Spinwide

Dobrze wiedzieć. Jak miło, że ktoś mnie poinformował. Swoją drogą, składam kolejne zażalenie, bo dostałem 7 pkt warna, za spam (zasłużony) i " brak reakcji na upomnienia" KTÓRYCH NIE BYŁO. Nawet puushe z moim spamem nie miały choćby jednego upomnienia. I w ogóle kto to widział, żeby dawać 70% warna za spam na sb? Tego to tym bardziej nie wiem gdzie zgłaszać, to piszę tutaj xD

Taki mam problem, wpisuję go tutaj, bo nie wiem gdzie. Jak coś to mi najwyżej bana za cośtam wlepicie. Od kilku dni nie ładuje mi SB. Cały czas obraca się ten kręcioł i jest napisane "Ładowanie shouboxa, proszę czekać" no to czekam. I prędzej się doczekam uczciwego polityka. Kazał mi tam ktoś wyczyścić cache. To wyczyściłem, to teraz już się ten kręcioł całkiem przestał obracać. Nie mam pojęcia co robić dalej P.S. Może to być spowodowane tym warnem 7 pkt. Który anyway, dostałem za tylko i wyłącznie roszerzanie shoutboxa. Ale to już temat na inną dyskusję.

1. 2. <----- Przyznaję szczerze, że tutaj ni cholery nie miałem pomysłu. 3. 4. <---- co wy tak bardzo chcecie moją facjatę oglądać?

Tekst z czatu, bo tak. Józef to tak naprawdę Goblin z foruma, kto by pomyślał.

Miecz starca ponownie się zmienił. Znów był ogromnym dwuręczniakiem, lecz tym razem, od patrzenia nań, Diego czuł ogromny niepokój. Nie miał jednak czasu się zastanawiać co wywołuje w nim to uczucie. Mroczny mag rzucił się do ataku, śmiejac się jak szaleniec, a za każdym zadanym cięciem wiatr i powietrze zdawały się gnić i wariować. Diego uniknął pierwszego ciosu, który uderzył w drzewo. Początkowo myślał, że broń utkwi w drewnie, lecz z przerażeniem zauważył jak ogromny, gruby dąb rozlatuje się w drzazgi. Mag zbyt zapatrzony w przewracające się drzewo, zbyt późno dostrzegł drugi atak. W ostatniej chwili udało mu się zablokować cios, jednak zaskoczył go jego impet, który odrzucił go kilka metrów w tył i powalił na ziemię. Miecz najwyraźniej zwiększał siłę mistrza mrocznej gildii. Diego podniósł się na równe nogi, po czym wymamrotał zaklęcie: -Shiroisenbonzakura! [150/300] (Nowy czar, Poziom Średni) Diego w mgnieniu oka przebył odległość dzielącą go od wroga. Zakończył szarżę zatrzymując się za mrocznym magiem i spojrzał na swego przeciwnika. Z przerażeniem zauważył, że jego atak został zablokowany. Shiroisenbonzakura, zaklęcie umożliwiające zadanie blisko tysiąca ciosów jednocześnie. I każdy z tego tysiąca został sparowany. Dostrzegł jednak szansę, by zakończyć pojedynek, musiał tylko rzucić jeszcze jeden czar. Wróg był z pewnością bardzo potężny, i wszystko wskazywało na to, że nawet nie zaczął się rozkręcać. A moc magiczna Diega była już na wyczerpaniu. Zebrał całą pozostałą mu energię wokół siebie i zaczął mamrotać zaklęcie. -Shiria no raion [0/300] (Nowy Czar, poziom Epicki {bądź Miażdżący, jak kto woli}) Zebrana moc skumulowała się wokół maga w postaci słupa białego światła, przebijającego chmury. Gdyby dokładniej przyjrzeć się temu zjawisku, można by dostrzec pysk ryczącego lwa, skierowany ku mistrzowi mrocznej gildii. Światło zaczęło po chwili jakby znikać, wsysane przez coś wewnątrz niego. Gdy znikło, ukazało Diega w odmienionej postaci: Znikąd pojawił się u niego biały lwi ogon, zęby zmieniły w kły a na palcach wyrosły pazury. Opaska na oku zniknęła, odsłaniając prawe oko, przypominające kocie. Wykorzystawszy wzmacniające zaklęcie, rzucił się do ataku, nie dając wyjść ze zdumienia przeciwnikowi. Wzmocniony całą swoją pozostałą maną, Diego czuł się jakby czas wokół niego został spowolniony, lecz mimo to jego wróg wciąż był szybki i każde zetknięcie z jego potężnym mieczem mogło zakończyć się dla szermierza bardzo źle. Po kilkudziestu zadanych ciosach, sparowanych czy trafionych, Diego postanowił zakońćzyć walkę. Zebrał resztę mocy w jeden, potężny cios, który, jak sądził, powinien osiągnąć mu zwycięstwo. Jeśli będzie inaczej, zostanie całkowicie pozbawiony mocy magicznej, a wtedy stanie się całkiem bezbronny wobec przeciwnika. Zaklęcie tak czy inaczej już się kończyło, więc efekt będzie taki sam. Jeden atak- jedna szansa. Rzucił jeden z mieczy w bok i chwyciwszy drugi oburącz, zebrał w nim całą pozostałą moc. Przeciwnik zrobił najwyraźniej to samo. Gdy broń obu szermierzy zderzyła się, wywołała oślepiający blask białego i czarnego światła. Gdy błysk zniknął, Diego leżał kilka metrów dalej, odrzucony w tył, tracąc przytomność z powodu braku magii. Wszędzie dookoła wzniósł się kurz, zasłaniając całą widoczność. Miał teraz tylko nadzieję, że atak był skuteczny i wróg padł szybciej niż on. Ostatnia myśl nim objęła go całkowita ciemność mówiła: -Cholerny kurz...zawsze...zasłania to co najważniejsze... ~~~~~~~~~~ Cóż, Red chciał walkę kończyć (leń jeden D:) to kończę. W sumie nabazgrałem się wiecej niż ty DDD: Anyway, pojawiło się kilka nowych czarów, zaraz je opiszę. Gdy macie zamiar odkryć nowe zaklęcia (tzn. te ukryte [Pacz. Regulamin zabawy]) to opiszcie je krótko pod postem, i dopiszcie do karty postaci.

