Mephisto The Undying
-
Zawartość
10766 -
Rejestracja
-
Ostatnio
-
Wygrane dni
5
Wszystko napisane przez Mephisto The Undying
-
Imię i Nazwisko: Farkas Grimmur Wygląd: Dość niski około 169 cm, ciemnowłosy chłopak w okularach, ma fiołkowe oczy. Jest też dość blady. Wiek i rok na którym jest: 16 szósta klasa. Dom: Ravenclaw Status krwi: Czysta (ma dobre nerki) Różdżka: 10,5 cala świerk włos z ogona jednorożca. Coś pomiędzy sztywną a giętką. Cecha typowa dla świerku. Zwierzę: Włochatka Zwyczajna Aegolius funereus Patronus: Sobol Historia: Farkas urodził się na Islandii w Seyðisfjörður (wschodnia Islandia na końcu Fiordu), nie jest to co prawda duże miasto jednak nie przeszkadzało to mu oraz jego rodzinie, talent do magii został ujawniony bardzo szybko, w końcu był w rodzinie czystej krwi gdzie magia była czymś zwykłym. Do Hogwartu był zapisany od urodzenia więc nie było to problemem. Sprzęt również miał, brakowało mu tylko szaty i różdżki. Gdy dostał list dostanie się do szkoły było już tylko formalnością. Jako iż jego ojciec był animagiem za każdym razem kiedy był na lekcji transmutacji męczył profesor McGonagall by ta nauczyła go tejże sztuki. Z powodów braku pomocy w nauce sam zaczął się tego uczyć, po kilku latach udało mu się to. Potrafił utrzymać metamorfozę bardzo krótko, ale i tak pierwszy krok miał za sobą. Próbował to robić kiedy tylko miał czas wolny więc teraz wychodzi mu to całkiem nieźle. Nie pokazuje że potrafi to zrobić zbyt często ale pewne umiejętności ma. Obecnie jest w szóstej klasie. Charakter: Nieco sarkastyczny. Leniwy, bywa arogancki chociaż nie jest aż taki zły jak się bliżej pozna, da się go nawet lubić, jest też bardzo inteligentny więc to może stąd wynika jego arogancja. Introwertyk. Ciekawostki: Hetero, nie jest w związku ale nie pogardzi jakąś dziewczyną. Potrafi rozpoznać cechy fizyczne wilkołaka w ludzkiej formie, zwierze w które potrafi się zmienić to Akita Inu. Nie lubi sportów.
-
- Pif-Paf, Rybeńka, Gryzaki i Bzzzyt mi wystarczą. - powiedział.
-
Dharia Wampirzyca, mogła w oddali zobaczyć człowieka na koniu, koń był czarny, a jeździec wyglądał na mężczyznę. Był coraz bliżej. Thormak - Harkona? - z pomieszczenia za ladą wyszła, wysoka wampirzyca, Dunmerka, przyjrzała się Obrońcy. - Ciekawe. - pokręciła głową. Większość osób wstała, otoczyli norda. Po chwili zaatakowali. Arfina Jeleń padł, ze strzałą w boku. Nie zdążył nawet zauważyć kiedy zmarł. Bosmerka podeszła, wycięła tyle mięsa i skóry ile mogła i udała się w kierunku Helgen na targ. Johan Nord siedział w Jorrvaskr przy stole i jadł. Po chwili stanęła za nim Aeala i klepnęła go w ramie na znak żeby się odwrócił. Nord spojrzał na nią. - Mamy nowe zadanie, w sam raz dla ciebie. Musisz wyczyścić bandycki obóz w kopalni, masz. - podała mu mapę z lokacją. - Aha, jeszcze jedno. Załatw to szybko. - dodała i odeszła. Werika Bosmerka, siedziała w swoim domu niedaleko Pęknini, po pewnym czasie wyszła i poszła w kierunku miasta żeby kupić coś do jedzenia.
-
Kroczysz Ścieżką Honoru, niechaj śmierć dopadnie cię gdy będziesz dzierżyć broń.
