KougatKnave3

- Miło mi cię poznać. Ja jestem Adam Volsky. Teraz nadchodzi ta część pracy której wprost nienawidzę. Kontakt z moją szefową - podchodzę do konsoli i włączam kanał komunikacyjny z Arią.

- Dobrze - powiedziałem, po czym użyłem telekinezy by delikatnie wsiąść książkę i dałem ją spowrotem na półkę.

- Na mnie już pora. Jutro jak starczy mi czasu, to wpadnę dokończyć lekturę. Do widzenia Twilight - powiedziałem i poszedłem dalej zwiedzać miasto.

- Wszystko czego potrzeba to znalezienie sobie cichego miejsca, i gdzie zarazem czujesz się dobrze. Potem wystarczy usiąść, zamknąć oczy i w wyobraźni myśleć jak ma wyglądać to zaklęcie które będziesz tworzyła. U mnie ten sposób zawsze działa. Na jeden dzień na tworzeniu spędzam dwie godziny. Minimum siedzenia przy tym to pół godziny.

Idziecie trochę długo. Wkońcu jednak dochodzicie do cel więziennych.

- Włazić!

Co się dzieje? Zrzucam to szybko i uniemożliwiam wstanie kładąc na niego nogę.

Dalej strzelam do ludzi. Ewentualnie strzelam też do każdego wrogiego kuca.

No to lecę po amunicje. Marnie mi to wszystko wygląda, bez planu jesteśmy udupieni.

- Na pewno nie ma innego wejścia? Może zaklęciem? Albo jakiś tunel. Poza tym, ammo mi się kończy.

"Dobra Bill, powiem: Ej Twi, ostatnio gadałem z kucem który nie istnieje, i tylko ja go widzę. Pomyśl jak by to przyjęła" pomyślałem

- Dobra. To naprawdę nic trudnego, wystarczy jedynie cierpliwości i czasu - powiedziałem podchodząc do niej.

Padam na ziemie by uniknąć zaklęcia. - Jak najszybciej musimy się dostać do Celesti. Skoro ludzie mają Jednorożce i pegazy, to oznacza że niewiele nam już zostało - mówie. Sprawdzam ile zostało mi amunicji.

- Nagranie jest w biurze S.O.C. Pójdziecie po dobroci? - spytał się Pallin. Chyba nie ma już wyboru. Co prawda moglibyście wrócić na statek, ale i tak by was zestrzelili po starcie.

W których to ja mam kurna strzelać. Ciągle nawalam do ludzi.

- Saren podał nam wiadomość głosową, jak kazałeś otworzyć nieznany przekaźnik. Mamy cię zabrać do wiezienia.

- Wybacz moją ciekawość, ale jak to się stało że poznałaś Silvera?

Cholera. To wszystko wina moja i mojego oddziału. Prawda, po wpadce w Techeranie, oddałem dowódctwo Capo, z powodu poczucia winy i sam poprosiłem o zmniejszenie rangi, i teraz znów jestem odpowiedzialny za to wszystko. Nienawidzę się za to.

- To ja może będę strzelać do ludzi - powiedziałem i tak robię.

- Nie. Jak chcesz to możesz zostać. Od dawna z nikim nie rozmawiałem.

- Dobra. Czy na dole są jacyś nasi? Nie chcę przez przypadek strzelić do swojego.

- Sierżancie. Te Kuce są naszymi gośćmi na Nautilusie. Pokażcie im trochę naszej technologi, ale nie dopuszczajcie ich do Reaktora, nie chce ryzykować wybuchu statki. Dowódco eskapady kucyków, idziesz zemną do pokoju łączności - powiedziałem i poszedłem tam.

- Nosz ja pierdole. To są ludzie zmienieni w kuce. teraz będzie trudno walczyć z ludźmi. Gdzie jest Celestia? Im szybciej załatwimy nasz plan, tym szybciej zakończymy wojnę.

- Polecam próbowania. Może jest czasochłonna, ale efekty są świetnie. A co do czasu, to można przestać w każdej chwili, gdyż można dokończyć później.

Podchodzę do Twilight.

- Co się dzieje?

- Tak. Od czterech lat, treningu, umiem być bardzo cierpliwy. A ty? Trochę dziwnę że nie tworzysz zaklęć, z takim talentem.

- Choćmy lepiej zobaczyć co się dzieje - powiedziałem i tak robie.

- Może celestia nam wyjaśni - powiedziałem po czym poszedłem jej szukać.