(posealor) Wojna o honor

[Posealor zwany Pose]

Krzyknąłem jeszcze raz.

- Dajemy wam ostatnią szansę! Wyjdźcie, a nie zrobimy wam krzywdy!

[Wilk11]

Nikt nie wychodził. Nagle, jakiś ruch z cienia wyłania się niewyraźna, humanoidalna postać.

- Skalpel? - powiedział zdziwiony Bobi.

- K*** mieliście ich załatwić, a nie zapędzać do nas! - krzyknął z jakiegoś powodu rozbawiony rozbawiony Skalpel.

[Posealor zwany Pose]

- Staramy się, ale goście są oporni. Co cię tak rozbawiło?

[Wilk11]

- Nieważne, opowiem ci kiedy indziej, teraz chodźcie, Serek czeka. - powiedział Skalpel ponownie znikając w cieniu, za nim ruszyli Kostek i Bobi.

Korytarz do którego weszli był ciemny i wąski, jednak prowadził tylko w jedną stronę, przez co nie można było się zgubić.

- Idziesz? - spytał się Maksa Bobi.

[Posealor zwany Pose]

Ruszyłem za kolegami, trzymając broń w pogotowiu.

[Wilk11]

Doszli korytarzem do centrum sterowania. Tam stał Serek, a reszta zespołu majstrowała przy panelach.

- Maks. Możesz mi powiedzieć po co zaganiałeś kosmitów do nas? - na twarzy Serka było dużo sierści i cieczy przypominającą wodę.

[Posealor zwany Pose]

- Emm... Ja... Chciałem ich wywabić z pozycji obronnych?

Uśmiechnąłem się głupio. Czułem się jak idiota, tak to się kończy, jak się nie myśli.

[Wilk11]

- Nieudana, ale niezła próba. - powiedział wypluwając kolejną kępę sierści - Wracać do pracy, Bobi idź do reszty i spróbuj to uruchomić, Maks i Kostek za mną, trzeba sprawdzić czy nie ma "robactwa".

- Tak jest! - powiedział bez zastanowienia Kostek.

Nad wejściem przez które przesili wisiał napis którego nie dało się odczytać.

[Posealor zwany Pose]

Spojrzałem na pistolet, wciąż trzymany w ręce.

- Umm... Szefie? Mogę wrócić do szczątków naszego statku? Zostawiłem tam broń...

[Wilk11]

- Biegnij, tylko szybko! - Serek rozejrzał się po statku - I przyprowadź Skalpela oraz Urana, ok?

[Posealor zwany Pose]

- Tak jest! Za moment będziemy z powrotem.

Pobiegłem do naszego statku tak szybko, jak mogłem.

[Wilk11]

Dotarcie zajęło kilka chwil, w środku statku nic się nie zmieniło, Uran leżał przypięty do noszy, Serek zapomniał że Skalpel wrócił sam.

- Już... To już koniec? - spytał niewyraźnie Uran - Gdzie Skalpel?

[Posealor zwany Pose]

- Skalpel... Eee... Jest z resztą. Chodź, zabiorę cię do niego.

Wziąłem swoją strzelbę, zaczepiłem na plecach, po czym podniosłem nosze za jeden koniec i zacząłem ciągnąć towarzysza w stronę drugiego statku.

[Wilk11]

Coś było nie tak, Skalpel zostawił Urana, nigdy wcześniej nie zostawiał rannego na pastwę losu.

Doszli do wejścia, z wnętrza dobiegały strzały.

[Posealor zwany Pose]

Zaciągnąłem Urana pod ścianę i położyłem go tam. Następnie sięgnąłem po swoją strzelbę. Już miałem wejść do środka, ale nie powinienem zostawiać kolegi samego. Zacząłem się zastanawiać co zrobić, rozglądając się dookoła.

[Wilk11]

Strzały były coraz głośniejsze.

- Idź. - powiedział słaby Uran - Coś jest nie tak.

[Posealor zwany Pose]

- No... Okej. Masz, może ci się przydać.

Dałem mu swój pistolet i pobiegłem w stronę strzałów, przygotowując się do walki.

[Wilk11]

Maks dobiegł do miejsca w którym ostatnim razem odłączył się od Serka i reszty.
Serek leżał nieprzytomny w przejściu, reszta oddziału kryła się przed napastnikiem, był nim Skalpel, był jednak pokryty dziwnym śluzem.
- Maks! Ukryj się! - krzyknął Bobi, spod panelu sterowania - Albo nie, zajdź go z drugiej strony! Korytarzem którym wszedłeś i w pierwszy skręt w prawo!