wiej007

-Nie... nie mogę cie zostawić. Nie potrafię... jak mam ci pomóc?

-Mistrzu Veritasie? Co... co się dzieje?

-Nie wiem czy to coś da ale mogę spróbować się skontaktować z Veritasem. -zaczęłam w myślach wołać o pomoc.

-O dziwo jest to trochę zabawne, wygląda to mniej więcej tak: Trochę się odsunąłem i zacząłem gadać strasznie szybko i niezrozumiale po czym udawałem omdlenie. Po chwili niby odzyskałem przytomność i znowu zacząłem gadać jak najęty. -I tak w kółko. Nic dziwnego że wszyscy mówią by robił za komika. -powiedziałem ze śmiechem.

-Poproszę... -powiedziałam wyciągając do niego kopyto.

-Lepiej się z nim nie spotykać, jest strasznie nerwowy a wtedy zaczyna gadać ile wlezie. Czasami się zdarza że mówi tyle że mdleje z powodu niedotlenienia.

Starałam się iść ostrożnie. -Ech... jedyne co możemy teraz zrobić to chyba starać się odnaleźć Veritasa...

-Cóż.... Quick Trick to jednorożec który dowodzi tak zwaną grupą cyrkową, czyli kucykami które zabawiają mieszkańców miasta do którego przyjedziemy. Tiny Pocket to klacz która przewodzi grupą kupców i dowodzi wszelkimi rodzaju sklepikami w naszej rodzinie. Zaś Big Stick przewodzi kucykami które robią za ochronę czaszami zdarzy się że jakiś cwaniaczek więc trzeba go pogonić. Mimo że nas jest czwórka... to główną przywódczynią jest moja matka.

-A myślisz że ja nie? Aż zjada mnie gorycz tej jakby to nazwać porażki.

-Tak, dowodzę tak zwanymi "Graczami" czyli kuglarzami którzy są miłośnikami gier hazardzistych.

Zaczełąm szukać czegoś ciekawego by zabić czas.

Ponownie popatrzyłam na tą parę z odrazą po czym udałam się za Arrowem.

-Innym razem... innym razem...- powiedziałam ze zmarszczonymi brwiami.

Zacisnęłam zęby po czym przestałam czarować. -Cholera... -powiedziałam wyprostowana patrząc na tą przeklętą dwójkę.

Zaczęłam się rozglądać szukając czegoś ciekawego.

-Można powiedzieć że jesteśmy czymś w rodzaju cyrku. Jest tu wiele różnych kucyków ale wszyscy jesteśmy czymś w rodzaju rodziny. Jest też kilku przywódców-kuglarzy, nazywani tak ze względu że pewne kucyki za nim idą i go popierają. Takich kucyków jest 3, plus ja to będzie czwórka. Mimo że jesteśmy przywódcami to moja matka jest jakby to powiedzieć... tym czymś co trzyma nas razem.

Nie wiedziałam co o tym myśleć, na razie chciałam się pocieszyć. Postanowiłam wskoczyć do szybu jako kula ognia... kiedy do niego wskoczyłam krzyknęłam sobie "Geronimo!"

-Mam do czasu finału. Czemu nie.

Jedząc kanapkę, sprawdziłam wiadomość od brata.

-A jednak "zginął"... nasz towarzysz, przez twojego przyjaciela.- powiedziałam rozgniewana.

Nie wiedząc dlaczego chciałam później sprawdzić dlaczego nie dostałam odłamkami sklepienia, wysłałam swoją chmarę sztyletów na klacz którą Ignis uwolnił. (nie rozumiem... te odłamki latają teraz nad nimi czy wylądowały obok nich dlatego ich nie trafiły?)

-Mamy wybór... wycofać się i okryć się wstydem że uciekliśmy lub zabić twoją przyjaciółkę i ściągnąć na siebie twój gniew. Hmmm.... Nie wiem jak ty Arrow ale ja z chęcią zaryzykuje.- powiedziałam patrząc na Ignisa marszcząc brwi.

Nie pozostało mi nic innego jak pójść spać.

Zaczęłam chodzić po pokoju na dwóch tylnych nogach... (tak jak Sweetie Belle kiedy czekała aż Rarity skończy swoją prace). Miałam nadzieję że wymyślę jakiś sposób by zabić nudę lub jakoś lepiej dogadać się z Violet bo miałam wrażenie że patrzy na mnie wilkiem.

-Ja mam zasadę jeśli chodzi o grę... "Jeśli twój przeciwnik oszukuje... ty też to możesz robić, lecz jeśli tego nie robi to graj uczciwie." -powiedziałem z uśmiechem.