Mephisto The Undying

- Gdyby Add się dowiedział kim jestem znienawidził by mnie i to z mojej winy. - westchnęła. - Jestem jego matką... i nienawidziłam go... prawie go zabiłam, ale ostatecznie i ja i on zginęliśmy z mojej winy... jestem fatalną matką. Dopiero jakiś czas później... poczułam się winna i chciałam to wynagrodzić więc oddałam mu dzieciństwo. - powiedziała, przez chwilę w jej oczach zbierały się łzy, ale mrugnęła i już ich nie był. - Nie mów tego nikomu. Proszę. - dodała.

Pielęgniarka spoważniała, usiadła na krześle i spojrzała na dziewczynkę. - Tak... to pewne że mnie zna... - powiedziała. - Powiem ci coś, ale masz nikomu tego nie mówić. - dodała patrząc poważnie na Misake.

- Bo fajnie by było z kimś pogadać, tak na poważnie, po prostu pogadać, zresztą, ja lubię słuchać. Stąd to pytanie. - powiedział patrząc na dziewczynę.

- Dobra, zapytam jej, ale najpierw, no muszę na stronę. Zaraz wrócę. - powiedział i poszedł w kierunku toalety. Po chwili do stolika przyszła pielęgniarka z frytkami. - O czym rozmawialiście? - zapytała zaciekawiona.

- Nie przeszkadza, w zasadzie to nawet tu lubię. - powiedział i uśmiechnął się. - Chcesz porozmawiać? - zapytał i przekręcił lekko głowę.

- A co mam powiedzieć? ,,Ej sorki znam cię?" - zapytał.

- Nie, sam się ob... - ziewnął. - ...dziłem. - powiedział i uśmiechnął się.

- Ona jest... dziwnie znajoma. - powiedział, - Nie wuem kto to ale chyba ją znam. - powiedział.

Po chwili Angus otworzył oczy, spojrzał na Nicole i pogłaskał ją. - Hej... - szepnął.

Angus wciąż udawał sen, ale przytulilił Nicole, wciąż udając sen. Dobrze udając.

- Ja chce. - powiedział Add patrząc na Acceleratora.

Angus obudził się, ale nie otwierał oczu czując że ktoś na nim siedzi i dotyka jego policzka, usłyszał tylko że ten ktoś uważa go za uroczego. Nie wiedział co dokładnie zrobić więc udawał że śpi, a robił to dobrze.

Angus w tym momencie... drzemał. Noża nie było a sam chłopak po prostu spał oddychając spokojnie, najwidoczniej nie poczuł też dziewczyny leżącej na nim bo nie drgnął.

Po chwili wszyscy dotarli do budki z frytkami. Pielęgniarka postawiła Misake i poszła sobie zamówić. Add spojrzał na Acceleratora.

Add spojrzał na pielęgniarkę zaciekawiony. Ale tylko sie jej przyglądał.

- Ale jak mi ją uszkodzicie robię z was poduszki na miecze. - powiedział i rzucił mieczem, który wybuchł na mniejsze, w oponentów.

W pewnym momencie pielęgniarka wzięła Misake z rąk Acceleratora. - Ponosisz ją jeszcze. - powiedziała.

- Też nie narzekam. - powiedział Add. - To świetnie. - powiedziała i pogłaskała Misake, Acceleratora a na końcu Add'a.

- Jak zdrowie dzieciaki? - zapytała po chwili pielęgniarka patrząc najpierw na Add'a, potem na Misake i potem na Acceleratora.

- Wiecie, idę z wami. Głodna jestem. - powiedziała pielęgniarka i ruszyła razem z resztą. Add co chwile podejrzliwie na nią zerkał.

Add złapał dłoń Acceleratora i ruszył za nim. Gdy wychodzili ze szpitala podeszła do nich znajoma pielęgniarka. - A wy gdzie się wybieracie? - zapytała.

- To idziemy. - powiedział Add podnosząc się do siadu.

Jon podrzucił nóż, po chwili chwycił go ostrzem do tyłu i wbił go w czoło najbliższego wroga. - Let's get this done. - powiedział.

- Idziemy na frytki! - zawołał wesoło Add otwierając puszkę coli.

- Kurdę. Gdzie ta Misaka. - mruknął Add.