Po prostu Tomek

Pryzmat.

Tak.

Umiesz молиться?

Nick: Cóż można rzec, wszechogarniający. Prawie jak rząd ZSRR.

Avatar: Nie jest zły, aczkolwiek za Celestią nie przepadam. Nie żeby coś, ale tamten z zaspaną księżniczką był lepszy.

Sygnaturka: W mojej opinii jedna z najlepszych na całym forum. Nie mam co więcej słodzić.

Użytkownik: Aktywny, miły, otwarty, nie znam za bardzo, bo nawet na shoutboxa nie wchodzę, bo nie działa mi :/.

Etrusowie.

Element Wielkiego Powrotu.

Tak.

Masz książkę spisaną grażdanką?

Trybularz.

Tric. 

A ja zdrowy. Ale to offtop.

Albo lubisz tę piosenkę, albo uważasz że dobrze cię opisuje. A przy okazji użyteczne linki.

Ewaluacja.

Sztorm.

Musiałem przyznać przed sobą jedną rzecz. Mianowicie z jednej strony szkoda było mi tych biednych ludzi. To, co wyprawiała z nimi Milicja było okropne. Lecz z drugiej strony za darmo nie dostają, przynajmniej tak uważam. W końcu zostałem wychowany na zasadzie "nie ma kary bez zbrodni" i odwrotnie. Po krótkiej chwili takiego rozważania ponownie skupiłem się na maszynie.

Urżnąłbym się, on zresztą też. Ale tak fest, że po trzech dniach byśmy wstali. A potem wypożyczylibyśmy jakiś motór od kumpli zza Buga. No i zostałbym w miarę bezpiecznie odwieziony do domu.

Co byś zrobił, gdybyś dostał tajemniczą paczkę wypełnioną fiolkami z kolorowym sokiem Bóg wie od kogo?

Nie.

Widziałeś bandę zwyrodnialców aka neonazistów?

I don't know, I don't care. 

Dopowiadasz komuś końcówki wyrazów/zdań?

Play.

Chan czy namiestnik?

Doppelgänger.

Stare bajki.

Element Elokwencji.

Nie.

Masz Siemensa C60?

Bo taka prawda jest. Ciężko mówić coś miłego o kimś, kogo się na oczy nie widziało.

Spiszcie Protokoły Mędrców Zebrici i rozpocznijcie kolportaż efektów swojej pracy.

Laktacja.

Nagle za tobą pojawiła się ponura postać w niesamowicie potarganych sztruksowych spodniach i wełnianym swetrze. W obu rękach dzierżyła stary, kineskopowy telewizor, nadgarstki zdobiły pętle, a twarz głębokie bruzdy. Nie zgadniesz, kto to jest! W każdym razie telewizor wylądował na twej uroczej główce, pozbawiając cię przytomności. Ja otrzepałem dłonie, złapałem twoje bezwładne ciało i bezceremonialnie stargałem kilkanaście metrów poniżej szczytu. Zostawiłem ci kilka tych chińskich pieniążków na doktora, a samemu powróciłem na szczyt. Wszystko mnie niesamowicie bolało, dlatego też niezwłocznie uwaliłem się na leżaczku, który dzięki Bogu wciąż tu był. Jeszcze rzuciłem w powietrze małą karteczkę z napisem:

Moja góra.