Omega

To było naprawdę stresujące. Co się teraz stanie? Co wypadnie? Kto wygra? Kość nagle się zatrzymała i... wypadła piątka.

- Lord.. co? - pytała jakby nie rozumiejąc - o co chodzi? Ja nie znam nikogo takiego... nie osobiści, ja...

buu nie lubicie metalu? :C

Wszystko zależało od tego jednego rzutu. Ditzy rzuciła jakby od niechcenia, od razu wypadły dwie szóstki. Potem po kolei dwie piątki. Jedna kość jednak wciąż wirowała na stole.

- Nie powinno cię to obchodzić przyjacielu - mówił z uśmiechem - powinno cię natomiast obchodzić to jak ją zdobyć.

ostatni rzut. Rainbow rzuciła, tym razem ostrożniej. Trzy piątki i dwie szóstki.

- Sprawa jest prosta - powiedział - w bibliotece Canterlotu jest pewna stara książka pod tytułem "Umarłe tajemnice". Zdobędziesz ją i przyniesiesz mi. Jakieś pytania?

Znalazłaś je wszystkie przy głównym peronie. Twilight chodziła w te i we wte podenerwowana.

- To nie fair! - zawołała Pinkie ale ty byłaś już na stacji i nie mogłaś odpowiedzieć. Teraz tylko znaleźć pozostałą piątkę.

- Pan mnie nie rozumie - powiedział z uśmiechem - zrobi pan co każe i już się nigdy nie spotkamy. Jeśli jednak pan nie posłucha umrze pan teraz, zrozumiano? Nagle poczułeś sztywnienie kończyn. Nie mogłeś poruszyć niczym poza szyją. Kto to jest?

- No to szybko! - powiedziała - Twilight na nas czeka!

Ditzy tylko się uśmiechnęła i rzuciła swoje kości. Wyrzuciła pięć szóstek!

Znowu kolej Rainbow. Pierwsze zwycięstwo dało jej pewność siebie. Ponowny rzut, wypada mały strit.

teraz kolej Ditzy. Wzięła kości i rzuciła, wypadł duży strit.

W środku znajdowała się tylko kobieta zamiatająca podłogę. Gdy was zobaczyła zamarła upuszczając miotłę. - Co..kto.. - zaczęła się plątać - czego ode mnie chcecie?

- Dziękuję - powiedział siadając naprzeciwko - mam do pana ważną sprawę.

Słyszysz tylko spokojne kroki i gwizdanie. To było naprawdę dziwne.

Pierwsza rzucała Rainbow. Rzuciła kości na stół i obserwowała z napięciem. Wypadły dwie dwójki i trzy piątki.

Oglądał ktoś Yugioh?

Ślady stóp prowadzą do miasteczka, a dalej do jakiejś starej chaty za gospodą. Urywają się przy drzwiach frontowych.

Pociąg wciąż jedzie a do twojego przedziału wchodzi jakiś pegaz o czarnej sierści. Podchodzi do ciebie. - Czy tu jest wolne? - zapytał z uśmiechem.

Moja lubi jak puszczam Tenacious D ^^

Właśnie usiadła za stołem. Miała na twarzy uśmiech, była pewna siebie. Z kolei ta Ditzy wyglądała jakby się tym nie przejmowała. Miała zeza a jej oczy były bez wyrazu.

- TO po co uczysz? - zapytała - Jeśli coś ci się nie podoba nie powinieneś się za to brać.

Okazuje się, że był to dość długi korytarz. Wił się i skręcał jak wąż, do tego był wilgotny. Okazało się, że prowadzi do lasu nieopodal wioski.