Pawlex
-
Zawartość
1057 -
Rejestracja
-
Wygrane dni
1
Wszystko napisane przez Pawlex
-
- Szybko rezygnujesz z swej prawdziwej mocy Maurielu - Skomentował, kierując się w stronę jednej z bram. - Nie zapominajmy że parę trupów już tu zmierza. Z chęcią się nimi zajmę
-
Demon zbliżył się do człowieka i zniżył się trochę. Wpatrywał się w niego swoimi ślepiami. - W takim razie kto wjeżdżał? - Zapytał twardym głosem.
-
- Phi...pozer Ciało zaczęło rosnąc w oczach. Kajdany pękły natychmiastowo. Słychać było głośny dźwięk dartego materiału. Policzki Lacusa rozerwały się dając iście demoniczny uśmiech. Kręgosłup również rozerwał skórę. Z całego ubrania zostały tylko poszarpane spodnie oraz czapa na której nie było ani jednego śladu uszkodzenia. Demon patrzył z rozbawieniem na ludzi którzy byli teraz o wiele mniejsi od niego.
-
- Czy nadszedł czas by zrzucić tą ludzką powłokę? - Zapytał podniecony łamiąc kark strażnikowi.
-
Lacus spojrzał na strażnika z uśmiechem. - To by było zbyt proste Arlekin złapał rękę strażnika i odwrócił go. Łańcuch od obręczy zacisnął się na jego szyi. - Niestety jednak nie wiecie z kim macie do czynienia - Mówił dusząc gwardzistę.
-
Lacus pokiwał przecząco głową. - Jeżeli uważacie że sami dacie sobie rade z trupami to proszę bardzo - odparł, ustawiając ręce przed siebie dając znak że może być skuty. - Ciekawe jak długo wytrzymacie bez naszej pomocy
-
- Tak. Nadal wisisz mi talię tarota którą mi zniszczyłeś - Powiedział z grymasem na twarzy.
-
- Bo zostaniecie zalani przez hordę nieumarłych która pożre was wszystkich a my będziemy się temu przyglądać z uśmiechem - Odparł, zostawiając dziadka w spokoju. - Możemy wam pomóc o ile będziecie chętni do współpracy
-
Lacus pojawił się nagle za starcem. Zabrał mu laskę a jego objął za szyję i przycisnął do piersi. - Powiem wam jak to było. Krok po kroku - Uśmiechnął się złośliwie patrząc to na starca, to na tłum. - Najpierw rozerwaliśmy jej ubranie. Jak na leżącego w ziemi trupa wciąż była całkiem atrakcyjna - Zaczął, obrzydliwie się przy tym oblizując. - Sińce na brzuchu i szyj to był tylko początek. Później rozkroiliśmy jej ciało. Zrobiło się tam bardzo brudno, wierzcie mi
-
Arlekin rozejrzał się po tłumie, sprawdzając czy wszyscy będą go słuchać. - Drodzy państwo. Z naszej profesjonalnej sekcji wynika że dziewczyna została uduszona i wykorzystana do czegoś bardzo złego i nieprzyjemnego - Oznajmił trzymając ręce z tyłu i chodząc dookoła. - I nie, nie została zgwałcona - Dodał patrząc na tą młodszą część zbiorowiska.
-
- W takim razie ty tu posprzątasz a ja ogłoszę to co odkryliśmy - Odpowiedział i szybko udał się do wyjścia.
-
- Prawdopodobnie uduszenie. Młoda ładna dziewczyna...zapewne porwana przez jakiś kult lub kozłoludy do jakiegoś rytuału lub coś w tym stylu Lacus spojrzał na Mauriela lekko zmartwionym wzrokiem. - Czy na pewno chcemy aby jej matka się o tym dowiedziała?
