Wizio

- A reszta? Tych... gwardzistów też nie możemy tak zostawić. Chodziarz ich zdejmijmy z tych kolców, zabierzmy zbroje i spalmy. Lepiej aby nikt tego nie widział.

Wyruszyliście z miasta i udaliście się na ruiny. *** Po około 30 minutach byliście na miejscu. Twilight wstrząsnął widok martwych ciał.

- Dobrze, a więc nie ma czasu do stracenia - powiedziała ruszając w stronę wyjścia z miasta.

< Złote drobiny. Ich waluta to złote drobiny :> > Wyjąłem z mieszka 4 drobiny i podałem je klaczy.

- Dobrze - powiedziała ruszając aby po chwili się zatrzymać. - A gdzie mamy iść?

- To jak? Chcesz iść ze mną czy nie? Jeśli to na prawdę poważne to powinnam już ruszać.

Gdy wszedłeś do pokoju zobaczyłeś porządek. Posłane łóżko, czysta podłoga itp.

Przeliczając monety podszedłem do stoiska z marchewkami. - Witam. Ile będzie kosztować około 10 sztuk marchewek?

- Hammer został pochowany tam gdzie go znaleziono, a jeśli chodzi o Veritasa proszę bardzo. Nie mogę ci tego zakazać. - Czy ja mogę ci w tym pomóc? - zapytała się Twilight.

Zanim podszedłem sprawdziłem czy mam czym zapłacić.

Wyszedłem z szopy po czym udałem się do domu. Chciałem wejść po cichu aby nie zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi.

< Nie zaczyna się zdania od "A więc" > - Słucham? - zapytała patrząc się na ciebie.

- Ty masz wolne, a ja prace - powiedziała Applejack.

- Jest to wielkie poświęcenie, a on był kiedyś wojownikiem służącym dobru i mi. Gdy musiałam odejść powierzyłam mu i jego bratu kilku letnią władzę. Przez lata jego serce wojownika zatruwało zło, aż do dzisiaj. Uwolniłeś go i jego duszę.

- Co tu do cholery robi ciasto jabłkowe - pomyślałem z irytacją ostrożnie rozglądając się po budynku.

- Ja pewnie pójdę zbierać jabłka, a Twilight jeszcze trochę tu zostanie. A co do Apple Bloom to nie wiem. - Ja idę do przyjaciółek - powiedziała Apple Bloom.

- Wchłania on duszę zabitego nim kucyka. Im więcej dusz tym więcej mocy.

- Jest twój. Zdobyłeś go, a jeśli on wiedział, że tak się stanie to najwyraźniej cię cenił. Veritas zawsze miał honor, lecz często o tym zapominał. Ty mu o tym przypomniałeś.

- Zależy do kogo kierujesz to pytanie - odpowiedziała Applejack chichocząc.

- Znam tą broń. Przez ostatnie tysiąc lecia Veritas używał jej. Nosił ją z dumą jako władca Equestrii, a teraz jest twoja - powiedziała Celestia.

- Już straciłam nadzieję - powiedziała Celestia widząc cię. - Mam nadzieję, że zostaną zbawieni za ich poświęcenie. Jak udało ci się tego dokonać?

Po chwili byłeś już przed pałacem. Stała tam zniecierpliwiona Celestia oraz Twilight.

- Pinkie chodź tu i z nami pogadaj - powiedziała z uśmiechem. - Może kiedy in... A właściwie to czemu nie - odpowiedziała Pinkie zwykłym głosem po czym udała się w stronę drzwi do domku. Już po chwili była przy was czym was trochę przestraszyła. - Marino możemy pogadać na osobności? - zapytała się stojąc w drzwiach.

Zostawiłeś za sobą wszystko i udałeś się do stolicy. *** Po 30 minutach udało ci się dojść do bram miasta.

Applejack podeszła do ciebie. - Coś się stało? - zapytała wyglądając przez okno. - To przecież Pinkie. Pewnie chce cię tylko wystraszyć. Nawet jak jej nie widzę to jej grzywę zawsze rozpoznam.