Ylthin

Podpinam się, żeby nie namnażać tematów. Podobny problem występuje w tym temacie: 

Zniknęła cała druga strona, w tym najnowszy post - wyświetla się z poziomu działu, ale w samym temacie się kaszani.

4 godziny temu Uszatka napisał:

Trwa to już dobrych kilka miesięcy, bo zaczęło się gdzieś tak pod koniec maja i od tego czasu stopniowo nasila.

4 godziny temu Uszatka napisał:

Najpierw było to okropne zmęczenie wszystkim.

4 godziny temu Uszatka napisał:

Obecnie czuję się tak jakbym miała dość życia, ale zarazem wcale o tym nie myślę. 

Nie mam sił na naukę. Ciągle jestem zestresowana. Ciągle jestem smutna, no, prawie ciągle. Nic mi się nie chce. Prawie całe dnie śpię, a rano nie chcę wstawać więc śpię dalej. W domu już prawie się nie odzywam. Boję się...nawet nie wiem czego. Każdej nocy przed zaśnięciem chce mi się płakać.

Może to moja prywatna przeczulica, ale... przeszłabym się do psychologa. Najlepiej prywatnie, jeśli finanse pozwolą, kolejki w publicznych przychodniach są absurdalne. Jeśli taki stan utrzymuje się przez dłuższy czas i cały czas się pogarsza - możesz z czystym sumieniem podejrzewać depresję.

Czarnowidztwo z mojej strony? Może i tak. Ale czarnowidztwo uzasadnione. Zresztą szybka, wczesna diagnoza = większa szansa na wyleczenie, a zaburzenia depresyjne same z siebie nie przechodzą. Gdyby przechodziły - nie wycofałabym się ze spartolonych studiów.

Zawsze mogłeś poczekać, aż sprzęt wróci z naprawy, przeskalować i wtedy coś wrzucić.

I popieram Aglet: tworzenie tematów o przemalowanych bazach to jakaś paranoja. Gdyby mowa była o wektorach, nie czepiałabym się nawet w połowie tak bardzo, bo sklecenie przyzwoitego wektora wymaga pewnego wkładu - czasu, wysiłku, takich tam.

Paintowe bazy są banalnie proste i rzadko kiedy wyglądają dobrze.

@up - Byliśmy jednak w kręgu oddziaływań ZSRR, a czasy PRLu zieloną łączką dla demokracji nie były. Oberwaliśmy mniej, niż byłe republiki radzieckie, ale zawsze oberwaliśmy.

OK, mój wcześniejszy post poleciał, a kolejny się niestety nie uchował (zresztą moja argumentacja nie była zbyt różna od Pillsterowskiej). Pozwoliłam sobie na zdecydowanie zbyt wiele, wyszła paskudna wycieczka osobista, za co przepraszam... ale swoją (nieco ułagodzoną) opinię podtrzymuję.

Poret, zachowujesz się gorzej niż Spidi - o ile Spidi zwyczajnie milczy i nie podejmuje dyskusji z krytyką, tak ty odstawiasz szopkę. Strzelasz fochy, tupiesz nóżką i zadzierasz nos pod sufit, bo ty wiesz najlepiej, twoja racja jest najtwojsza, a każdy, kto zwróci ci uwagę to brzydki hejter. Chwilami czuję się, jakbym oglądała pięciolatka, któremu rodzice kazali sprzątnąć pozozstawiony po sobie bałagan.

Więcej nie będę strzępić języka ani męczyć klawiatury - równie dobrze mogę pójść i... nie wiem, napisać coś? Może nawet wyjdzie na tyle dobrze, żebym poczuła się względnie zadowolona.

13 godziny temu The Silver Cheese napisał:

Przechodzę ulicą, ludzie są zabiegani, czasem po ich minach widzę brak życia lub brak zainteresowania otoczeniem.

Spotkałam się kiedyś z opinią, że może to być spadek po czasach komunizmu - po inwigilacji, tępieniu oporu wobec władzy, współpracy ze służbami etc. Z drugiej strony moi rodzice narzekają, że w czasach ich młodości (czyli w latach 70-80.) ludzie byli jednak bliżej, mieli ze sobą więcej kontaktu, a więzi w małych grupkach (np. w szkołach, internatach, akademikach) były silniejsze.

Ciężko mi stwierdzić, kto ma rację. Sama nie czuję potrzeby zbytniej interakcji z innymi, zwłaszcza obcymi ludźmi, staram się jednak zachowywać w miarę uprzejmie, nie przeszkadzać innym... i może to jest przyczyną takiego poczucia obojętności? Że każdy zachowuje się neutralnie i nie wchodzi innym w drogę, ale w efekcie oddala się od reszty?

