KougatKnave3

- Gdzie Sal?

Spoglądam czy wśród ochroniarzy jest Sal (Salomon)

To podchodzę do mego brata i transportuje PLR do miejsca gdzie ustaliłem miejsce na nową Persje i po przeniesieniu nie przenoszę mojego brata i jego czterech ochroniarzy.

- Ty jesteś potrzebny do powiadomienia owej Pani Słoneczko, że PLR już się zadomawia. Gotowi?

Czekam aż da znak że mogę wyjść i rozpocząć transport...

- Ja ciebie też. Po tamtej stronie był ktoś kto mi cię przypominał, konkretniej ona. No już idź ich przygotować i uprzedzić o moim stanie...

- Ale przygotujcie całe zapasy... sprzęt, czołgi, mechy, myśliwce, Helikoptery, NIC nie może tutaj zostać.

- Mam włócznie... jestem pierdolonym bogiem... nawet tak niekiedy gadam... mogę tam nas po koleji przenieść.

- Nie przypominaj mi... nie wiesz jak trudno się było nauczyć chodzić... to co? Chcecie się przenieść, bo bilet za niedługo wygaśnie...

- Amerykanie mnie zmienili podczas tamtejszej wojny. Zresztą, widziałeś bo ci pokazałem wspomnienia...

- Wiń amerykanów nie mnie, ale jest plus. Znalazłem ziemie dla naszego ludu gdzie nie będziemy musieli się obawiać Amerykanów.

Podchodzę do niego i pokazuje mu moje wspomnienia... może teraz ten palant uwierzy...

- TO ja bracie... Allan... - powiedziałem na dowód wyciągając włócznie.

No to obudzę go tak jak zawszę.

- Faruk, Faruk, zbudź się teraz, gdyż godzina wybawienia naszego ludu nadchodzi...

- Dobrze - powiedziałem po czym przenoszę się do pomieszczenia mojego brata...

Odwzajemniam i ją puszczam po minucie...

- To może ja już zajmę się problemem ludzi, odeśle ich, i przyprowadzę PLR do miejsca gdzie będzie ich dom... wpadnę niebawem...

Nim zdążyłeś coś zrobić, Elf cię podniósł jedną ręką i wyrzucił cię na stół w kącie.

- Nie wtrącaj się - powiedział i ruszył dalej na krasnala, zamachnął się by go zaatakować lecz zablokował maczugą i kopnął elfa. Nagle wszyscy członkowie bójki zamarzli otoczeni w czarnym dymie.

- Może się uspokoicie? Straszycie gości - powiedziała po czym wypuściła ich z Zastoju. Dwójka elfów po chwili zastanowienia wyszła... Krasnolud na dowidzenia pokazał im środkowy palec i podszedł do ciebie podając ci rękę.

- Interweniować nie musiałeś, ona i tak by zepsuła zabawę. Jestem Forgal.

- Odeśle ich do domu... potem sprowadzę moich ludzi, za dużo się nacierpieli przez Amerykanów...

Całuje ją...

- Czy ludzie zaczęli się wycofywać?

- Zapierdalamy na statek, bo lądując tu rozjebałem radiowóz - powiedział odwracając się jak by spodziewał się pościgu.

- Ty zawsze masz najlepsze lądowania szefie - powiedziała Nat po czym zadzwoniła po transport na statek.

Patrze na to wszystko z uśmiechem. Po jej wyjściu spoglądam na Twi.

- Wiadomo kiedy cię wypuszczą?

- To był mój plan by pokonać Nightmare Moon. Poszło mi lepiej, bo ją zniszczyłem...

Spoglądam na Twi...

- Wpuszczamy?

W odpowiedzi ją przytuliłem... może nazwała mnie głupkiem, ale kochanym...

Zaczynam ją głaskać.

- Nie płacz... jest już dobrze...

Spoglądam na tą połowę, Jeśli oczekuje że mam usiąść lub koło niej położyć to tak robię. Jak tam coś jest to staram się to rozpoznać.