Mephisto The Undying

- Cholera... nie wiem, co robą normalne dzieci? - zapytał.

Judas ostrożnie wyjął klucze z kieszeni i podał je Mabel. - Ten jest od dolnego a ten od górnego zamka. - wskazał na dwa klucze.

- Cholera. Och, powinienem cię przeprosić za to że rozwaliłem ci raz jedzenie... - powiedział do Misaki.

- Dziękuje Lisku. - powiedział tylko. Po chwili zaczął oglądać dłoń, wyglądała jak po wywaleniu się, trochę zdartej skóry i krwi, nic wielkiego, kolana go bolały ale nie odzywał się w tej sprawie. Ogólnie wywalił się i ma rany.

- Jeszcze jakieś trzydzieści minut temu wyglądałem na dwadzieścia... - powiedział. - Cholera... teraz nie jestem wcale straszny... - mruknął.

- Przkro mi że z bratem się posprzeczałaś. - powiedział idąc za dziewczyną.

- Cholera, musiał mnie teleportować... czemu ja brzmie jakbym miał 10 lat? - zapytał sam siebie siadając. - Zszyć ci to? - zapytał Misakę wskazując na jej ramię.

- To nic wielkiego. - powiedział. Po chwili, opierając się palcami o kolana, wstał. - Dam radę. - spojrzał na Mabel. - Straszna ze mnie fajtłapa. - stwierdził.

Add po paru sekundach, zerwał się na równe nogi. - Kha! Gdzie ten gnój?! - zawołał rozglądając się. Spojrzał na Acceleratora i Misakę. - Co? Co ja tu robię? - zapytał i złapał się za zakrwawioną skroń.

Judas spojrzał na Mabel, usiadł ale niestety na ogonie więc cicho pisnął i wyjął go spod tyłka, poplamił ogon krwią ale trudno. - Spoko, nic mi nie jest. Wywaliłem się, potykając się o ogon. - powiedział i zaczął dmjchać na dłonie.

Add pojawił się na jakimś balkonie, wyglądał jak 10 latek. Miał zakrwawione ubranie, ogólnie wyglądał jakby był p walce, po chwili zemdlał. - Pokaż. - powiedział Eden.

Judas pobiegł za Mabel. - A jak tam dotrzeć?! - zawołał za dziewczyną. Po chwili potknął się o swój ogon i wyrżnął w glebę, przeklął pod nosem. Bolały go kolana, miał na nim spore rany, na dłoniach zresztą też. Teraz to już stracił Mabel z zasięgu wzroku.

Judas przyśpieszył, wiedział że Mabel jest zdenerwowana ale i tak biegł za nią, nawet jeśli miała by go zdenerwowana walnąć z liścia. Po chwili dogonił ją. - Mabel. - powiedział zrównując swój krok, z jej krokiem.

Judas nie zdążył nawet spróbować załagodzić sytuacji, kłótnia się wywiązała, stała tak przez chwilę osłupiały a po chwili odwrócił się i pobiegł za Mabel. - Hej czekaj! - zawołał za nią.

- Siema. - powiedział Law. - Ej czujecie... jakiś demon tu jest... - powiedział odwracając się i patrząc w kierunku drzwi. - Co ty wiesz o umieraniu? - zapytał Jonathan.

Judas zaczerwienił się. - Przesadzasz. - powiedział cicho.

- M-mieszkać? K-kto by chciał ze mną mieszkać? - zapytał niepewnie Judas patrząc na Dippera,

- Za dużo cukru jest złe, ale po pięciu gałkach lodów chyba nie będzie aż tak tragicznie, zwłaszcza że w tej tu lodziarni nie dodają do lodów cukru. - powiedział Soul.

Chłopak wysłuchał słów dziewczyny i przyjrzał jej się. - W takim razie będę cię głaskał i tulił. Nawet kilka razy dziennie. - powiedział Judas uśmiechając się.

- Tak, chodźmy. - powiedział Law. - Wakacje, a gdzie? - zapytał Jonathan.

- A ty najlepszą dziewczyną. - powiedział do niej cicho. - Z psychopatką przybył barbarzyńca! - zawołał Jonathan.

- Wyjdzie po pięć gałek na głowę. Też bym jakieś zjadł. Ale, podziwiam twój entuzjazm. - powiedział i pogłaskał Emi.

((Cóż, nie chce mi się uczestniczyć w tej sesji więc))

((Niech go po prostu już coś zabije))

- Obiecuje. - powiedział patrząc jej w oczy. Jonathan spojrzał na anioła. - Tylko nie fikaj. - powiedział do niego.