"Nie zapomnij" darkangelPL

[darkangelPL]

Eh... Trzeba coś zrobić... Nie wiem co, ale muszę zrobić cokolwiek, by nie zdechnąć... Ch*lera, szkoda, że nie mam swoich ostrzy, przydałyby się teraz....

[Matalos]

- Aaaa.. Dzięki bracie - odpowiada Matemar i przechyla jeszcze kilka dźwigni. - Nie ma za co - odpowiada Matalos. Widzisz, że niebieski alicorn mruga do ciebie przyjaźnie, korzystając z nieuwagi brata. - Zaraz zacznie się show - słyszysz przyjazny szept Matalosa. Mastemar przesuwa jeszcze kilka dźwigni, odwraca się zadowolony... Puszczają zaklęcie trzymające ciebie za kopyta, w powietrzu, przed tobą pojawia się twoja broń. - Zaczynaj! - krzyczy Matalos, ustawiając się w pozie bojowej.

[darkangelPL]

(ee.... "odpowiada Nocturne"??? Chyba miał być Mastemar) Chwytam miecz i nóż, przybieram postawę bojową, jak ruszy na mnie to go zaatakuję cięciem bocznym...

[Matalos]

Mastemar spogląda zdziwiony to na ciebie, to na brata. Zaczyna się śmiać, widząc, że czekacie na jego ruch. - Hahahahahahaha... Mam wam wysłać zaproszenie? - wystrzeliwuje magiczne pociski w waszą stronę. - Zapraszam.

[darkangelPL]

Odlatuję na bok, po czym ruszam ostrą szarżą na Mastemara szykując ostrze do cięcia... Wreszcie mogę się zemścić za wszystkie krzywdy, za moją rodzinę i za to, że skrzywdził moją Twilight...

[Matalos]

Kątam oka zauważasz, jak Matalos odbija wymierzone w niego pociski. Potem niebieski alicorn zaczyna szykować jakiś magiczny atak. Ty jesteś cały skupiony na szarży, wymierzonej w znienawidzonego przez ciebie brązowego alicorna. Ten zauważa twój atak i szykuje się do obrony. Wyczarowywuje parę magicznych ostrzy i zastawia się nimi. Atakujesz wroga z furią. Twój cios trafił w blokadę i... rozbił ją. Co prawda, stracił dużo na impecie i zdołałeś tylko zadrasnąć Mastemara na pysku, ale udało ci się zniszczyć magiczną broń. Twój miecz pokrywa magiczna, niebieska poświata. Mastemar spogląda zaskoczony to na ciebie, to na ostrze. - Jak... Jak? się pytam! - krzyczy. Spogląda na brata, dalej skupionego na jakimś zaklęciu. - To TWOJA sprawka! - krzyczy i szykuje kołejne zaklęcie. Wtem ziemia pod wami zaczyna się zapadać. Dosłownie, wielkie kawałki skał zaczynają wpadać w bezdenną otchłań która nagle pojawiła się przed wami. Matalos uśmiecha się wesoło. - Skończyłem... - stwierdza i kiwa ci głową.

[darkangelPL]

Wzlatuję szybko w powietrze... Nie dam się wciągnąć w żadną z otchłani... Teraz czeka nas walka w powietrzu... - Dzięki, Matalosie... - powiedziałem po czym przygotowałem się na prawdopodobny atak ze strony Mastemara...

[Matalos]

Mastemar spogląda to na ciebie, to na Matalosa. Jest wyraźnie przerażony, krolpe potu spływają mu z czoła. Nagle uśmiecha się złowieszczo i nurkuje za maszynę, która jakimś cudem ostała się z ataku Matalosa. - Za nim! - woła błękitny alicorn i rusza do ataku.

[darkangelPL]

Lecę za Mastemarem, jak będę miał czyste pole ostrzału, to rzucę w niego grad shurikenów, po czym zaatakuję go pchnięciami i cięciami miecza... Muszę go dorwać, nie może mi teraz uciec...

[Matalos]

Wlatujesz za maszynę i widzisz jak Matalos robi unik przed promieniem brata. Brązowy alicorn krąży przy niewielkim fragmencie podłoża. Widząc ciebie, Mastemar przerywa atak i krzyczy: - Załatw Matalosa. Dam ci moc, której każdy kuc będzie ci zazdrościł. Puszczę Twilight wol... - przerywa mu magiczna kula, jaką wystrzelił niebieski alicorn.

