Wilcza wataha: Dołącz i wędruj z nami!

[Nightmare]

- Ta, ładne podziękowania! Skrzydlaci się dla was narażają, wyłapują szanse na sojusz ze wschodnimi, albo chociażby rozejm, a wy i tak wolicie się pozabijać i przy okazji nas - powiedziała. - To dla was ten sojusz. Skrzydlaci mają go od pokoleń!

(skoro on jest od niej o głowę wyższy, to od Asianny o dwie głowy)

[delet this]

-Nie jestem jeszcze zbytnio w tym stadzie więc wolę się nie wtrącać.

Skuliła się i po chwili położyła na plecach.

[Matyas Corra]

/co poradzić, już na samym początku pisałem, że corra jest wyższy od większości wilków, dalej się tego trzymam :)/

 

Ja nie mam ci za co dziękować, skoro tak bardzo się narażają*powiedziałem to z ironią w głosie* to dlaczego nic nam o tym nie wiadomo?  poza tym, jaki sojusz? kpisz sobie? każdy z tej watahy naraził się wschodnim, nawet jeżeli nie będzie ogólnej wojny, to przyjdą nas wymordować, więc lepiej, by sprawę zakończyć w otwartej walce 

[Jake]

Jacob wstał zdenerwowany gdyż jego uszy są bardzo czułe i strasznie przeszkadzały mu te rozmowy. Powiedział

- Eh...czy noc kiedykolwiek zapadnie na tym świecie

Jacob wstał i się rozciągnął i podszedł do Garrusa. Powiedział do niego cicho

- Chcesz być cały to lepiej odejdź od nich, bo jak znam życie to zaatakują siebie, a wtedy módl się byś uciekł z tego cało.

Po czym Jacob uśmiechnął się i zrobił kilka kroków do tyłu

[delet this]

Wystraszyła się nieco Jacoba.

- Nie chcę przeszkadzać, ale czy chociaż na chwilkę możecie się przestać kłócić?

Uśmiecha się.

[Dżuma]

Nasza miała zaciętą minę, pojawiła się znów przed Rosie:

- To faktycznie widać efekty ich pomocy. Gdybyśmy mieli z nimi sojusz, choć to mało prawdopodobne, nie musielibyśmy się wynosić z naszej polany. Przypominam też, że twoja siostra w przypływie złości tzw. szajby oderwała głowę jednego z ich głównych generałów. - chwilowo spojrzała na Asiannę - Mamy też jeden powód, który też jest podkreślany. Nie wiem jak u was skrzydlatych, ale my raczej nie chcemy uciekać z podkulonym ogonem i unikać walki. - mówiło do Rosie, znów zapominając, że nawet jeśli dojdzie do konfrontacji nie ma szans. Ale czy ma coś już do stracenia?

[Nightmare]

Rosie wyszczerzyła kły.

- Ile można! Ciągle mówię, że nie musicie się od razu zabijać! Nawet jeśli, to skrzydlaci mają z nimi sojusz od lat. Ci, którzy będą chcieć, będą walczyć po ich stronie, a jeśli uda się uzyskaś wam chociażby sojusz ze skrzydlatymi, to wygraną macie na grzbiecie!

[Jake]

Jacob chciał jakoś temu zapobiec, ale oczywiście i tak by nikt nie słuchał takiego idioty jak on więc Jacob tylko położył uszy i nic nie mówił. Pomyślał "Mam nadzieje później że nie będą mnie za nic obwiniać..." Jacob spojrzał się na słońce. Patrzył się na nie przez chwile i obliczył że niedługo zajdzie. Pomyślał znowu "To ja się może już wytnę z tej rozmowy i zobaczę co z...Lejlą...tak Lejlą." Jacob przytaknął i zaczął szukać białej wilczycy, ale po chwili i tak zrezygnował, bo i tak nie chciała by z nim rozmawiać. Znowu położył uszy i powiedział cicho do siebie

- I tak jestem tu niepotrzebny...

[Matyas Corra]

*spojrzałem ostro na rosie, i walnąłem ją łapą w pysk* posłuchaj no, i to bardzo dobrze. To co teraz zaproponowałaś, to czysta zdrada. Jeszcze raz powtórzysz taką propozycje, a następnym razem nie zawaham się wystawić pazurów, rozumiesz?!

[Nightmare]

- Ta, a co niby takiego powiedziałam, oprócz tego, że z sojuszem ze skrzydlatymi macie wygraną przed nosem? - warknęła.

[Matyas Corra]

sama powiedziałaś, że twoja ,,rodzinka" ma sojusz z nimi od lat, to znaczy, że doskonale zdawali sobie sprawę z tego, co robili, i mimo tego, dalej nie zerwali sojuszu. Dla mnie, pomaganie komuś takiemu, to zwykła zdrada i tyle 

[Nightmare]

- Jak chcesz, to możemy o to zawalczyć. Nie mówię, że masz jakieś szanse, ale może dam ci fory.