Ogromny miecz zmienił kształt, na mniejszy, błyszczący biały rapier, który w rękach mrocznego maga, poruszał się jak profesjonalna tancerka. Ataki były jak błyski jasnego światła, z których każdy mógłby poszatkować mistrza Białej Gwiazdy. Jedyne co umożliwiło Diegowi parowanie tak szybkich ciosów, to lata szkolenia w szermierce. Jego ruchy były tak wyćwiczone, że ciało ruszało się bez interwencji mózgu. Po kilku seriach ciosów Diego dał radę zwiększyć dystans pomiędzy nim a przeciwnikiem, co pozwoliło mu na rzucenie zaklęcia. -Shainīkatto [225/300]- oba miecze Diega zabłysnęły jasnym światłem, po czym mag doskoczył do przeciwnika zadając cios za ciosem. Walka szermierzy była tak szybka, że jedyne co zwykły obserwator mógłby zobaczyć, to rozmyte, tańczące ostrza i iskry wywołane zderzeniami metalu. Po kolejnym starciu Diego znów odskoczył od wroga, wyczuwając, że jego zaklęcie przyspieszające się kończy.

Umrzyj. Nareszcie nie jestem na samym końcu listy Radość, Radość

Hue, znów cię oceniam. Nick: Nie wiem czy dobrze kojarzę, jak coś to mnie zhejtujcie, ale przyszło mi na myśl połączenie Looney Tunes z Southparkiem... Av: Yyy...Archanioł Flutter? Lel. Sygna: Sooooooo....zbiór cytatów i parę linków do twórczości, ciekawe, aż potem sobie przejrzę. User: Co dużo gadać, na pewno aktywny/a w offtopie, ale poza tematami nie dane mi było chyba jeszcze z nim/nią pisać

