Sajback Gray

Rzucam w Aoba, bo... bo...nie mam powodu, więc celuję w okoliczną ścianę. Ściana się jeszcze zemści, zobaczysz!

Zacząłem szarżować na wroga przepełniony nie znaną mi energią, aż przeszyłem jego ciało włócznią. Ogier padł na ziemię i zaczął krzyczeć z bólu, po czym zamienił się w proch, a następnie jego dusza została niekuco torturowana, przebijana co chwila ostrzami. Nagle moja zła strona kazała mi znaleźć więcej dusz, twierdząc że dzięki ich mocy, wreszcie stanę się nieśmiertelny. Muszę przyznać że ta potęga którą czułem była nie do opowiedzenia. Już chciałem potwierdzić jego słowa, gdy wszystko zaczęło się robić czarne, a ja się obudziłem.Poczułem ból, który dziwnym trafem nie był aż tak potężny jak na początku. Najwyraźniej ta dusza, przejmowała część moich cierpień na siebie. Wspomnienia zaczęły powoli dochodzić do mojej głowy. Clover! Co mogło się z nią stać. Nigdzie jej nie było, a na polanie zobaczyłem Olo... ile ja musiałem spać. Oprócz niego zauważyłem kolejnego wroga, który chyba poważnie się wkurzył po wypowiedzi Ola. Co on mógł mu nawtykać. Nie mogąc na to patrzeć, podniosłem się, wspierany najwyraźniej adrenaliną, lub mocą tej duszy. Krew sączyła się z mojej głowy, ale mnie to nie przeszkadzało. Jeśli ten ogier zrobił coś Clover, to za to zapłaci. Będzie cierpieć gorzej niż ten ich wódz. Na wszelki wypadek, miałem przy sobie sztylet. Jeśli ten Trihoofenczyk zechce mnie zaatakować, to zawszę mogę go zaskoczyć. - Długo mnie nie było? - Powiedziałem patrząc na Olo.

Kilka pytań: 1. Lubisz taniec? 2. Lubisz muzykę klasyczną? 3. Lubisz Discorda? 4. Co myślisz o Pinkie Pie? 5. Znasz zespół Dragonforce?

Rzucam w Mrs.Octavię bo straszy psychodelicznym linkiem. Dynia z zawrotną prędkością leci w Mrs.Octavię. Ku twojemu porażającemu zdziwieniu otwiera ona nienaturalnie szeroko szczękę i połyka dynię w całości. Czy tak zadziałały na ciebie jej psychodeliczne linki i straszenie?

Podszedłem do dziwnej beczki i nieco zląkłem się, co to może być za substancja. By nie okazać się tchórzem wstrzymałem oddech i zanurzyłem głowę w beczce. Z zamkniętymi oczami złapałem coś spiczastego i wyciągnąłem to. Spojrzałem na ziemię i podniosłem przedmiot. *A więc tu jest smyczek Octavii* - Hej Tavi, czy... - Chwilę pomyślałem i wyciągnąłem skrzypce. - Chodźcie wszyscy potańczymy sobie! - Krzyknąłem zaczynając grać wiejskie melodie.

Przed wami epicka dynia przemalowana na Raziela z mojego avatara. Wystarczy tylko pomalować dynie na niebiesko. Zrobić otworki na oczy do których włoży się niebieski plastik, a następnie włożyć do dyni świeczkę i Raziel będzie świecić swoimi niebieskimi oczami. Ponadto radzi się owinąć dynię brązową bandanką. Inspiracja

Ma zajefajny samochód w sygnie.

700 słów? Slice of life? Comedy? Czas brać się do pracy. Mam już nawet fajny pomysł z udziałem Discorda!

N: Pan Octavia... od razu widać którą postać lubi najbardziej. A: Zajefajny Avatar na święto koszmarów, jak najbardziej plus. S: Ciekawa animacja i podtekst. U: Dobrze ją znam i posiada jedyne avatary i sygnatury związane z anime które naprawdę podziwiam.

po dokładnym przeczytaniu zwycięskich prac moje reakcje są takie: Po przeczytaniu opowiadania Sakitty moja reakcja była taka: Natomiast gdy przeczytałem opowiadania Hoffmana, moja reakcja była następująca: Hoffman... przebiłeś epickością i pomysłem wszystkie prace z kretesem. Świetny pomysł by w świecie TCB umieścić jednego z najbardziej epickich zabójców w historii internetu.

