"Nie zapomnij" darkangelPL

[darkangelPL]

- Zajmę się nimi... - powiedziałem ze spokojem - Osiem kucyków... Żaden problem dla mnie... Proszę, nie wyglądaj przez okno i schowaj się gdzieś... Niedługo wracam... Jeśli jest tylne wyjście, to ich okrążę i wyeliminuję każdego z zaskoczenia... A jeśli nie ma sposobu na wydostanie się z domu niezauważonym, to pozostaje mi otwarta walka... Mam nadzieję, że z wprawy nie wyszedłem...

[Matalos]

New Star chowa się do pokoju, gdzie znajdują się Matalos i Mastemar Jest tylne wyjście, spokojnie możesz okrążyć napastników...

[darkangelPL]

Wychodzę po cichu i korzystam z każdego możliwego cienia... Zachodzę ich od tyłu po czym postaram się wyeliminować niezauważenie każdego z nich...

[Matalos]

Skręcasz kark jednego z przeciwników. Ten opada na ziemię, ale chwytasz go delikatnie i pozwalasz aby łagodnie położył się na ziemi. Zbliżasz się do następnego, unosisz kopyta... Pomarańczowy jednorożec odwrócił się aby coś powiedzieć do swoich towarzyszy, ale widząc ciebie wrzasną: - Brać go! pewnie kolejny spiskowiec! Najbliższe kucyki szarżują w twoją stronę. Zdołałeś ukręcić łeb przeciwnikowi przed tobą i stajesz w pozycji bojowej, groźni spoglądając na napastników. Najbliżej ciebie jest kuc ziemny, zamachuje się kopytami w twoją stronę.

[darkangelPL]

> Jak tylko się zbliżą, to z chęcią połamię im parę gnatów... Zblokuję cios lewym kopytem, wyprowadzając cios potem z prawego w jego skroń... Jeśli walka się nie zakończy, to załatwię go paroma kopnięciami, najlepiej z półobrotu...

[Matalos]

Blokujesz atak. Kuc spogląda na ciebie zdziwiony... a następnie jego pysk wykrzywia grymas bólu. Pada na ziemię, z rozciętej skroni spływa maleńka stróżka krwi. Jeden z głowy.

Pozostałe kucyki przerywają natarcie i cofają się o krok. To młodziaki, przyszły tutaj licząc na dobrą zabawę, może nie warto marnować siły na nich....

Nie!!! Morduj!!!! Zaatakowali!!!! Ukarać!!! Potem braci!!! Zapłacą krwią!!! odzywa się twój krwawy szał...

Czekaj! Pamiętaj o Twilight. Nie chcesz chyba, aby to on rządził twoim życiem twoja dobra strona...

Zabijaj!!! Nie słuchaj go!!! Litość jest dla słabych!!! Musisz być silny aby bronić TWOJEJ klaczy!!! ryczy ci w głowie krwawy szał.

Kogo posłuchasz? Kucyki stoją w miejscu, spoglądają na pomarańczowego, który ledwo wytrzymuje napięcie...

[darkangelPL]

Opanowuję szał... Wystarczy jak zostawią ich w spokoju... Co najwyżej potem ich dorwę, jeśli nie odpuszczą... Obniżam lekko gardę, ale jestem wciąż w pogotowiu, na wypadek niespodziewanego ataku...

[Matalos]

Pomarańczowy rozgląda się zdenerwowany po pozostałych kucach. Ci stoją w pozycji bojowej, ale robią to w tak żałosny sposób, że zaraz chyba się rozpłaczesz. Wreszcie pomarańczowy bierze głęboki wdech i krzyczy: - Churmą na niego!!! Kuce rzucają się na ciebie. Wszystkie.

[darkangelPL]

Heh, wreszcie trochę wymagającej rozrywki... Muszę być gotów na odbicie każdego ciosu, dosłownie każdego... Wstaję na tylne kopyta, po czym podnoszę gardę i przygotowuję mocne kopnięcie z półobrotu.

[Matalos]

Przy tobie są cztery kuce ziemne. Atakują ciebie w kilku naraz. Jeden atakuje z góry, drugi z dołu. Dwa pozostałe kuce blokują ci możliwość uniku stojąc przy twoich bokach. Dwa jednorożce, w tym pomarańczowy przywódca, szykują jakie zaklęcie, mamroczą coś pod nosem i kumulują energię.

[darkangelPL]

Robię szybkie salto w tył i wzlatuję w niebo... Muszę jeszcze załatwić jednorożce... Szybko kieruję się w ich kierunku, postaram się wykorzystać pęd i ich szybko załatwić...

[Matalos]

Szarżujesz na jednorożce. Te zaskoczone uwalniają czar wcześniej i wypuszczają sieć na jednego z ziemnych. W momencie uderzenia poczułeś, jak trafiasz jednego z umagicznionych. Drugi, pomarańczowy odskoczył. Stoi teraz i oddycha szybko zaskoczony. Wreszcie spogląda na toważyszące mu kuce i mówi: - Dobra... Jest nas piątka... A ty jesteś jeden... Zabiłeś dwóch z nas... Daj nam wziąść Zerta - wskazuje na jednorożca którego trafiłeś. - I sobie pójdziemy...

