Krulig

- Stało się coś? - spytała Kido podchodząc do Jessy. Po raz pierwszy na twarzy dziewczyny było widać jakieś emocje.

Kido szła z tylu grupy ze spuszczoną głową w dół. Bardzo chciała ich postraszyć używając swojej ulubionej zdolności, jednak powstrzymywała się, gdyż wydałoby się kim jest, a tego nie chciała.

((Sorka. Nie zauważyłam editu ;~; )) - Ja w sumie nie mam nic przeciwko. - odpowiedziała prawie przez emocji. - A iść to... chciałam się powłóczyć.

- Stało się coś? - spytała Kido reagując na swoje imię. - Zazwyczaj nikt mnie nie woła. W ogóle nie zwracają na mnie uwagi.

- Nic tu po mnie. Stoję tu, a jednocześnie mnie nie widać. Z czasem przestanę istnieć dla społeczeństwa. A tak przy okazji jestem Kido. - odparła do grupy, po czym oddaliła się kawałek.

- Chyba niedługo się wyda kto nie jest człowiekiem. - mruknęła Kido, która już dobrą chwilę nasłuchiwała dialogu. Mimo to wypowiedziała się niechętnie.

Kido wyszła nieco później ze szkoły. A przynajmniej tak się wydawało. Stanęła przy zbiegowisku z ponownie nałożonym kapturem.

Kido jedynie westchnęła po czym wstała ruszyła w kierunku klasy. - Takie duże zbiegowisko, a nawet nikt się nie spytał kim jestem. Nie jest źle. - pomyślała idąc ze spuszczoną głową. Nie dawało jej spokoju aura wokół. Wampiry, demony, pół demony i czarodzieje. Po wejściu do sali odruchowo usiadła w ostatniej ławce i założyła słuchawki. I tak nikt nie zwróci na nią uwagi.

Kido skierowała wzrok na chłopaka,a następnie na całą resztę zbiegowiska. Dla wszystkich posłane spojrzenie było tak samo chłodne. - Witam. - odpowiedziała zdejmując kaptur. Teraz było wyraźnie widać, że jest dziewczyną.

Przed budynkiem szkoły już od 6 rano stała dziewczyna o długich zielonych włosach. Na pierwszy rzut oka zdawała się być chłopakiem. Nie była jednak ona zauważalna. To dlatego, że użyła swojej sztuczki zwanej "Ukrywanie oczu". Polegała ona na tym, że była niewidoczna dla oka ludzkiego. Było można jednak to przerwać poprzez kontakt fizyczny, dlatego gdy zebrało się większa ilość osób przestała tego używać. Rozejrzała się trochę, po czym usiadła na ławce obok jakieś dziewczyny, która aktualnie rysowała.

Imię i nazwisko: Kido Tsubomi Wiek: wygląda na 16 lat. Dokładny wiek nie jest znany, ale na pewno ma około 1000 lat Rasa: Demon Płeć: Kobieta Wygląd: 168 cm wzrostu Pochodzenie: Japonia Charakter: Chłopczyca, z pozoru jest to osoba chłodna prawie całkowicie pozbawiona uczuć. W rzeczywistości jest to jednak bardzo miłą i wrażliwą dziewczyną. Ciekawostki: Lubi słuchać muzyki. Wychowała się w sierocińcu. Mimo, że dużo przeżyła jest w miarę na bieżąco w modzie. Używa tylko prostych sztuczek. A co mi tam. Ściągnę z Mephista

- Aha. Przepraszam. Już biegnę. - Po tych słowach Shana wbiegła do pokoju, w którym odbywała się rekrutacja i wypchnęła z niego osobę odpowiadającą opisowi. (( ))

- A tak dla pewności... kto to taki? - spytała.

((To od dziś Szeregowa jest MG wspomagającym. Gratulacje awansu)) - Ja to zrobię! - krzyknęła Shana podnosząc rękę.

- Tylko białą. - odparła dziewczyna. ((Czasem zapominam kto jest MG xD))

- A masz jakieś? - spytała Shana. - Ja nie mam Łańcucha, więc proszę być delikatnym.

- Cieszę się, że nie jestem facetem... - wyjąkała Shana patrząc na uniform Gila.

((Minimalnie))

((Krótka spódnica. Wystarczy, że męski uniform jest żenadą ))

- Sama się dziwię, że tak długo to trwa... przecież ile nas jest...? Ja, Ara, Gil i Agnes. - powiedziała. Wtedy drzwi się ponownie otworzyły UCIĘTE PRZEZ PANDORĘ Około godzinę później. - Um... trochę dziwnie się czuję... - wyjąkała Shana trzymając za spódnicę od swojego uniformu. - Czy tylko ja czuję się żenująco? ((Uniform w Pandorze http://image.cosplayfu.com/b/Vincent-Cosplay-Uniform-from-Pandora-Hearts.jpg U kobiet zamiast spodni jest spódnica))

- Ano... Wspominaliście coś o młodym Vessaliusie, prawda? Coś wiecie na jego temat? - spytała niepewnie.

- Dokładnie - mruknęła Shana znów uderzając Breaka w głowę. - Od twoich żartów się zaczęło.

- A! Nie chciałam, byś się załamał. To była tylko rada. - odrzekła klepiąc Gila po plecach. - Do tego ja jestem podobno małym tyranem, więc musisz przywyknąć. - dodała.

- Po pierwsze, Gilbercie, jesteś dorosłym facetem i powinieneś go olać. A po drugie i tak nie byłabym w stanie użyć jakichkolwiek czarów... - powiedziała patrząc na wisiorek, który teraz trzymała w ręku.

Shana zdjęła z ręki bransoletkę, po czym uderzyła nią Break'a i Gila. - Proszę o spokój. - Bo użyję moich zdolności... - powiedziała szorstko. ((1. Ta bransoletka do wisirek z herbem rodu zawieszony na długim sznurku, który Shana owija wokół ręki. 2. Shana pochodzi z rodziny specjalizującej się w magii Wprowadzę jeszcze poprawki))