-
Każda praca to praca. Niechaj cień cię ukrywa.
-
Elesis zaczęła kaszleć, westchnęła. Wiedziała że jest chora a nudziło jej się, nie wiedziała co zrobić więc wyciągnęła telefon z kieszeni spodni i zaczęła grać.
-
- Ee... taktyka? - zapytał. - Nie nie nie nie. Nie. No dobra pomyśle... - powiedział. - Dobra, wystarczy. - stwierdził dwie sekundy później. Wziął rakietnice i wycelował. - Dobra, policzę do... Czas minął! - krzyknął i wystrzelił rakietę. ((Spoko. Za jakiś czas to będzie, ale będzie))
-
Jinx chwycił za minigun i zaczął strzelać, we wszystko i wszystkich którzy nie byli razem z nim, trafiał na oślep ale i tak skutecznie. Po pewnym czasie puścił broń a ta znowu zawisła na pasku. Wyciągnął pistolet i zaczął strzelać. ((Ja mam tylko 1, ale pewnie wkrótce kupie dwójkę))
-
Jinx wsiadł do drugiego pojazdu. - To ruszaj, chce coś rozwalić. - powiedział.
-
Dharia Po wejściu w część miasta gdzie straż rzadko chodzi, wampirzyca dopadła jakiegoś pijaczka i zabiła go bez trudu, efekt słońca spadł, wraz z mocą. Ale jednak głód osłabł. Wampirzyca szybko się wycofała. Thormak - Tak, jesteś tu nowy więc pierwsza próbka za darmo. - powiedziała i dała nordowi skoome. Anriela Slinbor W książce było kilka informacji o położeniach smoczych kurhanów, oraz smokach. Przydatne informacje ale tylko dla ciekawskich. Arfina Po pewnym czasie, na pagórku dało się zauważyć jelenia, stał i rozglądał się.
-
Dharia Niestety, nie spotkała celu, widocznie jeszcze nie dotarł. To pewnie wkrótce się zmieni, na razie, wampirzyca miała czas wolny. Thormak Po pewnym czasie, Nord dotarł do jakiegoś zniszczonego domku, przy wejściu siedziała jakaś kobieta w zbroi z futra, spojrzała na niego. - Jeśli jesteś tu po skoome idź na dół. - powiedziała. Nie była wampirem, przepuściła obrońce, ten zszedł na dół, wszedł do pomieszczenia pełnego ludzi i merów. Zobaczył w jednym z końców korytarza drzwi-kraty, to pewnie tam wampiry zabierały nieszczęśników.
-
Dharia Redgardga skierowała się do Falkret. Stamtąd skierowała się w kierunku Białej Grani, to było dobre miasto na znalezienie kogoś. Wszystko co musiała teraz zrobić to poczekać na kogoś kto odpowiada opisowi. To będzie łatwe, a za nagrodę spokojnie może opłacić nocleg na kilkanaście dni i jeszcze miała by sporo pieniędzy na wydatki. Thormak Nord, czekał w pobliżu wejścia do Twierdzy Świtu na Israna. Po kilkunastu minutach oczekiwań Przywódca Obrońców świtu zjawił się obok Thormaka. - Wybacz że kazałem Ci czekać. - powiedział. - Twoje zadanie to zajęcie się wampirami które w pobliżu Pękniny w Szkarłatnym Domu mają interes ze skoomą. Naćpanych delikwentów zamykają. Trzeba to zakończyć. Powodzenia. - powiedział.
-
- Myślisz? - zapytał przerywając ostrzał. Puścił karabin a ten wisiał na pasku, przesunął go tak że wisiał mu prosto w pobliżu bioder, rakietnica wisiała na plecach. - Naprawdę potrzebuje nowej spluwy... - stwierdził. - Nie powtarzaj tego moim spluwą. - dodał szeptem do Banshee. - Możemy ruszać. - dodał już normalnie.
