Nightmare
-
Zawartość
1887 -
Rejestracja
-
Ostatnio
Wszystko napisane przez Nightmare
-
Chrysalis westchnęła zirytowana. -To zobaczymy - warknęła. Czas na przejażdżkę rydwanem zaprzężonym w jaszczura...
-
- Jak dotąd miały setki okazji, by mnie dopaść i jakoś tego nie zrobiły - prychnęła Chrys.
-
Papillon kiwnęła głową. - Więc kto idzie na przynętę? - zapytała.
-
Chrysalis w furii łaziła po własnej sali tronowej, w której się spotkaliście. Papillon siedziała lekko znudzona, obserwując, jak Chrys łazi.
-
Ghost jest zajęty wpierdalaniem ogródka Shy jako gąsienica, a shy musi pilnować, by żaden ptak go nie porwał. Obudziłeś się rano następnego dnia. Z wiadomością, że w nocy zatonęło pół Changei, które jeszcze wczoraj było suche.
-
Uśmiechnęła się lekko. Zmiana tematu zadziałała. Mała cię przytuliła i usnęła. W końcu dla niej jest bardzo późno.
-
- Ale tata tak mówił... - pisnęła zapłakana. Ach ten mały podsłuchiwacz.
-
Spróbuj najpierw ją zdjąć z szafy. Deli jest lekko ponura. Ale zlazła z szafy i cię przytuliła. - Tata zniknie? - zapytała ze łzami w oczach.
-
- Co się stało z tatą i babcią? - zapytała z deka ponuro.
-
Nie odpowiedziała. Wciąż dyszała. Zasnęła jak tylko znaleźliście się w łóżku. Deli nie śpi. Siedzi na szafie z lalką twoją i mamy.
-
Rarity dyszała i jęczała. Wręcz leżała. Miała przymknięte oczy i poczochraną grzywę.
-
Dobra, te steam wallet to jednak gówno, bo na końcu trzeba wykonać ofertę, w której podaje się numer telefonu. JUŻ NIE POLECAM!
-
Pojękiwała głośno. Poczułeś, że doszła. Jednak nie mówi "dość".
-
Pojękuje dosyć głośno. A ja tu teraz będę spamić jednym słowem. Konkretniej: Zabezpieczenia!
-
Jęknęła z uśmiechem i pocałowała cię. Przymknęła oczy. Dawno tego nie było w realu.
-
Zarumieniła się i cię pocałowała. Wait, robisz grę wstępną. Czy tylko mi coś tu nie gra?
-
Spojrzała na ciebie zaciekawiona. - Jaki? - zapytała i odłożyła łuk.
-
Rarcia patrzyła na ciebie przerażona, ale powoli wzięła łuk. - Ale proszę... Więcej o tym nie mów... - szepnęła zrozpaczona.
-
Rarity się podłamała. - Masz tak nie mówić! Przestań! Nie mów takich okropności! - jojczała.
-
Stanęła jak wryta. - C-co...?! - wyjąkała ze łzami w oczach. - Nie mów tak! - zganiła cię.
-
Kiwnęła głową. A Deli już i tak śpi. - Słucham? - zapytała Rarity.
-
Uśmiechnęła się i cię jeszcze przytuliła. Następnie zdjęła bandaż. Po obręczy nie było śladu. Czyli jak wybaczyłeś kłamstwo, to już ją nie boli to. Skinęła do ciebie głową z uśmiechem i odleciała.
-
Kiwnęła głową przygnębiona. - Jeszcze raz przepraszam... - powiedziała cicho. Zmieniła się w motyla i wyleciała przez okno. Zauważyłeś, że kawałek skrzydełka motylka był czarny jak smoła.
-
- Nikt - powiedziała. Na słowa "mnie okłamała", zauważyłeś, jak bandaż nasiąka czarną cieczą. Papillon tylko zacisnęła zęby.
-
- Allan... Proszę cię, przestań... - powiedziała ze łzami w oczach. - Zrozum mnie, nie pochwalam tego u niego... Ale kocham cię. Gdy tak mówisz... - nie dokończyła. Przytuliła cię mocno. - Tata...? - zawołała znowu Deli.