10 minut temu BiP napisał:

A wiem co piszę, bo już nie raz widziałem to na sb...

Potwierdzam, na sąsiednim forume KO jest źródłem niekończących się żartów i ogólnej głupawki.

Wygodne

Po prostu wygodne. Nie mam jednolitego stylu ubierania się (pomijając spodnie - dżinsowe, nogawka prosta lub rozszerzana), więc jednego dnia mogę założyć lekką bluzkę naszytą koralikami, drugiego koszulkę i dżinsową koszulę, a trzeciego - bluzę z kapturem. Ważne, żeby strój był czysty i niewygnieciony, kolory dopasowane, całość nie ograniczała ruchów i dawała się ubrać w kilka minut. Przez większość czasu unikam spódnic i spodni krótszych niż do kolan - wygoda, ciepło i względy estetyczne. To samo tyczy się dużych dekoltów - nie wiem, dlaczego miałabym świecić mostkiem i ryzykować złapanie kolejnej infekcji dróg oddechowych. Biżuterię zakładam rzadko i w niewielkich ilościach, kolczyki przestałam nosić w połowie liceum. Zero obcasów czy pantofelków. Eleganckie sukienki czy żakiety to dla mnie mordęga - ciężko w tym chodzić, schylać się, nie daj Borze Tucholski oczko w rajstopach pójdzie... Góra dwie pary butów (sportowych) na sezon, w zależności od pogody. Torebka ma być prosta, pojemna i z długim paskiem. Czasami (ale tylko czasami i do wybranych strojów) zakładam nieco zmaltretowaną arafatkę lub kolorowy szal.

Nie interesuje mnie moda. Ubrania kupuję w miarę potrzeby, nie pod dyktando cudzego gustu; nie mam problemu z noszeniem męskich ubrań, o ile rozmiar pasuje, a krój jest w miarę neutralny.

Gdybym umiała oszczędzać, rozglądałabym się za porządną skórzaną kurtką.

Odnośnie "Please Nibble Responsibly" - okolice szyi i twarzy mogą być... hmm, erogenne, a u koni wzajemne skubanie się zębami (np. w okolicach kłębu) jest oznaką przyjaźni. Coś jak iskanie się u małp. Skubanie uszu jako motyw fabularny ma więc pewne (naciągane, bo naciągane, ale zawsze jakieś) podstawy.

Artykuły Cahan były mocno subiektywne, ale ciekawe, poruszyły także dość ważny problem z serialem - sposób przedstawiania i rozwój postaci, które są nie zawsze najlepiej poprowadzone.

Felietony. Jeśli chodzi o wiadome anglosaskie święto - nie widzę problemu. Owszem, może się wydawać nie na miejscu w porównaniu z bardziej refleksyjnymi, "rodzimymi" świętami. Owszem, jest obce, importowane - ale razi nas to raczej przez brak dystansu w czasie, w końcu nikt jakoś nie krzywi się na choinkę, którą ściągnęliśmy bodaj z XIX-wiecznych Niemiec.

Patriotyzm i kłótnie o tenże - kilka ważnych naprawdę słów i refleksji... ale nie obraziłabym się za nieco dłuższą, bardziej rozbudowaną opinię.

Artykuł Verlaxa o wrestlingu był... krótki. To na pewno. Kilka słów ogólnikowego wstępu, a potem podsumowanie kilku imprez - jako osoba mało zaznajomiona z tą formą rozrywki (pomijając kilka pojęć, dwa żarty na krzyż i gry wideo) czuję dość spory niedosyt i ogólny zamęt. Kto, z kim, czemu mam się przejmować?

22 godziny temu Sttark napisał:

Ale teraz na szczęście już nie muszę się tym martwić. Studia prawnicze są od tego wolne.

A czy logika nie jest częścią matematyki?

35 minuty temu Selenium napisał:

Jak ktoś nie jest ścisłowcem, to za nic się nie nauczy

Nauczy się. Będzie pod górkę, ale z dobrym nauczycielem, odpowiednią ilością czasu i wysiłku oraz dobrym nastawieniem da radę opanować chociaż podstawy. Programistą czy matematykiem może nie zostanie, ale maturę czy przedmiot na studiach zda.

Ale ja jestem biologiem, biologia to nie nauka, bo nie liczysz zadań, tylko uczysz się o blastoporach i kroisz dżdżownice.

