Mephisto The Undying

Głównie przez posiadanie granatnika otwarcie tu ognia nie było za dobre, ale Lucas załadował jeden granat, ten który się odbijał. - Granat! - zawołał i wystrzelił granat tak że odbił się od jednego stwora, zawrócił kawałek w ich stronę ale po chwili wybuchł w centrum jednej z grup stworów.

- Walczyliśmy z wiedźmą ((a trzeba zjeść duszę wiedźmy aby broń mogła zamienić się w kose śmierci)) ale tylko rzuciła jakiś czar i uciekła. - powiedział Dave. Wziął jedno ciastko i zaczął jeść.

Lucas również przytulił dziewczynę. Chciał zobaczyć świat, to fakt a możliwość zwiedzenia go z kimś? To było dla niego jak spełnienie marzeń, znaczy sam fakt że jest ktoś kto chciałby to razem z nim zrobić był dla niego fajny. ,,Jeśli to jest przyjaźń to w takim razie żałuje że trafiłem tu dopiero teraz i dopiero teraz miałem okazję zdobyć przyjaciółkę.'' pomyślał dalej tuląc się do dziewczyny. - Ciesze się że cię poznałem. - powiedział po chwili. Pomyślał też o tym że pobyt w sierocińcu ma plus, jeden bardzo duży plus.

- W porządku. - uśmiechnął się i poszedł razem z Misaką do drzwi, chwilę po wyjściu zatrzymała ich pielęgniarka. - A ty gdzie się wybierasz? Masz leżeć. - powiedziała do Add'a.

- To kipeksko. - stwierdził. - napił bym się czego. - dodał i wyszedł z łóżka. Stanął na ziemi.

Dave ruszył za dziewczyną. - No to prowadź. - powiedział i uśmiechnął się.

Lucas spojrzał na dziewczynę, w jego oczach po raz pierwszy dało się zobaczyć entuzjazm godny dziecka. Niby nie był już takim znowu dzieckiem ale i tak do pełnoletności mu daleko. - Było by wspaniale. - powiedział, zdecydowanie bardziej entuzjastycznie niż mówił cokolwiek innego. - Byłbym zaszczycony gdybyś chciała. - dodał.

- Cóż, wiem że z nim nie należy walczyć otwarcie, ale na całe szczęście mogę nam ułatwić ucieczkę a jemu utrudnić pościg. - powiedział a patyczek od lizaka powędrował do drugiego kącika ust.

- Ale i tak oberwałaś. - powiedział. - A co z Acceleratorem? - zapytał.

- Było by mi bardzo miło. - powiedział i uśmiechnął się do dziewczyny. To już nie był taki całkiem delikatny uśmiech. Był raczej normalny. Teraz też dało się zobaczyć że chłopak ma przerwę między górnymi jedynkami. Po chwilę napił się lemoniady. Faktycznie była smaczna. - Jeśli chcesz ja będę mógł cię kiedyś oprowadzić po Glasgow. - dodał po chwili.

- Do... Almura i Thery? - powiedział po chwili namysłu. - Możemy tam iść. - stwierdził.

- No, było by fajnie. - uśmiechnął się Law. - No to po treningu się tam udamy? - zapytał.

- Znaczy, bywało gorzej chociaż do przyjemności bym tego nie zaliczył. - powiedział Add. - A ty masz rękę złamaną? - zapytał.

- Jak się okazało pieczęć miała na sobie dziewczyna... która była wilkołakiem. I ugryzła mnie podczas walki, odgryzła kawek ciała. - podniósł koszulkę i pokazał zaszytą bliznę. - No i tak to się prezentuje.

Lucas przytaknął. - Fakt, to miła osoba. - powiedział, potem napił się lemoniady. - I gumę chętnie wezmę. - powiedział i wziął jedną. - No i w zasadzie to całkiem sensowne bo w takim wsiach na ogół każdy zna każdego. A właśnie, jesteś Holenderką prawda? - zapytał. - Chciałbym kiedyś zobaczyć Amsterdam w sumie, jeśli by się udało, oprowadziła byś mnie? - dodał nie czekając na odpowiedź.

- Wiesz Misaka... sądzę że Accelerator, mimo iż nie daje po sobie tego poznać ani nic, to cię kocha. - powiedział Add gdy Accelerator wyszedł z pokoju.

- Nie, na razie i tak nie dałbym rady się niczego napić ani zjeść. - powiedział i spojrzał na Acceleratora.

- Tak, możemy iść. - uśmiechnął się i dotknął twarzy dziewczyny.

- Gdybym mógł wstać to bym go przytulił. - powiedział szeptem do dziewczyny.

Lucas załadował granat zapalający. - Zapalający leci. - zawołał i strzelił w kierunku atakujących istot paląc je i tworząc małą barierę z ognia.

- To dobrze. - ucieszył się Dave i pocałował dziewczynę.

- No to trochę kiepsko. - stwierdził Lucas, patyczek lizaka powędrował do drugiego kącika ust.

- W porządku. - uśmiechnął się Add, - A ty się przytulisz Accelerator? - zapytał.

- To że ty jesteś rodziną dla ich obu, a oni dla ciebie. - powiedziała pielęgniarka. Jej ogon zniknął a na korytarzu znów byli ludzie, podeszli pod salę Add'a. - Jest w sumie okej, już nie boli ale podobna mam tu być do jutra. - westchnął Add.

- Hej... jak się czujesz? - zapytał Add przytulając Misake. Na korytarzu zrobiło się pusto. - Bo wiem że Last Order nie ma braci. - powiedziała, po chwili dało się zauważyć że ma ogon. Typowy jak demon. - A ja ją znam. - powiedział.