wiej007

Poszłam za bratem -Wiesz co Shadow? Pewnie mi nie uwierzysz ale kiedy spotkałam Fire'ra był... mniejszy ode mnie?

-A czemu mam nie próbować? Zostałam wyszkolona w sztuce magii iluzji oraz przemiany. Dlaczego mam nie próbować zaatakować cię jedną z pułapek i mieć nadzieję na chociaż zranieniem cię? -powiedziałam z gniewem

Tym razem postanowiłam użyć magicznej pułapki by zaatakowała go jak sidła na niedźwiedzia.

-Spektaklu ci nie obiecam ale z chęcią cię zaatakuję.- po tych słowach stworzyłam kilka swoich iluzji ale nie byłam teraz w miejscu w którym byłam lecz trochę bardziej na lewo. Cisnęłam błyskawicą.

Przestraszyłam się tym że Ignis odebrał mi róg ale bardziej przepełniał mnie gniew niż strach. -Właśnie potwierdziłeś jedną z rzeczy jakie mówił o tobie twój brat. Już szczury mają więcej honoru niż ty.

-Tak Shadow, jestem gotowa.

-Mam cię puścić? To by wyglądało jakbym się poddała... a na to nie mam zamiaru.

-Czemu nie mamo, chętnie się przejdę. -powiedziałem w uśmiechem- Jak myślisz będzie się dużo działo w tym mieście?

-Sądzisz że zdradzę mojego mistrza? Grubo się mylisz.

-Być może... -popatrzyłem na ducha siostry- Emm... Mogłabyś... sprawdzić? Wole się nie teleportować tam gdzie nie znam miejsca.

Mimo przerażenia ustawiłam się w pozycję bojową i przygotowałam się do walki. Miałam wrażenie że przede mną stoi Ignis, pan Ognia i Zniszczenia

Odskoczyłam z przerażeniem -Co u licha?

-Witaj mamo... -powiedziałem podchodząc do niej- Potrzebujesz w czymś pomocy?

Mimo że byłem jednym z przywódców wolałem jak moja matka wydawała decydowała co zrobić. Postanowiłem jej poszukać.

Podbiegłam do klaczy by zobaczyć co z nią.

Postanowiłam zaryzykować i magią zaatakować kulę

Nie wiedząc czemu postanowiłam za pomocą magii odrzucić Twirael od kuli

Westrzchnęłam i zaczęłam biec za Hammerem

-Nie takie rzeczy się widziało siostro. -po chwili postanowiłem pójść w stronę w jaką wskazywał patyk.

-A ty Shadow nie jesteś głodny? Martwię się czasami o ciebie kiedy się tak poświęcasz.

(witamy z powrotem ) -Dziękuję. -powiedziałam biorąc od brata kanapkę i zaczynając ją jeść.

-Cóż... powiem tylko tyle że zgadłaś. Nie moja wina że urodziłem się fanatykiem broni dystansowych. A pokusa by ją wypróbować jest duża. To bardzo piękna kusza... podobnie jak ty. -powiedziałem z uśmiechem patrząc się na Smoothy- Lecz jeśli nie jest w tym samym stanie co dawniej, zawsze mogę poprawić cięciwę, zrobić przegląd mechanizmu kuszy itd.

Ja mam dwa podania, lecz jeśli mnie przyjmij wybierz tylko jedno.

Co chwila przyglądałem się kuszy. Zacząłem lekko stukać kopytem o stolik by się opanować. Pokusa sprawiała że aż chciałem ją wziąć i wypróbować ale wolałem nie denerwować tym Smoothy.

-Czemu nie, na tymczasem... smacznego. -lekko kiwnąłem głową po czym zacząłem jeść swoją sałatkę. Starałem się jeść w miarę grzecznie.