@Yoda - Gwoli ścisłości, nie znam uniwersum StarCrafta (w sumie jedyne, co o tej serii wiem to fakt, że mój były w nią pogrywał, a znajomy bloger narzeka, że w SC2 popsuto fabułę), więc raczej fanfik by mnie nie zainteresował, ale... OK. Na co podróże w czasie? Po co tam kucyki? Wygląda mi to bardziej jak zbitka kilku pomysłów na zasadzie "przecież smoko-niedźwiedź strzelający gamma-laserami zagłady z cybernetycznych łap to najlepsza rzecz w historii", niż zalążek sensownej historii.

godzinę temu Dairinn napisał:

Fanfiki gdzie główną bohaterką jest Derpy? Znam tylko Bubbles, moglibyście polecić coś jeszcze? Obojętnie jaka tematyka. 

 

Cykl fanfików DeadDerpyverse? "Wielka Draka o Motyla" w tłumaczeniu (chyba) aTOMa?

8 godzin temu Niklas napisał:

Z powodów bo Ylthin

Bo wypaczona psychika. Ale OK, już niedługo wywalę masę pieniędzy na prywatne wizyty i leki, bo kozetka u psychologa nie pomogła, w NFZ będę czekać do świętego nigdy, a w międzyczasie do listy problemów doszły zaburzenia snu.

Może coś nawet napiszę.

Może.

Przypomniał mi się jeszcze jeden pomysł, tak swoją drogą.

Meta-fanfik, który tak trochę kontynuował wydarzenia z "Beczki", ale koniec końców miał być osobną historią

Łoj, troszkę długi post wyszedł. Po kolei...

"Gala"

"Zakład Chaosu Społecznego"

"Beczka Cydru"

"Bez Przyszłości"

"Wolf Clawa Dziwaczna Przygoda"

Dwa luźne, nigdy niedopracowane pomysły na krótkie, niekucykowe opowiadania fantastyczne

Dwa kolejne, powiązane ze sobą pomysły, które wywołują u mnie potworne napady wstydu, Chryste Nazaretański na łyżworolkach, mam 20 lat z okładem i dawno już chyba wyrosłam z czasów, gdy mogłam z czystym sercem jarać się takimi rzeczami, mamy rok 2016, standardy, cuda-niewidy, powinnam sobie po prostu dać przysłowiowego siana i zadbać może o drugi z kolei kierunek studiów, żeby i z tego nie wylecieć jak skończona...

(o mój Borze Tucholski to jest skrajnie żenujące właśnie dostałam napadu tremy)

Być może coś mi się przypomni lub wpadnie nowego, najwyżej dopiszę. Jeśli kogoś ciekawią szczegóły - niech da znać, napiszę coś więcej w spoilerach, ba, może nawet odkopię jakieś skrawki tekstu.

Czy liczą się opowiadania nadpoczęte, wstępnie opublikowane i porzucone, nawet jeśli pomysł wyjściowy nie uległ w międzyczasie znaczącym zmianom?

@Niklas - Żeś utrafił z porównaniem. Doprowadzenie tej sterty kłaków do porządku jest równie przyjemne, co sprzątanie.

Prostsze te kudły się nie zrobią

Zadanie klasówkowe, tak? Nie dodatkowe, z gwiazdką, na szóstkę. Jeśli nauczyciel ma choć dwie działające komórki w mózgu, to najpewniej przeliczył kilka takich zadań z uczniami i na tyle, na ile pamiętam 4. klasę podstawówki - takie zadanie nie byłoby przesadą. Owszem, trzeba (o zgrozo) dokładnie przeczytać treść i pomyśleć przez chwilę, żeby nie zamotać się w milionie niewiadomych, ale jest to wyliczalne.

Jeśli nie spartaczyłam czegoś po drodze, to obliczenie wyniku jest proste - wystarczy dobrze oznaczyć niewiadomą (grzyby zebrane przez najmłodszego syna = x), poprawnie dodać i wymnożyć (średni syn = 2x, najstarszy syn = 2*2x = 4x, ojciec = 2*(x+2x+4x)=2*7x=14x; razem = x+2x+4x+14x=21x), i rozwiązać proste równanie 21x=63 (x=3). Potem wymnożyć wszystkie niewiadome (x=3, 2x=6, 4x=12, 14x=42), sprawdzić wynik (3+6+12+42=63) i zapisać ładną odpowiedź.

Ogólniak, rozszerzenia z biologii, chemii i angielskiego; jak mi ktoś dobrze nie wytłumaczy i nie pokaże, co i jak liczyć - jestem jak dziecko we mgle. I notorycznie walę głupawe błędy w obliczeniach. Dobry wynik z matury wyciągnęłam wyłącznie przez dobrego nauczyciela.

