Shine Star

Dziewczyna skuliła się jeszcze bardziej i schowała twarz w dłoniach. Nie chciała, żeby Eden znów widział jej łez. Nawet bez patrzenia na niego wiedziała, że to on. Wszędzie poznałaby ten głos.

Shhh.. :3

Imię i nazwisko: Alysse Savir Przezwisko: Allie Płeć: kobieta Wiek: 24 Wygląd: wysoka, młoda kobieta, lecz mimo swoich kształtów naprawdę szczupła. Brązowe falowane włosy, intensywnie zielone oczy. Przynależność: miasto Profesja: biegacz Charakter postaci: mimo innych osób ona bardziej ufa wojsku. Wie, że tak jak reszta chcą pomóc. Często pomocna, w miarę potrzeby agresywna. Umie się postawić. Powód: by inni ludzie nie musieli cierpieć, dla niej każda możliwa pomoc się liczy Dodatkowe informacje: boi się, gdy zbyt długo znajduje się w ciemnym miejscu; zna każdy zaułek w mieście; pragnie znaleźć kogoś, kogo pokocha.

Dziewczyna od zawsze bała die takich sytuacji. Jej oczy zaszły łzami i skuliła się na ziemi cicho łkając.

Samera uśmiechnęła się, lecz krótką chwilę potem zasnęła przytulona do niego.

- Kocham cię - powiedziała ledwo słyszalnym głosem, po czym przytuliła się do niego leżąc na kocu.

Dziewczyna pisnęła wystraszona. Przed oczami pojawiła jej się wczorajsza noc i dzisiejszy ranek. Burza, ciemność, strach, demon. I Eden. Nie wiedziała czemu, ale w tamtym momencie pragnęła, by ją przytulił i szeptał kojące słowa tak, jak wcześniej. - Co się dzieje? - krzyknęła. Zaczęła panikować.

Dziewczyna położyła głowę na jego torsie i zamknęła oczy. Uśmiechnęła się i westchnęła cicho.

Samera odstawiła swój kubek i spojrzała na chłopaka z uśmiechem.

Dziewczyna nie oddała mu pionka. Sama nie wiedziała dlaczego. Gdy Ciel już sobie poszedł Samera spojrzała na Rammesteina. - Teraz chyba będzie spokojnie, co? - spytała cicho.

Dziewczyna schowała swój pionek [jaki?] do kieszeni i uśmiechnęła się do Rammesteina. - Nie przejmuj się - powiedziała biorąc od niego kubek.

[ Chyba kakaa a nie kakała xD ] Dziewczyna uśmiechnęła się i pokiwała głową. Weszła za drzewo i za chwilę wróciła do niego w ludzkim ciele. Usiadła na trawie, jednak poczuła coś twardego. Wzięła to do rąk. - Pionek szachowy? - spytała sama siebie wyraźnie zdziwiona.

Dziewczyna zaskomlała domagając się uwagi i zamerdała lekko ogonem.

Samera ułożyła się pod jego łapami i wtuliła się w niego. - Kocham patrzeć na księżyc... - szepnęła.

Dziewczyna obudziła się zdziwiona tak późną godziną. Rozejrzała się za Rammesteinem, ale nigdzie go nie widziała. Zaczęła iść jego tropem, aż w końcu znalazła go na skraju urwiska wpatrującego się w księżyc. Podeszła do niego powoli i usiadła obok. - Jest piękny, prawda? - szepnęła patrząc na wielką białą kulę na niebie.

Samera wtuliła się w jego ciepłą sierść i po chwili zasnęła zmęczona.

Samera spojrzała na Rammesteina, po czym podeszła do niego i przytuliła się. Westchnęła cicho i zamknęła oczy.

Eragon333 punkt

- Ehh... - mruknęła i padła na ziemię. Położyła sobie łeb na przednich łapach i zaczęła patrzeć w dal.

Mam brązowe włosy

- Jakie dwa pionki?! - krzyknęła za nim. Spojrzała zmartwiona na Rammesteina. - Czy jestem aż tak głupia, dlatego nie zrozumiałam o co mu chodziło? - spytała

- Co? Jakie dwa pionki? Już nic z tego nie rozumiem... - mruknęła

- Jaka taktyka? Ja nie mam przecież żadnej taktyki - powiedziała zdziwiona

- Co? Dlaczego? - spytała sfrustrowana. - Niby w jaki sposób tracę jakąkolwiek kontrolę? - spojrzała na niego.

- Przykro mi - powiedziała cicho i usiadła. Zamknęła oczy i przytuliła się do Rammesteina.