Imka2000

Westchnęłam tylko - No dobra...dajmy trochę większego napędu... - Była to idealna okazja na rozerwanie się. Gdyby coś poszło nie tak uznaliby to wszyscy za...drobny wypadek... Zaczęłam dorzucać węgiel do pieca, gdy wrzuciłam już wystarczająco dużo uśmiechnęłam się. Chyba wrzuciłam tam trzy czwarte togo całego węgla..

1. Zamiana w popiół. 2. Zastrzelony przez kosmitę. 3. Zastrzelony przez agentów. Dodatkowe 4, przez kamienne Anioły.

Hmmm...strzelę może nawet i głupio, ludzki Dalek?

Wyrzucił z domu.

(To uczucie gdy oglądałaś do 4 sezonu ) Z tego co wiem on nie ujawnił swojego imienia, tak samo jak doktor używa przezwiska, tyle że jego brzmi Mistrz.

Lucy Saxon, czyli jego była żona, zwykłym pistoletem (rewolwerem bodajże ).

Miałam nadzieję że był elektryczny, choć jak by był spalinowy też by nie było tak źle, przy elektrycznym byłoby więcej frajdy.

Zaczęłam rozmyślać nad tym czy nie przenieść się do Canterlotu kablami elektrycznymi, ta podróż mnie nudziła.Wpadłam na lepszy pomysł... - Zaraz przyjdę... - Wyszłam z wagonu do następnego, szłam tak przez kilka, a na końcu zakradłam się do wagonu napędowego. Starałam się by nikt mnie nie zauważył.

Westchnęłam - Dobra...wrócimy przed zmierzchem, skoro tak bardzo chcesz.

-Ta...To idź ratuj Equestrię... ja cię już nie zatrzymuję...- Siedziałam odwrócona do niej.Nie chciałam na nią nawet patrzeć.

- Taaa.. - Bawiłam się kulką dalej.

- No... jak chcesz to możesz... ja jednak może sobie trochę do nich jeszcze postrzelam - Powiedziałam z lekkim uśmiechem.

Ale suuuper! - Powiedziałam po czym nie mogłam się powstrzymać i pobiegłam w stronę najbliższych stworów, czyli patykowilków. Kochałam je ujeżdżać.

-Żałosne... - Postrzeliłam go w głowę, po czym podeszłam do niego i wyjęłam mu z niej strzałę.

- Dowiemy się co zaplanowała ta... - Miałam już przekląć, gdy szybko powiedziałam - klacz która rządzi Equestrią.

Szłam tak by się nie zmęczyć, mimo że nie mogłam się doczekać spotkania z potworami, zapewne mnie pamiętają, jak zwykle, miałam nadzieje że są jakieś nowe.

Tak, kocham go Also chce podziękować DW Dzięki niemu boje się masek gazowych, ciemności. cieni, mrugać i kamiennych aniołów

- Bo ja już tobie nie wierze... i to od dawna... - Odwróciłam się, a uszy mi oklapły - Nightmare Moon może mnie kłamać, torturować, lub zabić... mnie to już nie obchodzi... ty kłamałaś mnie wtedy cały czas, kazałaś się opiekować biblioteką, pozostawiłaś mi wszystko na głowie, a gdy chciałam ci pomóc,m ty chciałaś się mnie pozbyć!...Potem jeszcze ta NightmareMoon kazała mi was sprowadzić... obiecała że nic wam nie zrobi... widocznie nie mogła się powstrzymać by pobić Dash, ale gdybym nie zareagowała, już teraz byłybyście najpewniej torturowane i ledwo żywe... lub nawet prosiłybyście o łaskę śmierci którą ona wy was nie obdarzyła...ale to nie było sumienie, ale też raczej wspomnienie, że kiedyś się przyjaźniłyśmy.... niestety szybko się wszystko kończy... a jak to mówią kucyki się zmieniają...raz na leprze raz na gorsze... niestety na mnie padło to drugie...

Poszłam w stronę gdzie były potwory. Uwielbiałam z nimi walczyć, nie zabijałam ich tylko droczyłam się.

Postanowiłam upolować coś dla Arrowa, sama nie byłam głodna więc poszłam w stronę lasu.

Ta...znalazła się zasrana dorosła... - Wzruszyłam kopytami, po czym zaczęłam się szarpać i z całej siły próbowałam rozerwać liny - Z resztą po cholerę was rozwiązałam! mogłam zgodzić się by was torturowano i wysłać was na śmierć!

Kolejne nie dopatrzenia, przypadek. Co do Utknięcia to wszystko będzie wytłumaczone, tak samo jak z Donną . Amy i Roy były już u doktora 11 a ja opieram to wszystko na granicy sezonu 6.

Zdziwiłam się trochę...ale ok... - Od razu wypatrywałam szwędaczy, były idealnym celem.

Wzruszyłam kopytami - Zwykle o tej porze strzelałam z łuku w lesie.

Wzruszyłam kopytami i weszłam do środka pomieszczenia.