Ostatnio nieco go poznałem i muszę stwierdzić że to naprawdę fajny użytkownik.

Ponieważ przez większość czasu o niej nie słyszała, aż do incydentu w odcinku ponaddźwiękowe bum w którym wygrała zawody i ją uratowała. Następnie spotkały się w odcinku niezapomniany wieczór i huraganowa Fluttershy. W końcu widząc jej talent przyjęła ją do akademii wonderbolts w której na początku została skrzydłową, ale po pewnym czasie Spitfire zrozumiała że jest o wiele lepszym i mądrzejszym pegazem od Lightning Dust i mianowała ją głównym pegazem. RD nie skończyła jeszcze akademii, więc nie można powiedzieć że jest członkiem zespołu.

Sygna naprawdę... zachęca do przemyśleń.

YEY! Z pewnością coś napiszę. Najpewniej jakiś wierszyk i opowiadanie, ponieważ nie lubię się ograniczać.

Wreszcie pokazała swoje prawdziwe oblicze.

Ma fajnego gościa w sygnie który fajnie liczy.

Pewnym krokiem wszedłem do budynku, w którym podobno odbywały się zapisy do szlachetnego oddziału majestatycznej księżniczki Luny. Wolnym krokiem wszedłem do pomieszczenia pełnego innych kandydatów, którzy najwyraźniej lekko obawiali się walki w szeregach NLR, ja, jednak jestem zdecydowany i zdeterminowany, by wziąć w tym udział bez względu na konsekwencje. Ustawiłem się w kolejce za jakąś gryficą, która definitywnie nie czuła strachu przed tym z czym najprawdopodobniej przyjdzie się jej zmierzyć. Kiedy wypełniła swoje podanie, przyszła kolej na mnie. Spojrzałem moimi błyszczącymi srebrnymi oczami na gryfa i lekko się przy tym uśmiechnąłem. W końcu odebrałem kartkę, na której znajdowały się pytania odnośnie mojej osoby. Nie czekając zacząłem wypełniać podanie. Rozszerzenie Kończąc pisać zauważyłem że gryf ciągle opisuje coś na kartce. Nagle wstała i podała swoje podanie niejakiemu Avanidiusowi. Ja również podszedłem do niego, dałem podanie i ponurym wzrokiem spojrzałem na gryfa. (obrazek postaram się wstawić w tym tygodniu)

Fajnie się rozpisał.

YEY! Nareszcie udało mi się zdobyć miejsce w konkursie literackim tylko dzięki własnym umiejętnością. Gratuluję wszystkim uczestnikom i liczę na was w następnych edycjach. Szczególne gratulacje dla Hoffmana i Sakitty za ich opowiadania które faktycznie są fantastyczne i zasługują na swoją pozycję. No dobra, no to teraz czas brać się za edycję specjalną .

Jest niebiesko - różowy . Fajne kolorki.

No to ja chętnie wstawię kilka moich ulubionych soundtracków z gier. Jeden z najlepszych utworów w historii gier jaki słyszałem. Uwielbiam tą postać i grę, za gameplay i oryginalne utwory. Jak na grę z 99 roku, to posiada naprawdę mocne i ciekawe utwory. O epickości tego dzieła lepiej nie mówić. Najpiękniejsza piosenka jaką słyszałem w grze. Kolejny utwór z najbardziej epickiej i najlepiej udźwiękowionej serii gier w historii gier. Nie ma chyba gry która mogłaby konkurować z epickością utworów które Metal Gear Solid umila nam czas przez te wszystkie lata. Taka drobna prośba do użytkowników. W jednym poście mogą znajdować się maksymalnie 3 utwory.

jestem Forumowym elementem wierności.

Nie rozumie że ten temat służy do mówienia czegoś miłego... a po za tym to fajna dziewczyna.

Aż dziwię się że nikt nie wstawił jeszcze tej epickiej piosenki Michaela Jacksona z jeszcze bardziej epickiego filmu. Piosenka naprawdę łapie za serce i należy do jednego z najlepszych soundracków w historii. Nagroda za najlepszą piosenkę z filmu na pewno to potwierdza.