"Pora na Przygodę" Fire-Dash

[Omega]

Ruszyłeś przed siebie nie zważając na lekkie kołysanie łodzi. Po drodze nie spotkałeś nikogo. Okazało się, że wszyscy byli już w sali i czekali na Hightlighta. Zobaczyłeś, że jedyne wolne miejsce jest koło Serafiny. Pomachała do ciebie.

[Fire-Dash]

Podszedłem i usiadłem obok niej.

- Cześć, Hight zaraz będzie.

[Omega]

- Wszyscy już na niego czekamy - odpowiedziała Serafina - nawet bliźniacy. Naprawde musiało im się nudzić.

[Fire-Dash]

Czekaliśmy jeszcze kilka minut i w końcu przyszedł Hightlight.z gitarą na grzbiecie.

[Omega]

Hightlight stanął w centralnej części pokoju, uśmiechnął się i zaczął pociągać uważnie struny gitary. Zadziwiające, że pomimo tak dużych kopyt był w stanie na niej grać. Powoli zaczął się rozkręcać a widzowie zaczęli rytmicznie podrygiwać.

- Jest niezły, prawda? - spytała się retorycznie Serafina również podrygując do rytmu piosenki.

[Fire-Dash]

- Poczekaj, aż zagra najlepsza piosenkę.

[Omega]

- Mhm - pokiwała głową Serafina słuchając muzyki. Sam Hightlight powoli zaczął się rozkręcać i z coraz większą pasją wydobywał rytmiczne tony ze swojej gitary. Nawet bliźniacy zaczęli się dobrze bawić.

[Fire-Dash]

Wprawdzie wiele razy słuchałem tego co teraz gra, ale i tak nadal fajnie się tego słucha. Kiedyś próbowałem grać na gitarze, ale raczej mi nie wychodziło....

[Omega]

Hightlightowi tymczasem szło bardzo dobrze. Porwał całą widownię i zagrał kilka piosenek po kolei. W końcu jednak się zmęczył i poprosił o kilka minut przerwy. Teraz kiedy przestał grać na pokładzie zrobiło się strasznie cicho.

- Cicho jak w grobie - stwierdziła Seriafina kolo ciebie.

[Fire-Dash]

- No właśnie, ja na ich miejscu bił bym brawa... - powiedziałem - mam nadzieję że zaraz wyjdzie, bo widownia zaśnie - zażartowałem.

[Omega]

- Oby nie, zostało mi jeszcze kilka piosenek - usłyszałeś za plecami głos Hightlighta.

[Fire-Dash]

- Heh - nawet nie zauważyłem jak podchodził - lepiej je zagraj dobrze - powiedziałem uśmiechając się.

[Omega]

- Tylko tyle - zapytał urażony - żadnego "to było świetne, stary", albo "stary, jak ty to robisz?". Naprawde mógłbyś się trochę wysilić - popatrzył na ciebie i parsknął śmiechem - nigdy się nie zmienisz.

[Fire-Dash]

<sory, trochę mnie nie było i zapomniałem powiedzieć :|>

 

-  O hej, nie zauwazyłem cię jak podchodziłeś. Jaki będziesz grał następny kawałek?

[Omega]

(nie musisz przepraszać. Nie gniewam się)

- Za kilka minut. kopyta mi zdrętwiały. To nie jest takie proste grać na gitarze...

[Fire-Dash]

- Tak wiem, kiedyś przecież próbowałeś mnie nauczyć... 

[Omega]

- Ale szło ci dość opornie - pokiwał głową Hightlight - za to ty zawsze byłeś ode mnie lepszy w zadaniach myślowych. To chyba przez te wszystkie przeczytane książki...

[Fire-Dash]

- Oj tam, bez przesady nie było ich tak dużo.

[Omega]

- Żartujesz? - spytał się Hightlight - miał ich chyba całą bibliotekę - powiedział do Serafiny puszczając jej oko.

- Tylko się z tobą droczę, stary! - powiedział po chwili szturchając cię w bok.

[Fire-Dash]

- Ok, ok przecież wiem - uśmiechnąłem się - lepiej ić już graj, bo widownia zaczyna się wkurzać - spojrzałem w tył na zniecierpliwionych widzów.

[Omega]

- Taaa, pewnie masz racje - zgodził się z westchnieniem - Pora uraczyć ich jeszcze kilkoma piosenkami. Życz mi powodzenia - powiedział i wrócił na scenę. Zagrał kilka kawałków, chociaż widać było, że był już zmęczony.

- Biedak - stwierdziła Serafina - tak się męczyć dla tak małej widowni.

[Fire-Dash]

- Pzresadzasz, zeszedła się tu chyba cała załoga statku. Zresztą już nie takie rzeczy przeżywał. Wkażdym razie teraz lepiej słuchać niż gadać - po koncercie poszłiśmy z Saferiną do Highta który siedział na ksześle za kurtyną zmęczony.

[Omega]

- Ech, nawet nie wiecie jak ciężko jest występować samemu - powiedział zmęczonym głosem - w grupie, to rozumiem. Ale w pojedynkę to wykańczające!

[Fire-Dash]

- I tak zagrałeś świetnie. Kiedy następny koncert? - zapytałem żartobliwie, uśmiechając się.

[Omega]

- Jak wrócimy do Equestrii i będzie ze mną mój zespół - odpowiedział zmęczonym tonem - a teraz przepraszam was, ale jestem padnięty...