Notatki na kartce

@Dairinn - Większość tabletów powinna wspierać systemy od WinXP wzwyż.

12 minuty temu Pirydoksal napisał:

Z cyklu „Odmęty japońskiego zdziwaczenia”. Pamiętam, że na widok tego czegoś wyklaskałem rubika z facepalmów... Gra.

  Ukryj zawartość

http://store.steampowered.com/app/310080/

 

Pięć minut na angielskiej Wikipedii.

tl;dr - gra była początkowo żartem z innych dating simów, a z czasem wyszedł z tego pełnoprawny produkt, chwalony zresztą za jakość scenariusza, emocjonalną głębię i sprytną zabawę konwencjami

Ha ha ha ha ha.

Boki zrywać.

Jeśli montujesz filmiki publicystyczne (tj. ty gadasz, a w tle leci materiał z gry czy filmu) i nie zależy ci na pieniądzach z reklam - możesz się wybronić przez copyright deadlock. Trick polega na tym, żeby wrzucić do materiału klipy zawierające treści od kilku różnych firm, niekoniecznie powiązane z tematem filmiku, żeby sprowokować wszystkie do wysunięcia żądań (przez system ContentID) pod twoim adresem. Jeśli choć jedna z firm nie zdecyduje się na monetyzację filmiku - żadna z nich nie dostanie choćby grosza.

Jeśli materiał opiera się o Fair Use (tj. klipy wykorzystujesz w celach edukacyjnych, rozrywkowych, satyrycznych etc. z poszanowaniem praw autorskich) - możesz się odwoływać od prób zablokowania/usunięcia filmu.

Niestety, YT przejmuje się głównie pieniędzmi wielkich korporacji, nawet jeśli prowadzi to do absurdalnych odpałów, zabugowanych botów i innych takich cudeniek. Czasami lepiej jest szukać innego, bardziej przyjaznego użytkownikowi hostingu.

Na WFie zrobili nam test sprawnościowy (bieg wahadłowy, 20 m) i pomiary. Projekt ministerialny, badania sprawności studentów w Polsce.

a) Po 800 m zeszłam na bok z tętnem 195, kolką i ostrym bólem w drogach oddechowych. Godzinę później wciąż mam podrażnioną krtań i kaszlę. Nie, nie jestem astmatyczką.

b) Jestem 1 cm niższa i 3,5 kg cięższa, niż wynikało z dotychczasowego mierzenia i ważenia. Gdy ma się mało centymetrów i dużo kilogramów - każda jednostka w górę czy w dół to bez mała koniec świata.

c) BMI to... Mieszczę się w górnym przedziale normalnej wagi, tuż pod magiczną wartością 24 (nadwaga). Procent tłuszczu w organizmie (to też nam liczyli) - niecały punkt procentowy powyżej dolnej granicy (12,7%). Albo jestem zbyt niska, albo mam autentycznie grube kości (czego wskaźnik BMI nie uwzględnia).

d) Mam za szeroką talię.

e) Facet cały czas marudzi, że jestem ładna, atrakcyjna i co tam jeszcze.

f) Przywalę w twarz każdej osobie, która zaproponuje mi rekreacyjne bieganie jako lek na problemy psychiczne. Mam serdecznie dość słuchania "a może zacznij biegać, od razu poprawi ci się nastrój", zwłaszcza, że każdy WF przypomina mi, jak żałośnie słaba jestem oraz ile zapaleń krtani przechorowałam jako dzieciak.

Otworzyłam butelkę kwasu chlebowego nożyczkami do paznokci, załatwiłam przeniesienie zaliczenia z dodatkowego przedmiotu i kupiłam mangę "Sherlock".

10 minut temu UziSlasherBass napisał:

 

Miłość więcej związków żeby wkoncu Spike i Rarity byli razem

 

A ja bym chciała, żeby nadszedł dzień, kiedy shipperzy się ogarną i wbiją sobie do główek, że "związek" Spike'a to szczeniackie zadurzenie, które najpewniej nijak nie przełoży się na konkretną relację.

Odnośnie powagi - lepsze morały i bardziej życiowe (acz bez przesady) problemy? Tak. Wciskanie na siłę akcji i "epickości"? Nie. Jeśli zechcę pooglądać efekciarskie okładanie się rzeczami, to odpalę Crunchyroll i nadrobię backlog z JoJo's Bizarre Adventure lub powtórzę sobie Kill la Kill.