[kameleon317]

Bo to zaraz zostanie uznane za incydent dyplomatyczny. Podszedłem bliżej i ich rozdzieliłem.

- Spokój. Szamani nie uzgodnią żadnego paktu z wami ani wschodnimi. Przynajmniej nie przez następne kilka stuleci. Po tym co zrobiliście 2 lata temu nikt z szamanów wam nie ufa. Tak samo jak wschodnim po wojnie do, której doprowadzili 5 lat temu. Więc jeśli nie jesteś członkiem tej watahy i jesteś skrzydlatą musisz stąd odejść. Ta baza wojskowa. Odejdź albo dojdzie do incydentu dyplomatycznego i i wtedy do wojny - spojrzałem na nią ze spokojem w oczach.

[L'estaca]

-Przepraszam... - próbowałam się przebić przez tłum - posłuchajcie!!!!

-To, że nie udali się zdobyć sojuszu ze wschodnimi, to nie znaczy ze zwów się nie uda. Zawsze można zrobić jakąś wymianę czy coś w ten tegas. Czy wszystko trzeba od razu załatwiać zabijaniem. Już mnie wkurza ten świat i ty Corra również. Na wszystkich się drzesz i bijesz samice... - powiedziałam wyzywająco

[Jake]

Jacob ostro na Rosie i Matyasa

- Przecież samiec kontra samica to jest niehonorowa walka...czy ktoś w ogóle zna honor w tej watahie?

Po czym Jacob prychnął i usaidł

[Nightmare]

- No, nareszcie ktoś myślący logicznie! - uśmiechnęła się Rosie do Naszy. - A skrzydlata jest przywódczynią tej watahy, skrzydlaci żyją w pokoju od dziesięcioleci. Proste, nawet dla kogoś takiego, jak ty, Gorras, czy jakoś tak.

[Matyas Corra]

wiecie co? mam dość, jeżeli garrus odejdzie, to ja też, bo nie mam zamiaru patrzeć, jak kiedyś przyjdzie tu oddział wschodnich, i wymorduje was po kolei. Wolę już zginąć na tej pieprzonej wojnie, niż musieć to oglądać *odszedłem, i położyłem się przy krzaku z boku, byłem wściekły, ale wiedziałem, że jeszcze trochę, a skoczylibyśmy sobie z tą różową do gardeł. Skoro jest taka pewna siebie, to nie ja ją dziś zabije, wyręczy mnie jakiś wschodni*

[Jake]

Jacob przerzucił oczami i spojrzał się na Nasze oraz Rosie. Powiedział

- Co wy takie agresywne jesteście...nie możecie tego przyjąć z luzem...a zresztą kto by słuchał takiego idiotę jak ja.

Po czym Jacob wstał i podszedł do Lejli. Zapytał się

- Możemy pogadać?

[Nightmare]

(ee... jacob, przecież Rosie i Nasza się zgadzają.)

[L'estaca]

Coś mnie dźgnęło w żołądku i zamurowało mnie w gardle, szybko jednak ten stan przeminął.

-Tak?

 Uśmiechnęłam się serdecznie do przyjaciela

[Arcybiskup z Canterbury]

Nocturne, swoim zwyczajem - nie widząc niczego ciekawego do roboty - usiadła w cieniu drzewa i przyglądała się znudzona reszcie watahy.

[Dżuma]

(nie zgadzają )

 

Nasza usiadła przed Rosie, posyłając Jacobowi nieprzyjemne spojrzenie. Wilczyca patrzyła się trochę od dołu na skrzydlatą ze względu na wzrost. Myślała przez chwilę nad prawem wschodnich:

- Lejla nawet jeśli, zgodzili by się na wymianę to po 1. byłaby to zdrada i byśmy przysporzyli sobie kolejnych wrogów, a po 2. z tego co się orientuję możemy zaproponować trzy rodzaje wymian. ... ale nie są zbyt zachęcające... - warknęła i zmierzyła wzrokiem stojącą przed nią wilczycę, na jej pysku pojawił się grymas niezadowolenia - Pięknie wataha się rozpada...

[L'estaca]

(miałam na myśli wymianę towarami)

[Jake]

Jacob powiedział do Lejli cicho gdyż nie chciał by ktokolwiek to usłyszał. Jego ton był smutny.

- Muszę odejść na kilka tygodni gdyż...boję się że coś wam zrobię. Od kilku dni widzisz jak się zachowuję. Próbuje trzymać swoje nerwy ale już nie mogę. Czas bym odpoczął w samotności.

Po czym Jacob spojrzał się na zachód słońca i dodał

- Obiecuję że wrócę...

[L'estaca]

-Czemu tak uważasz?