Cóż, wróciłem już (kilka dni temu, ale miałem lenia) i wypada coś napisać... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Diego błądził pomiędzy drzewami już dobrą godzinę, i miał przeczucie, że podczas jego nieobecności dzieje się coś niedobrego. Stracił połączenie zapewnione przez Archiwum i bez kontaktu z resztą drużyny błądził po lesie jak ślepiec. Dodatkowo, ta misterna kolumna biało-czarnego światła, która wystrzeliła w niebo z głębi lasu, sprawiała, że po plecach przechodziły mu ciarki. Nie wiadomo co mogła powodować magia o tak wielkiej mocy, lecz można było spodziewać się wszystkiego : chorób, błyskawic, fajerwerków, plagi wściekłych królików lub spontanicznych samozapłonów (co akurat w przypadku niektórych magów ognia, których do tej pory dane było Diegowi spotkać, było dosyć częste i normalne. Przynajmniej na tyle, na ile normalne może być nagłe zapalanie się jak świeczka, bez żadnego konkretnego powodu). Rozmyślania o mocy tajemniczej kolumny światła przerwały mu wściekłe wrzaski nieznanego pochodzenia, wcale nie tak daleko stąd. Diego niezbyt rozumiał co krzyczał, gdyż równie dobrze mogło to być rzucanie zaklęcia, jodłowanie lub zwoływanie oddziału przez zdenerwowanego dowódcę. Ciekawy, cóż za dziwadło wydaje nieartykułowane dźwięki ruszył w stronę hałasu i po minięciu kilku drzew dostrzegł kto wykrzykuje zarazem przekleństwa, wyzwiska i rozkazy. Przyczaiwszy się za drzewem, Diego przyglądał się otoczonemu przez kilka dziwnie ubranych osób,o ciężkiej do określenia płci, starcowi. Na plecach miał ogromny miecz, siwe włosy były splecione w kilka warkoczy, a długa broda w dwa przeplatające się przez siebie. Ciężko było coś rozpoznać z jego rysów twarzy, całej rozoranej bliznami. Starzec marszczył czerwoną ze złości skórę jak wściekły pies i wydawał wściekłe, gardłowe odgłosy przypominające szczekanie. Zaczął wymachiwać prawą ręką wskazując kolejno na swych towarzyszy i zamilkł na chwilę spoglądając gniewnie na swych kłaniających się jednocześnie przed nim kompanów. Starzec założył ręce na piersi i warknął jedyne słowo jakie Diegowi udało się rozpoznać z potoku przekleństw i wściekłych ryków: -Ruszać. Jego towarzysze odwrócili się w różne strony i zniknęli między drzewami jak duchy, podczas gdy on, tracąc czerwień z twarzy i uspokajając się, mruknął sam do siebie: -Banda głupców. Dać się pokonać pierwszej lepszej grupce magów? I oni nazywają się członkami mrocznej gildi?! Jak w ogóle mogłem przyjąć tak niekompetentnych kretynów? I przez kogo zostali zmiażdżeni? "Biała Gwiazda"? Kto to w ogóle jest? Bullseye i Mar pokonani, Kalah męczy się z jakimś dzieciakiem a Keith nie daje znaku życia! Jeśli ci durnie zawiodą, to Oracion Seis zdejmie mi głowę z ramion, moja gildia miała ich trzymać zdala... Diego nie potrzebował już więcej słuchać. Widać właśnie znalazł mistrza gildii, która walczy obecnie z jego towarzyszami. Jak miło, że do tego jest najwyraźniej szermierzem. Porzucił kryjówkę za drzewem i powoli zaczął ruszać w stronę starca. Jak na swój wiek, był wyjątkowo wysoki i masywny, co w połączeniu z ogromnym mieczem na plecach może być zabójcze. -Ktoś ty?- usłyszał nagle. Przeciwnik, do tej pory obrócony plecami, obejrzał się za siebie, spoglądając na Diega. -Jestem Diego Rivergo.- szermierz ukłonił się zamiatając kapeluszem o ziemię- Jestem mistrzem Białej Gwiazdy. Starzec nie był zaskoczony ani pojawieniem się Diega, ani jego tożsamością, jedynie uśmiechnął się paskudnie i sięgając po miecz rzekł: -Jestem Gregor Farhyn. Człowiek, który zakończy twój żywot. Diego przyglądał się, jak Gregor ostentacyjnie wymachuje młynki wielkim dwuręcznym mieczem i wyciągnął własne ostrza z pochew. -Staruszku, żebyś ty wiedział ile razy ja to słyszałem...- westchnął kiwając delikatnie głową- Nie jesteś przypadkiem za stary na takie rzeczy? -Phi! Zobaczymy czy będę na to za stary gdy rozpruję ci brzuch i nakarmię cię twoimi własnymi wnętrznościami.- warknął gniewnie. Cóż, był szalony. Z pewnością. -Trochę...brutalne. I zapewne bolesne. -I właśnie na tym polega zabawa! ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ugh...trochę tego się zebrało.