[darkangelPL]

Biorę ostrza i rzucam je w Mastemara... - To ci wystarczy za odpowiedź... Nie potrzebuję mocy, a ty nie dałbyś mi pewnie tego, czego pragnę... Podlatuję do niego i chcę mu zadać cios ostrzem miecza... Mastemar musi zapłacić za wszystko...

[Matalos]

- Jak sobie życzysz! - krzyczy Mastemar, unikając twojego ataku. Widzisz jak jego róg zaczyna emanować magią, i rozlega się głośne buczenie. Nagle błyska różowawe światło i... Mastemar znika. Matalos zatrzymuje się zaskoczony. - Gdzie on...? - pyta. Chyba widziałeś błysk brązu, za fragmentem maszyny.

[darkangelPL]

Lecę za maszynę, muszę dorwać w końcu tego tchórza... Jestem wściekły... Czuję że szał ogarnia moje ciało...

[Matalos]

- Pudło! - słyszysz okrzyk, kiedy to lądujesz za maszyną i nikogo tam nie widzisz. - Wyłaź tchórzu! Walcz jak facet! - krzyczy Matalos. - Nie. Tu gdzie jestem, jest mi dobrze. Ani mi się myśli stąd wychodzić. A teraz - mówi dalej - położycie się na ziemi. I lepiej zróbcie to szybko, bo komuś... Stanie się krzywda - słyszysz delikatny płacz Twilight, niesiony echem przez jaskinię.

[darkangelPL]

- Twilight! - przesadził on już w tym momencie... Ogarnia mnie szał, po czym pędzę jak tylko mogę w stronę głosu... Nie zważam na nic, zamorduję go choćbym nie wiem co... Jak spadnie jej chociaż włosek z głowy, to on skończy swe życie w wielkich męczarniach...

[Matalos]

Zdążyłeś przejść kilka kroków, gdy nagle otrzymujesz potężny cios w plecy. Upadasz na ziemię, a na głowę wylewa wiadro wody. - Uspokój się! - wrzeszczy Matalos, stojąc na twoich plecach. - To pułapka.

[darkangelPL]

Jestem wściekły, nie myślę racjonalnie... - Ale on ma Twilight! - po chwili się ogarniam - Matalosie, jaki masz plan?

[Matalos]

- Plan jest taki... - nachyla się i szepcze ci do ucha - ty wyrwiesz mi się i ruszysz pi Twilight. Ja ciebie złapię i udam, że jestem po jego stronie. Potem go załatwimy, nie odpóści sobie chwili triumfu. Rozumiesz? - pyta poważnie.

[darkangelPL]

Ech... Tyle muszę czekać, nim zabiję Mastemara... Musze się zgodzić na ten plan, inaczej nie uratuję mojej Twilight...

- Ok, zgadzam się... Rób co należy...

[Matalos]

Matalos unosi ciebie w górę i uśmiecha się złośliwie

- Bracie! - krzyczy. - Mam go.

- Super. A teraz go mi przynieś... Albo czekaj! Wrzuć go do maszyny. co się będę wysilał - odparł Mastemar.

Dobra, nie taki był plan. Ale przynajmniej wiem gdzie jest. Teleportuję ciebie do niego i dobiegnę do ciebie, dobrze? pyta niebieski kuc telepatycznie.

[darkangelPL]

- Dobra... - mówię w myślach... Niepokoję się całą tą sytuacją i mam nadzieję, że Matalos znów mnie nie zdradzi... Ale odważę się zaryzykować... Dla mojej kochanej Twi...

[Matalos]

- To leć - rzuca Matalos i ciebie pochłania niebieski błysk.

Lądujesz w jakiejś jasnej jaskini. Widzisz Twilight leżącą w kącie, wystraszoną. po przeciwnej stronie stoi Mastemar. Spogląda na ciebie zdziwiony.

[darkangelPL]

Szykuję ostrze i podchodzę do Mastemara. Płonę furią, mam już go serdecznie dosyć. Czuję że zew krwi się we mnie odzywa, chyba mu ulegnę...

- Witaj, Mastemarze... - szybkim krokiem dobiegam i chcę go nadziać na miecz.

[Matalos]

- Hop! - zakrzyknął Mastemar z rozbawieniem i machnął skrzydłami. Wzbił się w powietrze, chcąc przelecieć nad tobą. Podmuch powietrza spod jego skrzydeł zachwiał tobą delikatnie, ale nie upadłeś.

[darkangelPL]

Atakuję go z przewrotem cięciem w bok, starając się zadać cios jak najbardziej z jego przodu. Jak on mnie wnerwia... Muszę go załatwić, po prostu muszę...