[darkangelPL]

Jestem wkurzony... Moje uczucie gniewu powoli przesłania mi jasność myślenia, ale muszę se radzić... Muszę pamiętać o Twilight... O mojej Iskierce... - A bierzcie go sobie i nie pokazujcie się tu więcej, zrozumiano?!

[Matalos]

Kuce biorą towarzysza na plecy i odbiegają. Słyszysz jeszcze, jak jeden z nich mówi - To świr, mówię wam. Poczekamy aż odejdzie... Z chatki wyłania się przerażona New Star. Spogląda na ciebie i mówi: - Dziękuję...

[darkangelPL]

- Nie ma za co... - powiedziałem... Eh, do czego doszło, że zacząłem chronić tą rodzinę... Trudno, na razie tego nie zmienię... - Nie możecie zostać tutaj, zaatakują was znowu, kiedy odejdę... Musisz chronić swoje dzieci...

[Matalos]

- Wiem... - odpowiada smutno klacz. - Ale nie mamy gdzie iść... Muszę przypilnować młodych... Może moja siostra się nami zaopiekuje, przynajmniej na kilka dni... - Dziękuję ci za pomoc - zwraca siędo ciebie. - Jedyne co mogę ci teraz powiedzieć. Cieszę się, że jesteś przyjacielem rodziny.

[darkangelPL]

Przyjacielem rodziny, dobre sobie... Gdyby nie fakt, że to tylko wspomnienia, to zamordowałbym Matalosa i mastemara przy pierwszej okazji... Trudno, na razie muszę w tym trwać, dopóki wyjścia nie znajdę... - Ja też się cieszę... - powiedziałem - Ale musimy znaleźć sposób na ochronę was...

[Matalos]

- Coś wymyślę - odpowiada. Błysk. Kolejne wspomnienie. Płomienie. Dookoła wszystko płonie, czujesz przeraźliwe gorąco. Jesteś w domku Mastemara i Matalosa. Wszystko płonie, zdjęcia na kominku już spopielone, stół w połowie pochłonięty przez ogień... Żywioł szaleje. Widzisz jak fragment belki dachowej opada na twoją głowę. Płonące drewno kieruje się na ciebie...

[darkangelPL]

Uciekam w bok... Muszę wynieść się z tej chaty... Ale nim to zrobię muszę sprawdzić czy ktoś tu nie został, nie chcę by przeze mnie ktoś zginął, nawet jeśli to tylko wspomnienie...

[Matalos]

Chcesz podbiec do najbliższych drzwi, ale ogieęn blokuje ci drogę. Musisz się wydostać, dym i płomienie zaraz ciebie zabiją. Gorąc staje się nie do wytrzymania, pot paruje na tobie, ogień zmusza ciebie do częstych uników, a dym utrudnia widoczność.

[darkangelPL]

Okna, muszę znaleźć okna... Rozglądam się za nimi cały czas unikając spadających kawałków...

[Matalos]

Unikasz kolejnych, płonących kawałków drewna. Jeden osmalił ci pysk, ale to nic poważnego. Jak na wspomnienie, ból jest bardzo realistyczny. Wreszcie zauważasz drogę ucieczki. Fragment ściany nie wytrzymał i odpadł. To twoja jedyna okazja i nie zamierzasz jej zmarnować. Rzucasz się agresywnym lotem w kierunku wyjścia. Ciepło płonącego domu staje się coraz bardziej nieznośne, lecz nagle wszystko ochładza się. Otwierasz oczy i widzisz, że udało ci się. Jesteś na zewnątrz, bezpieczny. Dostrzegasz dwójkę braci, Matalosa i Mastemara. Młodszy wtula się w starszego, pochlipując cicho. Starszy nie patrzy się na ciebie, wpatruje się w płomień swoimi żółtymi ślepiami.

[darkangelPL]

Eh, co mam robić... Niech stracę, podejdę do nich... Podreptuję do dzieciaków... - Co się stało, Mastemarze? - spytałem spokojnie, udając zdziwienie - Kto podpalił wasz dom?

[Matalos]

Mastemar nawet na ciebie nie spojrzał. Wpatruje się w dom, ale po chwili odpowiada: - Był wypadek... Zaczęło się palić... Mama i tata zostali w środku... My się teleportowaliśmy... Oni zostali... Matalos wybucha głośnym płaczem. Mastemar pociesza go, głaszcząc delikatniepo łbie, szepcząc coś do ucha. Widzisz, że starszy brat ledwo powstrzymuje łzy. Ogień bucha za wami, zabierając w niebo budynek i wszystko, co się w nim znajdowało...

[darkangelPL]

Eh... I co teraz... To są tylko wspomnienia... Nie wiem co robić... Eh... Cóż mi pozostaje... -Chodźcie, nie ma co tu pozostawać... - powiedziałem po chwili - Pozostały tylko zgliszcza...