wiej007

-Niech piekło pochłonie te moje myśli. -powiedziałam zdenerwowana. Postanowiłam wyjść z pokoju.

Spróbowałam ponownie się zapalić i pomyśleć. Tyle się działo a ja nie byłam zmęczona.

-Hmmm... dla mnie w porządku. Wybacz moją ciekawość ale do jakiego pytania chcesz wykonać rzut?

-Hmmm... -powiedziałem w zastanowieniu- Gdzie jest haczyk?

-Ach... -powiedziałam wracając do normalnej postaci, zaczęłam chodzić w tą i tamtą zastanawiając się czy to była prawda, złudzenie czy iluzja.

-Jak mówiłem mam je od dzieciństwa. Wygrałem je kiedy pewien starzec zaproponował mi grę w kości kiedy podróżowaliśmy. Od tamtego czasu się z nimi nie rozstaję. Więc jak sądzisz? Czy potrafię się nimi posługiwać? -powiedziałem z uśmiechem i nutką ironi

-Mogę ci je pokazać ale uważaj na nie. Mam je od kiedy byłem źrebięciem, jestem do nich... bardzo przywiązany.- położyłem Kości Losu na stół.

-Co masz na myśli mówiąc zepsuli? -powiedziałam marszcząc brwi oraz patrząc na Arrowa.

-Kość Przeznaczenia. Piąta ze słynnych Kości Losu które są w moim posiadaniu.

-E tam... nie jest aż tak źle. Nasz następny przystanek to Canterlot. Więc chyba jakoś to będzie.

-Dobrze... a ta zła?- powiedziałem lekko marszcząc brwi z obawy.

Nie byłam teraz za bardzo głodna, poszłam gdzieś gdzie nie było mebli czy coś i otoczyłam się tam ogniem medytując. Chciałam się uspokoić.

-Zaryzykuje i najpierw poproszę te dobrą.

-Ty Shadow nie jesteś głodny? Ja jakoś za bardzo nie jestem.

Popatrzyłam na strażnika -Dobra to jest dziwne

-Nie sądzę... tej jej słowa "Widać, że w ogóle mnie nie znasz" brzmiały trochę jak ostrzeżenie dla mnie.-powiedziałam drapiąc się po głowie.

-Ale nie muszę. I całe szczęście, kuglarze mają może pośpiech i ruch we krwi ale nie lubią uciekać. Poza tym... jeszcze się nie zdarzyło by moja "rodzina" musiała uciekać.- powiedziałem z uśmiechem.

-Nic... chociaż... przez chwile widziałam że Violet wyglądała jak Ignis. Skrzydła nietoperza i smocze oczy...

-Gdybym wbił się bardziej możne zaliczyłbym na kimś lądowanie np. na tobie- powiedziałem ze śmiechem.

Nie wiedziałem jak są tu książki są ustawione więc jednak postanowiłem zrezygnować. Podeszłem do Rainbow. -Tak swoją drogą... co sądzisz o moim występie?

-Ech... nieważne...-powiedziałam trzymając się za głowę.

-Nie zauważyłeś że Violet mnie tu przeniosła?

-Szukam informacji na temat tego co się nazywa Kość Przeznaczenia. Wiesz coś może o tym?

Podeszłam do brata -Coś się stało?-spytałam niepewnie

-Jestem Raider Luck, kuglarz. Z tego co się orientuje spotkaliśmy się przed ratuszem kiedy rozmawiałaś z panią Burmistrz.