-
Niechaj twe życie skończy się gdy będziesz dzierżyć broń, Synu Skyrim Powiedz mi tylko po czyjej stronie jesteś?
-
Sesja rozpoczęta, zapisy wciąż otwarte http://mlppolska.pl/watek/10884-koniec-smoczej-wojny-gra/
-
Nowy dzień zbliżał się powoli do Skyrim, niektórzy dopiero się budzili, inni zaś nie spali już od dawna. Cichy śpiew ptaków, lekki wiatr. Dzień zapowiadał się na przyjemny. Nie można jednak chwalić dnia przed zachodem słońca, dzień był już coraz bliżej, strażnicy w miastach zmieniali się ze swoimi kolegami. Sprzedawcy zaczęli otwierać stragany. Wampiry wracały w cień, a wilkołaki do ludzkiej postaci. Tak oto nastał kolejny dzień w Skyrim. Anriela Slinbor Dzień dla Altmerki rozpoczął się wraz z wstaniem słońca. Słyszała wiatr wiejący wokół Akademii a wyjrzawszy przez okno mogła widzieć śnieg, jak zwykle zresztą, obmyła się, ubrała w szatę oraz futro i poszła do Arcanaeum. Bibliotekarz, Urag gro-Shub, siwy oraz brodaty ork, spojrzał na nią, jak zwykle przypomniał jej aby uważała na książki. Altmerka zaczęła szukać jakiejś księgi o smokach. Arfina Wstający świt, dla tej Bosmerki oznaczał tylko jedno, kolejne polowanie. Wyszła leniwie z namiotu, w obozie który znajdował się pomiędzy Rzeczną Puszczą a Helgen. Wzięła łuk, strzały oraz sztylet i ruszyła na łowy. Dharina Redgardka, siedziała w kwaterze mrocznego bractwa w pobliżu Falkret i czekała na rozkazy, po chwili przybyła Astrid, spojrzała na nią. - Mamy dwa cele. - powiedziała i podała list kobiecie. - Musisz odszukać osobę imieniem Thorvald i go zabić. Dostaniesz premie jeśli zrobisz to w dużym mieście. - powiedziała. W liście były informacje na temat wyglądu oraz cech charakterystycznych. Celem wampirzycy był Breton, wysoki, o dziwnych oczach i ciemnych włosach. Cel był trudny ale nagroda wysoka. Thorvald Breton jechał po szlaku z Samotni do Białej Grani na swoim czarnym koniu, Był ubrany w charakterystyczną zbroje z łusek, przy pasie miał miecz z błyszczącym kryształem, Artefakt Daedr Przedświt. Jechał powoli, nie śpieszył się.
-
Jinx powiesił rakietnice na pasku, tak że ta wisiała na plecach, wziął swój trójlufowy karabin. Uśmiechnął się maniakalnie i zaczął strzelać w kierunku bandytów.
-
Jinx stanął. Wycelował rakietnicą w bandytów. - No rybeńko! Strzelaj! - krzyknął i wystrzelił rakietę z narysowaną twarzą. Rakieta trafiła w runner bandytów. - Narka! - zaśmiał się maniakalnie.
-
- A nic. - stwierdził. - Można zarobić, zabijać i niszczyć. Dla mnie to dobre miejsce. - stwierdził.
-
- Dobra. - Jinx wsiadł do pojazdu. - Jakieś konkretne miejsce? - zapytał.
-
- Yyy, mam wszystko? - stwierdził i wyszedł z bazy. Polowanie na bandytów go ucieszyło.
-
- Ale ja lubię być psychopatą... - powiedział. - Jesteś dziwakiem... - stwierdził.
-
- Przecież ja nie jestem dzieckiem... i nie mam problemów. - powiedział.
-
Cześć ci i chwała córko Hammerfell. Służ swemu władcy dobrze.
-
((ok, widzę)) - A jaki stan zdrowia może mieć psychol z bronią? - zapytał szczerząc się. - Mentalnie jak zwykle ale cieleśnie dobrze. - powiedział.
