Wizio

- W przyszłości wiele podróżowałem, więc nie polecam dużych miast jeśli chce pan spokój.

Wychodząc z sali tronowej przechodziłeś przez dwa rzędy strażników, którzy salutowali gdy koło nich przechodziłeś. To się nazywa Respect. *** Po chwili dotarłeś do stacji i stanąłeś przed kasą biletową. - Dokąd pan się wybiera? - zapytał podnosząc wzrok z gazety, którą czytał.

- Dokładnie to miesiąc i dziękuje ci za wszystko co zrobiłeś na Equestrii. Mam nadzieję, że odpoczniesz tam gdzie się udajesz.

< Dobra ale jako MG muszę znać treść tego listu bo inaczej nie będę mógł zrobić odpowiedniej do tego akcji > - Oczywiście - powiedziała zabierając rzeczy, wkładając je do torby po czym ruszając w stronę szpitala. Ty natomiast udałeś się w stronę pałacu. *** Po chwili byłeś już przed wejściem do sali tronowej. Strażnicy przy bramie wpuścili cię bez najmniejszych problemów.

- Przepraszam. Ile jabłek mogę kupić za 6 drobin? - zapytałem się, zwracając jej uwagę.

Postanowić postanowiłeś, lecz najpierw musiałeś znaleźć odpowiednie do tego materiały.

Twilight zatrzymała się i przeszukała swoją torbę. Wyciągnęła z niej pióro, atrament i kartkę papieru po czym podała ci magią.

- Dobrze to ja do niej pójdę i miej więcej wytłumaczę co się stało - powiedziała po czym ruszyła w stronę szpitala.

Ruszyliście bez słowa do Canterlotu. Twilight milczała przez ten cały czas *** Po jakimś czasie dotarliście na miejsce. Weszliście przez bramę miasta gdy jeden ze strażników was zatrzymał. - Mam wiadomość od księżniczki Celesti. Panna Applejack się obudziła. - Naprawdę? - powiedziała Twilight z wytchnieniem. - Tak to prawda.

- Masz zamiar dalej walczyć?

- I od tak zmienisz sobie imię? Jesteś teraz jak kucyk ziemny, lecz nie masz więzi z fałną i florą.

Twilight już trochę się uspokoiła. - Pierwszy raz widzę kucyka, który bez interesowności sam siebie krzywdzi.

Twilight przeraziła się widząc, iż od tak odciąłeś sobie skrzydło, z którego tryskała teraz krew. - Musimy szybko to zabandażować - powiedziała szukając czegokolwiek.

- D... Dla kogo to? - zapytała się przestraszona domyślając się o co chodzi.

- Co to były za słowa? Jeśli mogę wiedzieć oczywiście.

Po chwili wykopałeś spory dół. Twilight w milczeniu przylewitowała ciało Veritasa i położyła je w dole.

- Rozumiem - powiedziała idąc dalej. *** Po pewnym czasie dotarliście na miejsce.

- Mówiłeś, że to dla ciebie za dużo aby zapomnieć o tym. Jednak spróbujesz żyć normalnie czy znowu czegoś nie zrozumiałam?

- Nawet tak nie mów. Kiedyś będziesz musiał umrzeć, lecz to nie będzie w wojnie tylko ze starości.

- Za dużo przeszedłeś i nie możesz wiecznie robić czegoś sam. Prowadź - powiedziała podtrzymując ciało magią.

- Może pomóc ci go nieść?

- Chodzi ci o tą waszą starą kryjówkę?

Twilight patrzyła w milczeniu. - To zabierzmy Veritasa i zróbmy mu jakiś grób.

Szybko uwinęliście się ze zdejmowaniem opancerzenia i wrzucaliście po kolei kucyki w ognień.

- Dziękuje - powiedziałem z uśmiechem po czym udałem się na stragan z jabłkami.