Szeregowa WW

- T... Tylko trochę... - mruknęła i spojrzała na Judasa.

- To was pozagryzam... Chociaż tego nie chcę bo wolę żyć w zgodzie. - mruknęła. - A czemu? Bo jestem nauczona pomagać osobom które pomocy potrzebują.

Mabel spuściła wzrok. - D... Dzięki... - powiedziała uśmiechając się i rumieniąc trochę.

(( I co z tego? Nie jesteś MG Lucek więc gówno cię to powinno obchodzić hue~ )) - A tknijcie ją tylko... - warknęła Emi.

Emi w tym czasie zobaczyła Anaiss. Przemieniła się w wilka. - O co chodzi, co się dzieje? - zapytała i podeszła do Anaiss.

(( A ty siedzieć cicho Lucek. Nikt jej nie zabrania więc jak się nie podoba to masz problem. )) - Tylko uważaj! - zawołała dalej biegnąc przed siebie.

Mabel zrobiła się czerwona. - N... Na prawdę? - zapytała.

- Prawda. - powiedziała z uśmiechem i wzięła następny kawałek pizzy.

- A pfff a tam już trudno. Wytrzymam z nim jakoś. - zaśmiała się

Mabel przytaknęła. - A co? - zapytała.

Emi zaczęła biec. - Łap mnie~! - zawołała biegnąc w głąb lasu.

- Pewnie tak... Ale znajdzie cię pewnie. - powiedziała z uśmiechem.

- To wtedy pomogę ci wstać powiedziała z uśmiechem.

- Właśnie ciekawe gdzie się podziewa Blair. Musiało być jej strasznie przykro gdy umarłeś... - mruknęła Lorence.

Mabel wzięła następne ciastko i popatrzyła Judasowi w oczy. Zarumieniła się lekko i uśmiechnęła się.

- Jasne. W ogóle cały jesteś uroczy. - powiedziała z uśmiechem.

- Tym lepiej. - powiedział beztrosko. Wziął kawałek pizzy i wstał. - Życzę państwu smacznego. - powiedział, skłonił się i zniknął.

- Zauważyłam~ Ale to w sumie urocze. - powiedziała z uśmiechem i zaczęła się bawić jego ogonkiem.

- Dobrze że wróciłeś. Panienka Lorence przeżyła nie małe załamanie nerwowe podczas tego gdy byłeś martwy... - powiedział Break. - Hahahah nie~ - zaśmiała się Emily patrząc na Law'a.

- Ludzka forma jest super. - zaśmiała się. - Huhuh pobiegłabym sobie~

- Prozę bardzo~ - powiedziała śmiejąc się i puściła go. Wzięła do ręki następne ciastko i wsadziła je Judas'owi do buzi.

- No jasne że tak! - powiedziała Mabel z uśmiechem i przytuliła chłopaka najmocniej jak mogła.

- Całkiem dobrze. Podoba mi się mój wygląd jako człowiek i muszę przyznać że chodzenie na dwóch nogach wcale nie jest takie nie wygodne jak mówią. - powiedziała z uśmiechem. - A tobie się podoba?

- Jasne~ A coooo? - zapytała nie przestając się uśmiechać i wciąż trzymając chłopaka za ręce. Uważała że Judas zachowuje się całkiem uroczo.

Emi chwyciła rękę Soul'a i wstała. Poszła razem z nim w stronę lasu.