Nightmare

- Na odwrót! Ocaliłem wasze uszy od tej muzyki! - wrzasnął Ghost z oddali.

Przyglądałaś się, dopóki jakaś poducha uderzyła cię w twarz.

- Meh... I nici z tyiaka monet - westchnął Capo, rozwiązał linkę, złapał aparat i ruszył w stronę Ponyville.

- Nie przywiązałem. Po prostu nie umiem tego trzymać, a on tak - powiedział, podnosząc do góry aparat.

- Raczej tak - powiedziała i weszła do windy. Tym razem, na szczęście była pusta.

- Tak, ale na południe. - uśmiechnął się jeszcze szerzej. Ghost próbował wszystkimi kopytami zdjąć pętelkę. Na jego policzku rozkwitł rumieniec.

- Nie. Wczoraj patrzyłem, jak robią to Ghost i Fluttershy, a dziś rano, jak robi to Rarity z jakimś sztywniakiem. - uśmiechnął się.

Ferno wciąż się darła na bliźniaki. Tym razem za to, że oni grają we dwóch, a ona jest sama. Zaraz Dark i reszta się włączyli i zrobiło się gorąco. Poduszki latały po całym pokoju.

- Wiem, co będzie po pocałunku - powiedział i wyszczerzył zęby.

W krzakach leżał, śmiejąc się, Capo. Trzymał w kopytku linkę, która łączyła się z pętlą na szyi Ghosta, siedzącego obok. Gdy jednorożec cię zauważył, od razu zapytał: - Kiedy się całujecie? Była muzyka, ale ten tu rozwalił mi instrument - powiedział, pokazując na Capo. - On mnie tu zaciągnął! - bronił się pegaz.

Knight położyła uszy i lekko się zarumieniła. - Lepiej pójdę sama. Wtedy mnie przytrzymali, bo byliśmy na zamkniętej przestrzeni - powiedziała i ruszyła w stronę windy.

Cisza. Nikt ani nic nie odpowiedziało ci na to pytanie.

- Najpierw zajrzyj, kto to - powiedziała, uśmiechając się.

Nie. Śmiechy brzmiały na kucyka dorosłego, do tego ogiera.

- Już jest po północy, więc chyba do domów - powiedziała z lekkim zdziwieniem. Najwyraźniej nie mogła uwierzyć, że ci się nie podobały skorpiony.

- Ciekawe tylko, kto... - powiedziała Twi. Z krzaków dobiegały śmiechy i szamotanina.

Nic nie odpowiedziało. Najpewniej mysia zasnęła.

- Chodź już - powiedziała Knight, stojąc za tobą. Zauważyłaś, jak na arenie dno klatki znów zjechało w dół. - I jak ci się podobało?

Lekka szamotanina i na polanę wpadły połamane skrzypce.

Gdzieś z krzaków dotarły do ciebie skrzypce i kilka chichotów.

Twilight uśmiechnęła się i zaczęła jeść. Powoli zachodziło słońce.

- Szkoda - powiedziała z lekkim rozczarowaniem. - Ale dobrze by było. Wtedy kucyki poznały trochę waszych kuchni.

Po chwili poczułaś, że Radskorpion chwycił się twojej grzywy. To nie przeszkodziło jednorożcowi w zabraniu go z twojego grzbietu. Maluch zaczął piszczeć, gdy jednoróg postawił go w klatce. Pegaz skinął na ciebie głową i po chwili znalazłaś się z powrotem obok Knight. Kucyki powoli zaczęły opuszczać swoje siedzenia i kierować się do wyjścia.

(jeść mi się zachciało ;_; ) - Powinieneś otworzyć własną restaurację, w której byś serwował dania ze świata ludzi - powiedziała Twi, nakładając sobie spaghetti na talerz.

Tłum ryknął z zachwytu, a maluch ze strachu wlazł ci na grzbiet. Rozległy się brawa. - Jak widzicie, kolejny dziki skorpion został oswojony! - wykrzyknął pegaz. Jednorożec zniknąl z areny.