KougatKnave3

Natychmiast się kurwa chowam... Co mam przy sobie. Muszę coś mieć... sprawdzam cokolwiek, nawet czy coś Lamarr ma, choć wiem, że to głupie.

Co... co się dzieje? Lamarr... kurwa, czemu ledwo czuje kości. Staram się stąd jakoś wyjść, otwieram pokrywę i szukam drogi, albo broni i drogi na zewnątrz...

Teraz to już mocno dostałem... ledwo się podnoszę... Neurotoksyna wyłączona... jestem bezbronny - Aaaargh... - zwisam bezwładnie, jednak wciąż jestem aktywny... - I co teraz? Zabijesz mnie? Twój tatuś zginie przez to...

Więc strzelam celniej i pod nogi. To już powinno im dowalić. Mam jakieś turrety w magazynie? Przydały by się tutaj teraz BARDZO!

Na chwile zostałem nawet Dezaktywowany... po chwili podnoszę się... - Auuua... mój czerep... co, co mi zrobiliście? Dziwnie się czuje! WY GNIDY! - układam tarczę na około mnie, spód odsłonięty, strzelam znów.

Bronie się układając tarczę z przodu... - Tylko tyle? Macie jeszcze 3 minuty, zanim neurotoksyna dojdzie do waszych prymitywnych mózgów... na waszym miejscu, już bym się kładł.

Idioci... puki nie zgadną, że mogą je odbić to mi się nic nie stanie. Ale ciii, to sekreci hihi. Dobra... - STÓJCIE SPOKOJNIE! NIE MOGĘ WAS TRAFIĆ!

Wiem xD. - No no no... WITAJCIE W MOIM LEŻU! Leże, nieźle to brzmi. Na pewno lepiej, niż Główna Komora Rdzenia SI. Tak. Jak już mówiłem planuje zasadzkę na resztę "rodzinki" więc nie za specjalnie mam czas się z wami użerać więc... po prostu was zabije, szybko i boleśnie. Mój plan ma 4 części. 1: Płyty Dwimerytowe, czyli nigdzie nie umieścisz magii. 2: Puszczam Neurotoksyne TERAZ. 3: Tarcze anty wybuchowe, dla mnie co się wiąże z opcją 4: Strzelaniem Granatami w Was. Niech zaczną się igrzyska.

Więc czekam na tą trójkę... już się nie mogę doczekać pojedynku. Daje sobie jakieś uzbrojenie, karabiny, granatnik itp. BĘDZIE SIĘ DZIAŁO...

- Yhym... zobaczymy. Zapraszam, czym hala bogata - powiedziałem po czym otwieram wszystkie wejścia. Czy tą wtyczkę już zmieniono tak, by mnie już nie odłączyli łatwo?

Szykuje Drony na pułapkę... będzie się działo. Teraz patrzę, drony pewnie padły. - Dobra, obliczając... hmmm... Rodzinka przybędzie + - 6 minut. Pozostaje mi 3 minuty na zabicie was, komfortowa jedna minutka przerwy, i całe dwie minuty, na dokończenie pułapki - powiedziałem i daje blokadę komunikacyjną na kompleks... - No... więc niech igrzyska się zaczną.

Podczepiam się do rozmowy będąc cicho... może dowiem się jakiś ploteczek hihihi... tak czy siak, wracając do realu. Podsłuchuje.

Zaczynam się niecierpliwić. Wypuszczam Manhacki... niech ich potną. I KURWA NIE CHCĘ SŁYSZEĆ, ŻE NIC NIE DZIAŁA...

- Dobra... pobawiliśmy się, teraz przejdźmy do konkretów. Tych panów już znacie - powiedziałem i wpuszczam Turrety do pomieszczenia w szeregu.

- Dobra... widzę, że naprawdę lubicie testy. Zaraz wrócę, wciąż sprzątam cały kompleks. Zostały wam jeszcze 2 sale. Jestem potrzebny narazie gdzie indziej, oto całkowita solucja pomieszczenia [Przyśpieszona Mowa], proszę, jak będziecie jej potrzebować, to ą odtwórzcie w zwolnionym tempie. Ja muszę iść do sali zrobionej CAŁKOWICIE ze szkła i ją posprzątać... Sam... - powiedziałem i czekam, aż wejdą do nowej sali jak skończą ten test.

- Inicjuje niespodziankę za 3... 2... 1... - powiedziałem i oświecam światło w pomieszczeniu prowadzącym do... NOWYCH KOMÓR TESTOWYCH! - Wszystko zmyśliłem - dodałem i wypuszczam konfetti i słynny dźwięk jak przy słowie - Niespodzianka.

- W następnej sali czeka was niespodzianka. Wyjście... postanowiłem wam darować, to że mnie ta grubaska zabiła... jestem... jestem... zaraz jak się nazywało to słowo? [szelest Kartek] Tu jest... jestem Litościwy - powiedziałem po czym czekam, aż wejdą do ciemnego pomieszczenia.

- Wiecie... Każdy rdzeń ma wbudowaną pamięć, coś alla Czarna Skrzynka, która pokazuje ostatnie 10 minut mojego życia. A byłem martwy przez 100 lat...

Ona jedyna mnie rozumie... szkoda, że jej nie ma. No trudno, może sobie taką zbuduje. Tak czy siak. - Witajcie w AperFuture Testing Labs... Jestem Allan Core i nadzoruje ten "Kompleks" bo chwilowo go nie mogę go tak nazwać... no cóż. Przed wami sala testowa... powodzenia.

- No nareszcie... Wiesz, nie sądziłem, że w ogóle mnie ktoś uaktywni, a szczególnie ty... nawet ci jestem wdzięczny. Szybciej zginiesz, ale wpierw... trzeba załatwić pewną sprawę - powiedziałem i całą trójkę wrzucam do Zsypu do Komór testowych.

Wciąż próbuje ją złapać. CHOCIAŻ RAZ MOGŁA BY SIĘ DAĆ ZŁAPAĆ... tyle miałem gotowych tekstów, a ona to zepsuła... wszystko psuje. Uruchamiam ponownie cały kompleks...

- Och... to ty. Minęło BARDZO dużo czasu. Jak się miałaś? Ja byłem bardzo zajęty, byciem zabitym, no wiesz... PO TYM JAK MNIE ZABIŁAŚ! - powiedziałem i biorę całą trójkę w mechramiona...

Powoli otwieram oko... i się podnoszę i spoglądam na mojego "wybawce". Nagroda: NEUROTOKSYNA!!! Serio, kto był na tyle głupi, że mnie przebudził?

- Jeśli takie twoje słowo. Obejmę dowodzenie nad Siłami Uderzeniowymi. Obiecuje, że przyniosę ci w podarku głowę Przywódcy tej hołoty - powiedziałem i się ukłoniłem.

Podchodzę do Rarity. - Idziesz z nami? - spytałem się. Kto będzie pilnował zamku, pod naszą nieobecność? Nie możemy go zostawić w całości pustego.