Mephisto The Undying

- Pomożesz mi? Musiałbym sprzątnąć. - zapytał obejmując lekko dziewczynę tak żeby nie dotykać jej poranionymi nadgarstkami.

- To miło z twojej strony. - powiedział Add. - Będzie ciekawie... ale na pewno trudno będzie mi przywyknąć. - stwierdził.

Eden podszedł szybko do dziewczyny, wziął ją na ręce i zaniósł do łóżka po czym sprawdził jej tętno. - Nie, umarłem jak miałem trzy lata i trafiłem do limbusu, dzieciństwo tam nie jest fajne. - powiedział.

Add usiadł obok Mabel. - To jest... normalne życie tak? - zapytał.

- Ja, indyjską. - powiedział Add odgarniając włosy z czoła.

Add zaczął grzebać w kieszeni, po chwili wyjął z niej dość kasy że starczyło by na trzy największe pizze i colę do tego. - Weź dwie największe i picie. Zapłacę, skoro i tak jestem dzieckiem to nie potrzebuje jej. - powiedział do Misaki. - Chcesz się położyć? - zapytał Eden.

- Ależ skąd, nie będziesz przeszkadzać, po prostu muszę tam trochę sprzątnąć. Nie spodziewałem się trochę i wiesz, ale jesteś mile widziana. - powiedział i uśmiechnął się do niej.

- Ucz mnie mistrzu. - zażartował Add. - Ale naprawdę, zdam się na twoją wiedzę, od dziś uczysz mnie jak to jest mieć 10 lat a ja pomogę Acceratorowi cię ochraniać. - powiedział.

- Cz...czyli nocujesz dziś u mnie? Kurczę, nie posprzątałem. - powiedział patrząc na dziewczynę ale mimo wszystko był uśmiechnięty.

- Nigdzie już. - powiedział patrząc na dziewczynę. - Jakie to dziwne uczucie być takim malcem... - mruknął patrząc na swoje ręce.

- Ej no, uspokójcie się, było, minęło. - powiedział Jonathan. - Kh... okej, chodź. - powiedział Law i poprowadził demona w stronę domu.

- Nie musisz mi dawać jeść ani nic. Jakby nie było tylko wyglądam jak dziecko, umiem o siebie zadbać. - powiedział Add.

- Lawarence. - powiedział tylko. Patrzył na demona. - O ile pamiętam Elesis też umarła wtedy. - stwierdził.

- Zależy, wolałbym się nie narzucać. - powiedzia Add.

- Powrót do szkoły... to będzie zabawne. - stwierdził Add. ((Ta)) - A jak z nogą? - zapytał.

- Mógłbym ją chronić. - stwierdził Add po chwili. - Zrasta się, nie krwawi ani nic jest lepiej. - powiedział.

- Nie, już nie. - powiedział Judas patrząc na dziewczynę. - D... dziękuje. - powiedział.

Add spojrzał na Acceleratora. - Misaka chodzi do szkoły? - zapytał. Eden odwiązał bandaże i zaczął oglądać ranę.

Judas zrobił się jeszcze czerwienszy, po chwili pokazał Mabel dłonie. Spojrzał jej w oczy.

Judas mimo wszystko był czerwony, nie bolało go to, nie bolały go przemywane rany. Przyglądał się Mabel.

Judas natychmiastowo się zaczerwienił, chciał coś powiedzieć ale wyszło bardzo cicho. - A...ale... - powiedział cicho, po chwili ściągnął spodnie i zasłonił twarz dłońmi.

- Kolana. - powiedział, niestety znaczną część kolan przysłaniały spodnie.

- Ugh... jak ja mam być dzieckiem, ja nie umiem. - powiedział zrezygnowany.

- W łazience wszystko mam. - powiedział Judas. - W szafce. - dodał i usiadł w fotelu.

Law wciąż patrzył na drzwi. - To ja oblukam co to za koleś. - powiedział, poruszył ręką i po chwili pojawił się przed budynkiem, ruszył w kierunku innego demona. - Coś za jeden? - zapytał go.