Dean Ambrows

Jonathan nie zasnął. Siedział obok dziewczyny przez całą noc.

Przepraszam.- powiedział w kierunku Tessy i Nicka.

Jonathan westchnął i odszedł od chłopaka kilka kroków i usiadł na piasku. Patrzył w dal.

(( właśnie dostał w ryj i dalej stoi. Ok. )) Jonathan spojrzał mu w oczy. - Nie ale sprawię,że nie zobaczysz już nigdy słońca.- stwierdził spokojnym tonem.

Skończ.-powiedział Jonathan wstając.

Jonathan westchnął i przymknął oczy. Zaczął coś nucić pod nosem. (( mniej więcej coś takiego ))

Jonathan spojrzał na Nicka. W jego oczach nie było spokoju ale szaleńcza żądza mordu. - Nie dotykaj mnie jeśli nie chcesz stracić ręki. To, że jesteś szalony nie znaczy, że nie stracisz ręki.- warknął.

Jonathan zaśmiał się i położył się na piasku. Westchnął patrząc w gwiazdy.

Nie masz czego.- powiedział. - A odpowiadając na twoją zaczepkę Nick. Ten jeden nabój to na twój łeb?- zapytał z ironią.

Nad czym myślisz?- zapytał nie patrząc na nią.

Ja nie mam już takiego zamiaru.- powiedział Jonathan siadając na brzegu i patrząc na zachód słońca.

Jonathan burknął coś niezrozumiałego po nosem i ruszył za rudym.

A my od dwóch godzin zabiliśmy węża.- powiedział Faust.

Ej! Tutaj!- krzyknął gdy zobaczył Woodiegi kilka metrów na prawo od nich.

[ podryw pełną parą mephi] Jonathan zaśmiał się głośno.

Nie. A jak znowu spotkamy węża to co wtedy?- zapytał. Widać było że się martwi.

Jak sobie zrobisz coś w stopę to sobie nie daruję.- powiedział biorąc dziewczynę na ręce i idąc tam gdzie powinien być Wood.

Idziemy do ciebie.- odkrzyknął.

Ej! To ty Wood?- ryknął Faust.

Nie masz za co.- stwierdził i nałożył dziewczynie płaszcz na ramiona.

Dopilnuję aby Nick cię więcej nie obraził.- obiecał dziewczynie.

Wracasz ze mną?- zapytał.

Po prostu wpadłaś na niego. A. Ktoś nas woła. Woody!?- odkrzyknął.

[Przecież go trzyma.] Jonathan syknął na węża. Chłopak złapał go drugą ręką i skręcił mu kark.- Już. Spokojnie.- powiedział.