Nightmare

- Jak dojdziesz, powiedz jak się nazywasz. Inaczej wzbudzisz panikę. - Rainbow podleciała do góry i usiadła na chmurze.

- Pozwoliła mi spać na obrzeżach. Nie mówiła, abym wchodził - powiedział Alex. Szybko rozłożył namiot. Rainbow pokazała ci czerwony dach stodoły, wystający zza mnóstwa jabłoni.

Wreszcie stworzenia dopadły do wyspy. - Ej, Black! Zapomniałeś czegoś. - Kate wycięła sobie mieczem wyjście. Następnie machnęła złotym mieczem. Kula ciekłego złota uderzyła najbliżej stojące stworzenie, zamieniając je w złotą figurę. Podobnie uczyniła z kilkoma innymi stworami. Reszta wydostała się i uciekła.

- Nie, dziękuję. I już lądujemy. - rydwan osiadł na trawie.

- Taa... To samo mówił pewien jednorożec. Znaleźli jego zwłoki po tygodniu.

Wybuch jedynie rozłupał lud, co pozwoliło wydostać się innemu zwierzakowi.

- To, że jeszcze nikt nie wyszedł z lasu Everfree żywy! Uuuuuu!

- Tak, tak, wiem. Ciebie pewnie ucieszy fakt, że to niedaleko lasu. Uuuuuuu!

Następnego dnia, kiedy się obudziłaś, Shadow'a nie było w łóżku. Znowu. Na stoliku leżały dwie miseczki z owsianką i dwie szklanki soku.

- To chyba jasne! Applejack to moja przyjaciółka.

Klacz zerwała grzybka i dała go Dustowi. - Ty wiesz, jakie dobre? - powiedział po gryzie. Powoli zapadała noc. - Proponuję pójść wgłąb i się przespać.

- Dobra, lecimy już. - poczekała aż Alex wsiądzie i dała znać strażnikom.

- Spokojnie, siostrzyczko. Chodźmy spać. - uśmiechnął się do ciebie i położył na łóżku.

- Oczywiście. Zapłaciłeś z góry wcześniej. - klacz powiesił klucz na haczyku.

- Wiem, że wizyta u księżniczki trwa sekundę, ale mogliście się pospieszyć. - Rainbow wsiadła do rydwanu.

Po chwili znalazłeś szukane przedmioty, ale stwory się połapały i ruszyły na gryfa.

Klacz nie odpowiedziała. Wzięła Dusta na plecy. Twój przyjaciel podparł brodę kopytkiem. - Co teraz będzie? Obie strony nie są bez winy, ale... - urwał i zszedł z klaczy. Lekko się chwiał na nogach. Tym razem Podmieniec poprowadził was inną drogą, od strony lasu. Od razu po wyjściu z ogrodów znaleźliście się w cieniu drzew.

Klacz sprzątała już przed zamknięciem.

- Bo ja wiem? Podobno gdzieś przy lesie. - Paul przerwał mu i pokazał Rainbow, która czekała zniecierpliwiona przy rydwanie.

- Królowa mówiła, że to co kiedyś uczyniły nam kucyki jest niewybaczalne. Ale dosyć o przeszłości. Musimy stąd uciec. - klacz podeszła do Dusta.

- Ja? Powiedziałem, że jestem przyzwyczajony do lasu, więc dała mi namiot i zaproponowała obrzeża lasu Everfree.

Obudziłeś się późnym wieczorem. Przez okno wpadało światło zachodzącego słońca.

- Dobrze... Proszę, Fluttershy. Tu masz tą książkę o ziołach, o którą prosiłaś. - podała jej zieloną książkę. Pegazka podziękowała i wyszła.

- Zdążyłem zauważyć. Dalej, Alex, no idź. Fajnie, śpię w zamku... - popchnął towarzysza, który również wrócił po sekundzie. - Tam była tylko jedna, do tego granatowa. Dopiero po kilku minutach wróciła taka biała, akurat na moment, w którym chciałem tą czarnulę postrzelić.

Stworzenia zaczęły się rzucać, bo piach ze skał wpadł im do oczu. Zdążyłeś dobiec na brzeg.