Wizio

- Ty zawsze jesteś taki małomówny? - zapytała Twilight lekkim rozbawieniem.

- Dobrze, już dobrze zostanę jeszcze chwilę - powiedziałem od niechcenia widząc wygląd Pinkie.

- Walczyłeś ty w ogóle z orkiem? - zapytał jeden z najemników. - Oni nawet z doświadczonych wojowników zrobią kotlety.

- Taa powiedz to Orkowi, który macha swoim toporem gdy ty chcesz go patykiem pobić jak jakiś cholerny goblin.

- I tak trzymaj. Zawsze miej broń przy sobie bo źle się to skończy - skwitowała odkładając pustą butelkę.

Apple Bloom zabrała ją i się przygotowała. Reszta źrebaków również chciała swoje paralotnie.

- Wypiłam już 5 i mam na razie dość. Popytaj kogoś innego i mam nadziej, że na polowanie się wybierasz?

- Dobra i już! - krzyknął jeden z najemników po czym zabraliście się do picia. Na początku szło wam równo, lecz ty nie byłeś przyzwyczajony do alkoholu jak ci tutaj i gdy Tree skończyła ty miałeś 1/4 butelki.

(Czepiasz się. ) - Załóż tylko ochraniacze - powiedziała Apple Bloom próbując zabrać od ciebie paralotnie.

Wszyscy przy stole popatrzyli na ciebie z głupawymi uśmiechami. - No dobra czemu nie - powiedziała patrząc się w twoją stronę. - Butch chodź tu z dwoma butelkami ryżówki ty stary capie - krzyknęła odwracając się w stronę barmana. Ten z niewielkim uśmieszkiem wręczył tobie i Tree po jednej butelce - To jak gotowy? - zapytała otwierając butelkę.

Może tak było w Polsce i w USA, lecz nie w Japonii czy Rosji. W Rosji gdy żołnierze szli na bój to nie mieli odwrotu. Gdyby zaczęli wracać to ciach z CKM'a od dowódcy i nie ma zmiłuj się. Dezercja oznaczała śmierć tchórzy. W Japonii natomiast generałowie i dowódcy szkolili Japończyków aby nie poddawali się nawet jeśli przegrywają. Mieli iść i walczyć, a nawet zginąć by inni mogli przetrwać.

Tree nawet cię nie zauważyła gdy opróżniała kolejną butelkę, gdy reszta jej kibicowała. Co jak co ale głowę miała mocną.

- Oj nie. Robimy wszystko razem. Dołączyłaś do nas, więc musisz - powiedziała stanowczo Apple Bloom.

- Pinkie na prawdę nie mam ochoty na zabawę. Mogę już iść? Mam wiele rzeczy do zrobienia i są one dla mnie ważne.

Zauważyłaś tam źrebaki, które niecierpliwiły się z każdą sekundą. - No chodź. Nie mamy całego dnia.

Smoothy nigdzie nie było, lecz Tree można było zauważyć popijającą Ryżówkę razem z najemnikami.

Fic jest ciekawy. Fajnie się czytało.

Były to obrzeża Ponyville, lecz do twojego domu trochę trzeba było iść.

Japończycy nie chcieli trafić do niewoli po tym jak traktowali innych jeńców. Wiedzieli, że nie będą lepiej traktowani, więc sami się dobijali. Ich szturm może i był głupi, lecz w dużych przypadkach skuteczny.

Bar jak bar. Każdy zajmował się swoimi sprawami i mieli cię w dupie.

Gdy wyszłaś ze stodoły usłyszałaś wołanie. - Pośpiesz się pani Marino - usłyszałaś głos dobiegający z dachu.

- Jesteś swój. Mamy jeszcze 2 godziny, więc spróbuj zagadać do innych.

- Dobra to chodźmy do tej Apple Bloom - powiedziała Sweete Bell wychodząc wraz z Scootaloo ze stodoły.

- Ale tu ładnie - powiedziała z uśmiechem Twilight patrząc w niebo.

Japończycy byli honorowi. Nie tylko walczyli do końca, lecz i jak musieli to zabijali się sami aby nie dać satysfakcji wrogowi. Kamikaze też byli dzielny. Nie każdy w tych czasach chciałby wyruszyć na samobójczą misję aby zabić około 10 żołnierzy lub pojazd. Do zabicia się samemu też trzeba mieć jaja, lecz nie każdy tak może. W Japonii od zawsze panowały twarde warunki, które utrzymały się do dni dzisiejszych przez co ci ludzie stali się idącymi nawet w ogień maszynami do zabijania. Do tego jeszcze ich liczebność i fakt, iż nie poddadzą się sprawiało, że nieprzyjaciele już trzęśli portkami.