-
Chłopak zostawił całkiem ładnie zrobione warkocze i zaczął przyglądać się obrażeniom. - Sińce na brzuchu, możliwe że od uderzeń - Rzekł jeżdżąc palcem po brzuchu ofiary. Następnie skierował palec na szyję. - Wygląda na duszenie. Rozcięcia...od przedmiotu...może paznokci lub pazurów
-
- Proszę bardzo doktorze. Tylko uważaj na tą swoją białą tunikę. Plamy od krwi tak łatwo z niej nie zejdą Lacus oparł się o stół na którym spoczywało ciało kobiety. Postanowił zabić czas robiąc warkocze z jej włosów.
-
Lacus podszedł do stołu i zrzucił z niego wszystkie rzeczy aby zrobić miejsce dla ciała. - Połóż ją tu mój partnerze w zbrodni - Rzekł tak poważnie jak tylko umiał jednak i tak było można wyczuć w jego głosie rozbawienie.
-
Arlekin zdjął swoją czapkę i zaczął grzebać w jej środku. Po chwili wyjął z nich dwie pary osłon na oczy, takich jakie zażyczył sobie Mauriel. Założył je na oczy a drugą oddał towarzyszowi. - Masz racje...czuję się taki ważny, dojrzały i seksowny.
-
Lacus puścił kobietę i odwrócił się do tłumu. - Pachnie morderstwem...tylko jakim cudem zmieniła się w zombie? - Stwierdził drapiąc się po brodzie. - Co o tym myślisz skryty aniele? - Zapytał towarzysza.
-
- Hola hola! - Lacus krzyknął po czym złapał kobietę w pasie aby przestała się zbliżać do trupa. - Córka, wnuczka czy bliska znajoma już dawno nie żyje. To już jest pustą skorupą która zabije cie i zeżre bezinteresownie, nie ważne kim dla niej byłaś - Arlekin zaczął szeptać kobiecie do ucha, po czym dał znak głową Maurielowi aby zajął się trupem.
-
- Wal się... - Odparł zirytowany wpatrując się w żywego trupa. Śmiech koleżki działała mu na nerwy. - Zamierzasz zaśmiać się na śmierć czy może zrobimy coś z tą zgnilizną?
-
- Może to jakaś ładna wygnana anielica z którą będziemy mogli robić wiele fajnych rzeczy! - Stwierdził klaszcząc w dłonie. - Dalej, nie ma czasu do stracenia! Lacus podskakując wesoło ruszył w stronę upadku tajemniczego czegoś.
-
- Nie sądzę - Odpowiedział pozbywając się popiołu z dłoni. - Dusze złych zostały zamknięte w czarnym kamieniu dusz. Nie ma opcji aby sami się z niego wydostali...zresztą dowiedziałbym się o tym pierwszy. Lacus skrzyżował ręce na piersi i z zainteresowaniem przyglądał się dziwnej smudze dymu. - A skąd ta pewność że to robota demonów? To coś jest na niebie, niebo to wasz teren...
-
Chłopak zachichotał i znów spojrzał w karty. - Zobaczmy... - Zamyślił się po czym spojrzał w stronę miasta. - Karczemne pijaczyny? To będzie dopiero śmieszne! - Dodał, patrząc z chorym uśmiechem na swojego towarzysza.
-
- Chcesz żebym wywróżył los tego człowieczka? - Zapytał z uśmiechem podnosząc karty rzucone przez Muriela. Przetasował je w niewiarygodnym szybkim tempie po czym zaczął je rozrzucać dookoła. Gdy ostatnia karta upadła Lacus przykucnął i zaczął badać wzrokiem rozrzucone karty. - Karty mówią mi że koło od wozu pójdzie w cholerę! - Powiedział rozbawiony po czym szybkim ruchem głową zaczął wpatrywać się w wóz kupca.
-
- Następnym razem zagramy moją talią - Lacus odparł równie uprzejmie co jego towarzysz. Jednym ruchem zgarnął karty leżące na ziemi które wsadził do swojej czapki, którą to następnie założył. - Nie możemy grać w karty w nieskończoność - Powiedział przeciągając się ospale.
-
Zapalenie rogówki oka. Może zostanę piratem
