[Gra]初恋[Clocky]

[Dead Radio Man]

Hideaki wyciągnął nagle telefon. Coś przeczytam i cofnął się w progu. 

- Muszę coś załatwić. - Powiedział do Madoki, pocałował ją w policzek i wybiegł. Skierował się do szkoły, jego kouhaika napisała że potrzebuje jego pomocy.

[PrinceKeith]

Madoka postanowiła go śledzić.

//lolz

[Dead Radio Man]

Gdy Hide doszedł już do szkoły zobaczył na dachu swoją kouhai. Ruszył na dach i gdy już tam był podszedł do niej. 

- Coś się stało Natsume? - Zapytał i podszedł do niej. Gdy był kilka kroków od niej ona spojrzała na niego. Podbiegła do niego i go przytuliła. 

[PrinceKeith]

Madoka wychyliła się z kryjówki. To co zobaczyła, zdenerwowało ją. Zacisnęła dłoń w pięść, zmarszczyła lekko brwi. Czuła jak przepływa przez nią złość. Co ona sobie wyobrażała? Heh... Na szczęście wy chan odząc dziewczyna przygotowała się I schowała do torby jeden z kuchennych noży. Postawiła torbę na ziemi i wyjęła nażędzie. Wyszła z ukrycia, powoli zbliżała się do dwójki. Gdy była dostatecznie blisko odezwała się:

- Jesteś mało inteligentna. - stwierdziła. - Żeby próbować poderwać chłopaka który jest w związku? Mojego chłopaka? Oj, nie ładnie. - powiedziała ironicznie. Uśmiechnęła się triumfalnie.

[Dead Radio Man]

Hide odsunął ją od siebie. 

- Kocham cię senpai. - Powiedziała nie zważając na Madokę. Chłopak odsunął ją i przystawił usta do jej ucha. 

- Uciekaj. - Odwrócił się i podszedł do Madoki, złapał za nóż. - Proszę nie rób tego... 

[PrinceKeith]

Po policzku Madoki spłynęła łza. Dolna powieka lekko jej zadrżała, oczy zmniejszyły się. Teraz, to ona miała być łowcą... Hah. Wyrwała się chłopakowi i rzuciła się na dziewczynę.

[Dead Radio Man]

Gdy to zrobiła Hide ponownie złapał Madoke i przytulił ją do siebie. Był od niej silniejszy ponieważ od małego trenował kendo. Trzymał ją tak, najsilniej jak potrafił. Natsume skorzystała z okazji i uciekła. 

[PrinceKeith]

- Jak możesz... - wyszeptała, poczułeś jak lekko drży. Z jej oczu zaczęły płynąć łzy. - Jak możesz?!

[Dead Radio Man]

- Przecież bym jej odmówił. To ciebie kocham. - Otarł jej policzki z łez i pocałował w czoło. - Nie chciałem żebyś miała krew na rękach. 

[PrinceKeith]

- Dałeś jej uciec! Powinna zginąć! Powinna poczuć co to ból! Podła! Podła!- zamiast się uspokajać Madoka dalej się nakręcała.

[Dead Radio Man]

- Rozumiem że jesteś zła, i przepraszam cie za to. Ale nie mogę pozwolić żebyś tak robiła. Ponieważ cię kocham. 

[PrinceKeith]

- I tak nic nie pooradzisz... Prędzej czy później mnie nie okiełznasz Hide... Ale na razie, ciesz się spokojem. - powiedziała.

[Dead Radio Man]

- Po prostu nie chce żeby policja cię kiedyś mi ciebie zabrała. - Puścił ją, widać było że był smutny. 

[PrinceKeith]

- Są za głupi, żeby mnie złapać. - powiedziała. Po chwili odwróciła się na pięcie i zaczęła iść w stronę domu.

[Dead Radio Man]

Tej nocy Hideaki nie wrócił na noc do domu. 

[PrinceKeith]

Madoka poszła do mamy Hideakiego.

- Pani mamo Hideakiego, ja idę się przewietrzyć. Jak nie wróce to mnie nie szukajcie, prosze. - powiedziała.

[Dead Radio Man]

Hide był na skraju miasta, w swoim ulubionym miejscu.

[PrinceKeith]

Madoka poszła tam. Wiedziała, że to jego uluhione miejsce.

[Dead Radio Man]

Był ranek gdy tam doszła, Hide siedział i tempo patrzył na wschód słońca. 

[PrinceKeith]

Madoka była strasznie zmęczona. Miała pokrążone oczy.

- Hi - Hide...

[Dead Radio Man]

Chłopak odwrócił w jej stronę głowę. Był zdziwiony, co tu robiła.

- Tak? - Zapytał patrząc na dziewczynę. 

[PrinceKeith]

- Całą noc, cię szukałam...

[Dead Radio Man]

- Chodź. - Powiedział do niej pokazując miejsce na jego nogach. 

[PrinceKeith]

Madoka usiadła tam. Po chwili ziewnęła. Była bardzo zmęczona.

[Dead Radio Man]

Hide obiął ją rękami a własną twarz położył na ramieniu, przylegali do siebie policzkami.