

- Kira! - Zawołała wilczka.

- To może przesunęlibyśmy wyprawę na dziś? - Spytała.

Fajna postać. 10\10

Ruff gapiła się na wszystkich. Była tak zdumiona że zaczęła patrzeć na nich zamiast na siebie.

Zaczęło jej się nudzić.

- Bardzo chcesz się zobaczyć z rodziną? - Spytała podmieńca.

Ruff patrzyła ze zdumieniem. Przestała walczyć.

Ruff próbowała uderzyć dusze kopytami.

Popatrzyła na Moonlight ze zdziwieniem i jednocześnie wzgardą.

- No dobrze nie to nie. - Powiedziała i poszła sprawdzić co u małego podmieńca.

Odetchnęła z ulgą. Nie będzie musiała walczyć.

Wzięła magią karmę i nasypała ją do miski.

Śmierć położył kopyto na ramieniu Ruffian

- Chodzi mi o to że nie powinnaś robić takich rzeczy więcej. Jesteś jeszcze bardzo młoda i masz jeszcze dużo życia przed sobą.

(Nudzi mi się. Tak we 2 osoby to nudno, więc chyba niedługo odchodzę)

- To znaczy?

Ruff jak zwykle skuliła się jak pies, ale zaraz wstała i

uśmiechnęła się.

1. Masz jakieś super moce?

2. Co robisz w wolnym czasie?

- Mam rozumieć że chcesz siedzieć w kuchni?

Wyjęła magią wilczka i położyła go na ziemi.

- Więcej tego nie zrobisz! - Powiedziała do niego.

Śmierć już chciał ją złapać za kark, ale się uspokoił. Powiedział do niej dosyć miłym tonem co oznaczało że jest bardzo zdenerwowany

- Ruffian słuchaj. W razie zagrożenia nieważne jakiego powinnaś i nieważne że będziesz na mnie obrażona powinnaś słuchać mnie lub księżniczki. Następnym razem możesz zginąć i nikt cię nie uratuje i nie trafisz do mojego domu tylko do studni dusz. A wierz mi tam jest bardzo niemiło i strasznie.

- Mam rozumieć że nie chciałeś tego robić celowo? Ale skojarzyły mi się twoje słowa ze słowami innych klaczy i przyjaciół i wyszło na to że.... - Posmutniała.

- Nikt mnie nie lubi. - Dokończyła i westchnęła.

Śmierć popatrzył chwilę w ogień. Ogień jakby odwzajemniał wzrokiem jego spojrzenie. Śmierć zauważył że już przestały rozmawiać i podszedł do Ruffian. Spojrzał na nią nadal nieprzyjemnym spojrzeniem. Powiedział do Cedence

- To był ostatni raz kiedy ją uratowałem. Następnym razem będziesz musiała radzić sobie sama.

Śmierć spojrzał się na Ruffian, powiedział do niej dosyć miłym tonem

- Chodź musimy porozmawiać.

- Powinieneś uważać ze słowami. Nie lubię słowa popraw.

Śmierć uśmiechnął się i spojrzał na Ruffian.

- Ta klepsydra to jest twój skarb, to jest twoje życie, więc nie powinno opuszczać tego pokoju

Śmierć wskazał wielki złote drzwi.

- A teraz wracamy do normalnego świata. Nie możecie tu przebywać.

Śmierć tupnął i pojawili się koło obozu.

- A teraz porozmawiajcie sobie. Ja porozmawiam z tobą później Ruff, bo ja mam teraz coś innego do zrobienia.

Śmierć pędem pobiegł w stronę obozowiska zobaczyć jak się urządzili

Księżniczka rozmawiała z Ruff, a gdy skończyły były uśmiechnięte.