Krulig

Lacie uśmiechnęła się złośliwie. - A pamiętasz jak nie miałam czucia w nodze? - spytała. - Możesz mnie zostawić. Prześpię się na podłodze. - oznajmiła. - To możesz mnie puścić?

Manga to komiksy, więc tak. Lubisz trollować?

Lacie z grymasem na twarzy dawała się ciągnąc przez demonicę. Cały czas patrzyła w ciemne zakątki korytarza. - A gdzie ty mnie tak w ogóle ciągniesz? - spytała nagle. - Nawet nie wiemy, czy on wciąż tu jest. - dodała po krótkim namyśle.

- Skoro tak, to mogę iść spać? - spytała siadając na podłodze. - Jestem już śpiąca... - oznajmiła. - … Lacie chce lulu. - zaśmiała się robiąc urocze oczka.

Lacie również usłyszała głosy. - Co tam się dzieje? - spytała Alois. - Chodźmy tam. - oznajmiła. - Czy może wolisz trzymać się od nich z dala? - ponownie spytała.

Lacie spojrzała na demonicę spłoszonym wzrokiem, po czym odrzekła. - D-dobrze. - wzięła wdech. - To idziemy. - oznajmiła spokojnie. - Pokażę ci, że się nie boję.

Writer patrzył teraz na pozostałych próbując złapać powietrza. Nie wiedział co ma powiedzieć.

Jakoś mi się kojarzy, bo tak.

Ciocia Wikipedia nie pomogła... Wzięte z jakiejś księgi imion:

"Ale jestem głodny. *gryz*"

N: Albo po prostu wilk z dodanym "U", albo tak jak mój składa się z dwóch wyrazów połączonych ze sobą. A: Niezły wektor OC'ka, muszę przyznać. S: Całkiem fajna. Obrazki wyglądają jakby ktoś je połączył w Paincie... U: Widuję czasami, ale nie znam.

- C... co?! Nie, nie boję się. - skłamała Lacie patrząc z oburzeniem na demonicę. Pierwszy raz od pięciu lat nie chciała robić jej kłopotu. - A może to się boisz? - spytała również ze złośliwym uśmieszkiem.

Lacie potem już była cicho. Bała się, ale starała się tego nie okazywać. Szła spokojnie za Alois i patrzyła się na nią.

Lacie spojrzała na Alois. - Prosze, powiedz mi, co tu się dzieje? - spytała spokojnie ukrywając fakt, że trochę się boi.

- D... dobrze... - Writer przybliżył się do suczki i lekko ją objął. - M... m... może być, czy cię puścić? - spytał.

- T... to... może... ogrzać cię jakoś? - spytał cicho Writer patrząc na Lolę. - C... co ty na to?

Writer lekko się trząsł. Nie z powodu zimna, lecz się stresował. - Wasza Wysokość… n... nie powinno mnie tu być... jestem tylko poddanym, w... więc czemu? - spytał patrząc na Oxy'ego, a potem na Lolę. - Z... zimno ci? - zapytał suczkę.

- Alois… - Lacie pierwszy raz trochę się martwiła o demonicę. - No właśnie… - dziewczyna w momencie przypomniała sobie dzień zawarcia paktu i od razu chwyciła się z nogę, w której nie miała wtedy czucia. - … Miałyśmy zemścić się na porywaczach, którzy mnie uprowadzili pięć lat temu… - powiedziała cicho.

((Najmocniej przepraszam za zaniedbanie gry.)) Łańcuch Shany wpatrywał się pustym wzrokiem w kontrahentów i ich Łańcuchy. Uważała, że takie zachowanie nie wypada takim jak ona i, że powinni być posłuszni swoim kontrahentą. W momencie zauważyła, że drzwi się otwierają. Z pomieszczenia wyszła Shana.

Writer chciał się spytać gdzie król wyrusza, ale nie wypada, więc się powstrzymał. Wtedy zobaczył, że do sali wszedł pies, którego widział na konkursie. - T... t... to może ja nie będę przeszkadzać i pójdę... - powiedziała cofając się powoli.

- Nie wiem czy to się liczy, ale... - Writer wziął wdech. - Mam pewnego przyjaciela. Ma on na imię Dharma i bardzo by chciał się spotkać z królem... czy byłaby taka możliwość? - spytał.

- A... a... ale... ja na prawdę nie wiem... - odpowiedział. - Niczego nie potrzebuję... - W momencie przypomniał sobie Dharmie. - ... M... może jednak jest coś... - oznajmił.

Writer się spłoszył. Za to, ze wygrał król miał spełnić jedną jego prośbę, ale nie wiedział, o co ma poprosić. - A... a... ale... ja... n... nie wiem... - wyjąkał.

- Rozumiem. - powiedział Writer po krótkim namyśle. Chciał się jeszcze o coś spytać, ale uznał, iż nie wypada. Do tego nie lubił zadawać dużo pytań.

Lacie po słowach demonicy położyła się na łóżku. Czuła się nieswojo. - Co tu się dzieję? - wyszeptała tak, że tylko ona sama to słyszała.