Kule ducha ognia, zrobione przez Bidalfa? Czy jak mu tam, ten elf w kozackim kapeluszu.

Śmierć Josepha? Chociaż ciężko ogarnąć, bo w anime nie wspomniano o jej siostrze, a w powieści ponoć ją miała. Chodzi ci o koronacje z anime?

Jej ojciec, bo matka nie chciała rządzić krajem po stracie męża. O ile dobrze zapamieałem.

Xoz, wygląda na to, że nikt nie wie. Może kolejne pytanie?

N: Jak imię jakiejś bogini indyjskiej Ciekawe czy ma 6 rąk. A: Fajny...piesek? S: Szczerze mówiąc, to nie wiem jak to skomentować U: Pierwszy raz widzę, lecz po przejrzeniu profilu.... Cóż, tyle rzeknę, że takiego mindfucka nie miałem od dobrych paru tygodni. U make my day. P.S. Jestem facetem, a anime z mojej sygny jest epickie, więc cicho tam >:I

Otrzymujesz cios z Marchewkowego Miecza Niebios. Twoje przecięte na połówki ciało zsuwa się ze wzgórza pozostawiając po sobie niewyraźny ciemny ślad. W twych oczach wciąż widać ostatni obraz jaki widziałeś, błyszczący pomarańczą kształt miecza. Miecza z marchewki. Moja Góra.

Nick: Hue, nie mam pojęcia z czym mi się w ogóle koajrzy! Chyba z pitami Ale jest dość oryginalny, a wolę patrzec na takie nicki niż coś typu "Marysia312" bądź "AdamJestFajny" (PRZYKŁADOWE!) 7/10 Avatar:Cóż, kuceł i nick, standard w sumie. Obrazek mi się podoba, 8/10 bo fajnie zrobiony. Sygna: Hm..link do stron pomocy humanitarnej, i tekst....piosenki? Wybacz, że wykazuję się nieogarnięciem ale nie słyszałem tego jeszcze. 9/10 za link, bo niestety, nikt jeszcze nie wpadł na to, żeby choćby w sygnie promować pomoc innym. User: Derp, widzę go na forum od dawna, liczba postów mnie przeraża, a jest na forum kilka miechów krócej ode mnie. Cóż, aktywności na tym forum mu odmówic nie można

Z japońskim królikiem ninja, walczącym ze stadem lisów-samurajów, które porwały jego dziewczynę. Kitsun (tak ma na imię) używa w walce Kic-ajs-fu, tajemnej sztuki walki powierzonej mu przez starego kangurzego mistrza o imieniu Rafał. Kitsun przez wiele miesięcy walczy z oddziałami lisów by odnaleźć swą ukochaną, porwaną przez generała lisów. Staje z nim do walki, w której niestety przez większośc czasu przegrywa, lecz, kiedy używa swej tajnej broni, Marchewkowego Miecza Niebios, odnosi spektakularne zwycięstwo (serio. Są wybuchy, fajerwerki i latające pieczarki), ratuje swoją króliczą dziewczynę, żeni się z nią i mają razem stadko króliczątek. Happy End.

PAPIEŻA! YOLO! @Edit Idę jak burza :ming: A tak naprawde to nie wiem.

Wpadł do portalu Tiffani i został jej chowańcem.