Szeregowa WW

Mabel popatrzyła na Judasa cały czas się uśmiechając. - Co tam mruczysz? - zapytała i chwyciła go za ręce żeby odsłonić jego twarz.

Emi popatrzyła na Soul'a uśmiechając się. - Idzemy się przejść? - zapytała.

Mabel tylko się zaśmiała. Zjadła ciastko które miała w buzi. - Słucham? O co chodzi? - zapytała z uśmiechem.

- Jasne~ - powiedziała z uśmiechem.

- Nie martw się. Od dziś już tak nie będzie. W końcu mnie się tak łatwo nie pozbędziesz~ - zaśmiała się.

Mabel podniosła się do siadu. Wzięła następne ciastko. Trzeba było przyznać, że słodycze to było jej takie małe uzależnienie. Tak, "MAŁE". Usiadła Judasowi na kolanach tak przodem w jego stronę i uśmiechnęła się. - Tak lepiej. - powiedziała z uśmiechem i wsadziła sobie ciastko do buzi.

- Ale to czasem dobrze jest się wywrócić. Bo później wstajesz i idziesz dalej, a zawsze powinno się mieć kogoś kto pomoże ci wstać gdy upadniesz. Czyliiii dobrze jest mieć przyjaciół. - powiedziała z uśmiechem Emi.

- Smacznego. - powiedziała Lorence z uśmiechem. Nagle do pokoju wpadł biały lis. - No proszę a kogo my tu mamy. - zaśmiała się. Lis przemienił się w człowieka. - Ooo widzę że Jonathan jednak zmartwychwstał. - zaśmiał się Break siadając przy stole. - Pamiętasz mnie jeszcze? Emily wsiadła do pierwszego lepszego samochodziku i uśmiechnęła się. Dawno się tak dobrze nie bawiła i zdążyła zapomnieć już jakie to uczucie bawić się jak dziecko.

- Pójdę wziąć prysznic. - powiedział Accelerator i poszedł do łazienki. Misaka zaczęła pić herbatę. - Tak bardzo boję się że coś mu się stanie, albo mnie zostawi z byle powodu... - powiedziała dziewczynka.

- Jakby nie patrzeć Accelerator jest bardzo miły. - powiedziała Misaka z uśmiechem. Po chwili chłopak wrócił niosąc dwa kubki herbaty w rękach. Jeden dał Azusie a drugi Misace i usiadł na kanapie.

Mabel jeszcze bardziej się zarumieniła. - Lubię jak mnie głaskasz. - powiedziała uśmiechając się lekko.

- A całkiem w porządku. Lubię poznawać nowych przyjaciół więc ten dzień uznaję za bardzo dobry. - zaśmiała się.

Lorence uśmiechnęła się i wstała. Wyciągnęła pizzę z piekarnika i nakryła do stołu. - Obiad na stole. - powiedziała kładąc dzbanek soku na stole. Emily przytaknęła i poczochrała Law'owi włosy.

- Ooojoj to trochę nie najlepszy początek... - mruknęła patrząc na niego. Zeszła z drzewa i usiadła obok.

- N... Nie prawda. - powiedziała biorąc następne ciastko i rumieniąc się trochę.

Fałsz~

- Często. Na ogół wtedy gdy go denerwuję, coooo też się często zdarza. - powiedziała Misaka i się zaśmiała. - Ale i tak go lubię. Nawet bardzo bardzo.

- Jak tam pierwszy dzień szkoły? - zapytała z uśmiechem.

- Bez ciebie nie dałabym sobie rady... - powiedziała Lorence i przytuliła się do Jonathana. Emily zaśmiała się i poszła za Law'em.

Mabel niemal natychmiast wzięła do ręki jedno z ciastek i zaczęła je zjadać. Przekręciła się tak, że położyła głowę na kolanach Judasa i zaczęła machać ogonkiem.

- Ty też jesteś z Omegi, nie? Kojarzę cię~ - zaśmiała się. - Jestem Emi.

Lorence odwzajemniła pocałunek. - Kocham cię. - powiedziała po chwili. - Teraz ty wybierz! - zarządziła Emily z szerokim uśmiechem.

Emi otworzyła oczy. Zauważyła kątem oka że ktoś siedzi pod drzewem. Przekręciła się tak, że teraz zwisała głową w dół i spojrzała na owego jegomościa. - Heeeej - powiedziała z uśmiechem.

- Okej~ - powiedziała Mabel kładąc się na kanapie i machając nogami w powietrzu.

Po dłuższej chwili Lorence wsadziła do piekarnika Pizzę i poszła do salonu. Usiadła na kanapie obok Jonathana i chwyciła go za rękę. - Cieszę się że tu jesteś. Nie wiem co by się ze mną stało gdybym cię nie poznała... - powiedziała. Gdy wagonik po jakimś czasie stanął Emily wysiadła z niego cała uśmiechnięta, wesoła i rozhahana na wszystkie strony jeszcze bardziej niż wcześniej.