Pisklakozaur

Mi się marzy rozpoznawalność, by zaistnieć...
By po śmierci ktoś mógłby klepnąć, że coś zrobił, choć tyle.
Ile konceptów zdusiłem w sobie, mając na myśli zawód po braku feedback'u.
Sam próbuję komponować.. Jest tak samo. Mam trochę utworów które z delicją wystawiłbym na publiczność.
Ale czy tak na prawdę tego chcę? Czy chcę wiedzieć, że te kawałki duszy wyrzucę do kosza?
Wstrzymuję się ze wszystkim, próbuję w większości dla siebie.

Ahh moja ukochana rozterka z "Background pony". Umrzeć w spokoju i bez bólu wiedząc że wszystko się zakończy czy też poświęcać swoje życie po to by mieć wpływ jakiś na świat nas otaczający. Czy ważniejszy jest spokój naszego życia czy wartości wyższe które objawią się po naszym odejściu. Jednak ja patrząc na moje starania jednak skłaniam się ku temu że wybitnymi jednostkami nie jesteśmy i każdy jest geniuszem sam dla siebie. Lepiej tworzyć wszystko tak żeby żyć w zgodzie ze sobą i nie szukać na siłę uwielbienia innych.

Jeśli chcesz się czymś pochwalić publice to śmiało. Mało kto to doceni bo jednak popularność tworzy się stopniowo. Z pewnością będziesz rozczarowany. Będziesz dalej za tym pędził dołując się co raz bardziej. Lepiej rób to co lubisz rysuj dla siebie samego i może z czasem ludzie zaczną Cię doceniać.

Akurat Tsitra rysuje dużo i rysuje cukrzycę. Ale jeśli chodzi o braki kreatywności, to na BRT widać, szczególnie wśród największych gwiazd tej grupy. Wiecznie sprzedają to samo.