[Ludzie] Dołącz do nas, Zwiadowców...

[kameleon317]

Czyżbyśmy mieli przejść do konkretów. Nie to nie pasuję do Zwiadowców - mówiłem w myślach.

[Jake]

Jacob spojrzał się na sztylet i powiedział

- JA rzucam sztyletem...łuków nienawidzę...miałem przez niego kilkadziesiąt ran na palcach.

Jacob spojrzał się błagającym wzrokiem na Mestie

[L'estaca]

-A kto nie miał... - powiedziała do Jacoba

[L'estaca]

-No w każdym razie na początku będziecie ćwiczyć łukami refleksyjnymi. Tu jest dla każdego przygotowany

[Jake]

Jacob złapał łuk i go zaciągnął. Po sekundzie z jego palca zaczęła lecieć krew. Powiedział

- No i proszę...łuk zabójca..

[L'estaca]

-Źle go trzymasz...

[Jake]

Jacob spojrzał się na łuk i zapytał

- A jak mam trzymać?

[kameleon317]

Po tym co powiedziała Lejla do Jacoba uśmiechnąłem się lekko. Wziąłem łuk do ręki.

- Z łukami nie jestem taki dobry. Bardziej preferuję kuszę. No i maczety.

[L'estaca]

-Strzała powinna znaleźć się pomiędzy pierwszym i drugim palcem... Tylko uważaj na cięciwę

[Jake]

Jacob spojrzał się najpierw na Mestie, a następnie na łuk. Spróbował i niechcący puścił strzałę. Ona odbiła się od drzewa i zrobiła rykoszet o kamień. Zaczęła lecieć w stronę Jacoba. Jacob westchnął i ponownie z olbrzymią szybkością zasłonił się sztyletem. Strzała przecięła się na pół i ominęła głowę Jacoba. Powiedział

- Nie nadaje się do strzelania z łuku

Po czym schował sztylet

[L'estaca]

-Trochę czasu i będziesz mistrzem

 Mestia poklepała go po ramieniu.

-Kto następny?

[kameleon317]

- No wychodzi na to, że ja - uśmiechnąłem się i podniosłem rondo kapelusza po czym wycelowałem i strzeliłem.

[Jake]

Jacob uśmiechnął się gdyż pierwszy raz w życiu ktoś go pochwalił. Powiedział w myślach "to było miłe..." Po czym usiadł koło drzewa i patrzył się jak kolega strzela z łuku. Powiedział

- Bardzo dobrze...lepiej ode mnie

[L'estaca]

-Chyba nie pierwszy raz masz styczność z łukami...

[kameleon317]

Uśmiechnąłem się - Chodziłem do szkoły rycerskiej i takie tam. Mój ojciec był strategiem na zamku Redmont. Wysyłał mnie to tu to tam. Także coś tam umiem. 

 ------------------------------------------------------------

(Tak dużo TAM)

[Jake]

Jacob spojrzał się na Reda i zapytał

- A ty?

[Dead Radio Man]

Cień dobył własnego łuku. Cały był stylizowany i były na nim specjalne wyrzezane runy. Cień złapał 1 ze strzał w kołczanie i strzelił prosto w cel, potem kolejną i kolejną. Wszystkie trafiły w to samo miejsce. 

- Dobrze że umiem strzelać z łuku - Powiedział Cień nadal obolały po oparzeniach. - Co jeszcze będziemy ćwiczyć ?

[L'estaca]

-Dobrze. - powiedziała Mestia 

Potem podszedł Marcin. Na pierwszym razem mu średnio wyszło,a le potem dzięki determinacji udało mu się trafić w cel.

- Na razie odłóżcie łuki. Czasem łuk jest nieprzydatny, bo jeśli ktoś ma zamiar używać strzał jako oszczepu lub noża to powiem jedno : takie zdesperowane zachowania czynią tylko nieopanowane tumany. - Mestia wyjęła dwa noże - To są noże zwiadowcy - stwierdziła podając uczniom pochwy z takimi samym nożami. Były w niej dwa ostrza jedno było krótkie, miało grubą solidną rękojeść zrobioną ze skórzanych nachodzących na siebie krążków. Między głownią, a rękojeścią znajdował się mosiężny jelec, głowica również była wykonana z mosiądzu.

- To do rzucania - Głownia szeroka na końcu równoważy ciężar rękojeści. Dzięki temu łatwiej jest trafić. - Mestia rzuciła płynnie nożem, a on wbił się w pobliskie drzewo. - Drugi nóż wyglądał tak samo tylko, że był dłuższy, a głownia była ciężka i ostra - Ten jest po to, jakby nieprzyjaciel się zbliżył, ale jeśli masz, jako takie pojęcie o strzelaniu z łuku nie powinno de tego dojść. Tym również można rzucać, jak i sparować uderzenia miecza. Dbajcie o to, aby zawsze był ostry! - uczniowie oglądali swoje nowe nabytki, a po chwili ciszy Mestia znów przemówiła - Te dłuższe są podobne do skandyjskich. Tamci nazywają je saksami, czyli połączenie broni i narzędzia, miejcie jednak na uwadze, ze te są lepszej jakości!

[Jake]

Jacob powiedział mierząc ciężkość obu noży

- To ja rozumiem.

Po czym podrzucił jeden nóż, a drugim rzucił prosto w cel. Drugi złapał w ułamku sekundy i także rzucił, ale tak by odbił się od tamtego i trafił w drzewo obok. Jacob zadowolony z tego że jeszcze pamiętał te kombo jak to nazywał. Powiedział

- One są prawie doskonałe

Jacob poleciał po noże i schował. Przybiegł i usiadł pod drzewem oglądając jak inni uczniowie rzucają.

[Dead Radio Man]

Cień popatrzył po nożach i powiedział krótko. - Dziękuje - Po czym przysiadł i zawinął oba w szmatkę i włożył do swojej torby. 

[Arcybiskup z Canterbury]

Imię: Victoria

Cechy: inteligentna, spokojna, o stoickim podejściu do życia, choć złośliwa. Nie cechuje jej zbytnia siła ani szybkość, ale potrafi poruszać się zwinnie i bezszelestnie. W przeszłości zdarzało jej się używać noża...

Wygląd: Niska, o rudych poskręcanych włosach opadających poniżej ramion i bladej skórze. Ma zielone oczy. Ubrana w czarny płaszcz z kapturem, białą tunikę, czarne spodnie i długie, skórzane buty.

[kameleon317]

- Może i to nie maczeta - wypróbowałem nową "zabawkę" robiąc kilka sztuczek - ale walczy się podobnie. Dzięki.

[Dead Radio Man]

- Ehh mam nadzieje że będzie widać dzisiaj w nocy gwiazdy i księżyc - Powiedział poddenerwowany Cień.

[Jake]

Jacob wstał i znowu walnął się o gałąź. Jacob spojrzał się na gałąź i jednym ruchem wyjął nóż. Z olbrzymią szybkością usunął znienawidzoną gałąź i powiedział

- I nie odrastaj

Po czym rozejrzał się wokół i zapytał Mesti

- Czuję że nie jesteśmy tu sami...

[L'estaca]

(Red dostaliście również coś w stylu opakowania,a le szczegól ;p)

Mestia wzruszyła ramionami i powiedziała głośno

-Wiem o tym,a le to nikt zagrażający otoczeniu, a jeśli tak to nie zgrywajcie bohaterów, co robi większość uczniów na początku.