Mephisto The Undying

- K den, jak dla mnie możemy jechać. Poza tym ja nie zabijam policjantów. A na pewno nie w tak oczywistych miejscach jak to. - powiedział Lucas siadając na tylnym siedzeniu. Wziął lizaka i zaczął go jeść, na spokojnie i w ogóle. - Swoją drogą, dało by radę zdobyć jakiś miecz? Skoro i tak jesteś zabójcą to chyba wiesz gdzie takie dostać. - stwierdził.

- Nawet bardzo kochanie. - powiedział Law z uśmiechem patrząc dziewczynie w oczy.

- Cóż, ja to w sumie chcę się tylko pozbyć naszego ,,władcy" więc chyba mamy podobne cele. - stwierdził Lucas kierując się do wyjścia.

Minotaur spojrzał na Misakę po czym tylko pacnął ją tak że upadła na ziemię. Po chwili jednak poczuł że coś jest nie tak, jakby przestał mieć tę całą siłę. Po chwili pojawił się pod nim krąg wyglądający na magiczny, chociaż przypominał trochę celownik. Gdy spadł na niego promień demon stracił tylko róg, jednak, poleciał on dość daleko, pod nogi jakiegoś mężczyzny, ten złapał wziął go do ręki, powiedział coś, w tylu zaklęcia i demon zaczął znikać przeklinając głośno. Po chwili Misaka i Accelerator stracili przytomność a obudzili się dopiero w szpitalu. Accelerator miał trochę gorzej bo miał złamaną rękę (otwarte złamanie) oraz kilka żeber, Misaka tylko pękniętą kość w ręce. Add'a nie było widać.

Minotaur złapał Acceleratora za rękę i po chwili złamał ją... mimo jego czaru. Po chwili walnął nim o ziemię, ponownie, mimo czaru oberwał.

Lucas przebrał się w garnitur, był w sie dobry. - No. To ten, spadamy? - zapytał po wyjściu.

- No i co da ci to ludobójstwo? Osoby utrzymującej czar nie ma nawet w tym świecie. - powiedział.

- No a co da ci wysadzenie miasta i pozbawienie masy ludzi życia? Zabijanie dzeci, kobiet, dorosłych. Po prostu zabić każdego. Kto jest potworem? Ja, czy ty? - zapytał minotaur.

- W między czasie zabijesz również ją i jej przyjaciół. I Add'a. - powiedział Minotaur ze stoickim spokojem.

- Ciekawe, żaden twój atak mnie nawet nie zrani, a ty chcesz mi kończyny urywać? - zaśmiał się minotaur.

W zasadzie to zmycie z siebie całej krwi nie było takie trudnę. Potem użył wiatru do osuszenia się, bo skoro ma moc to użyje. - Ej porzyczysz ten garnitur? Or something? - zapytał, zawołał w sumie.

- No ja się chętnie umyje ale nie mam innych ubrań. - powiedział ale poszedł do łazienki i pod prysznic.

- Znaczy, nie musisz mi porzyczać pieniędzy, mam jeszcze trochę swoich, ale nie noszę przy sobię zbyt wiele. - powiedział biorąc lemoniadę. - Zauważyłaś że ta sprzedawczyni dziwacznie się na nas gapiła? - zapytał otwierając napój i biorąc łyka. W międzyczasie wciąż patrzył na dziewczynę.

- To się tam spojawimy jak będzie okazja. - powiedział z uśmiechem.

Dave wstał, ruszył w stronę kuchnii, już nie zdawał się być tak blady jak wcześniej, ogólnie wyglądał już dobrze, usiadł przy stole. - No to jemy? - zapytał.

- Było tego jeszcze więcej ale zrobiłem odpływ. - wskazał na dziurę w podłodze

Judas spojrzał jednym okiem na Mabel, wiedział że trzeba będzie pogodzić Dippera i Mabel, w końcu to rodzeństwo i w ogóle, ale po chwili jednak zasnął.

- Cóż, w sumie to wybierzmy się kiedyś do Amsterdamu. I do Szkocji też. Elesis nauczyła mnie teleportacji na takie dystanse więc możemy się tam wybrać. - powiedział Law.

- W zasadzie to dobry pomysł, ten las jest za ciemny, trzeba skorzystać ze słońca i w ogóle. - powiedział, co prawda fanem siedzenia na słońcu nie był, wolał raczej zimne klimaty, to nie chciał wracać przez ten las, najchętniej spalił by go do gołej ziemi, a jeśli to nie jest możliwe to chociaż poszedł na około, to było paskudne miejsce, gdy poszli do kasy Lucas zapłacił za swoje produkty ale nie miał dość kasy żeby zapłacić za produkty Emmy, niestety.

Judas położył się obok dziewczyny, wciąż był czerwony, rzucił kapciem w załącznik światła i światło zgasło, przytulił dziewczynę i zamknął oczy. - Dobranoc. - powiedział.

- Ta, to miasto jest zbyt hałaśliwe. - stwierdził Law. - Będzie trzeba to zmienić. - powiedział Jonathan przytulając Lorence nieco mocniej tak aby nie spadła ani nic.

- D...dobrze. - powiedział po czym zaczął rozbierać się do bokserek i podkoszulka, bo w końcu to w tym sypiał.

Judas przełknął ślinę. - Jeśli chcesz spać bez ubrania to śpij, ja w s...sumie się ucieszę. - powiedział cicho wciąż na nią patrząc.

- Wycieczki zawsze spoko. - zaśmiał się Law. Jonathan uśmiechnął się. - Pewnie, jeśli chcesz. - powiedział do niej.

Judas zarumienił się. - J...jeśli chcesz... a...ale jakby co to mogę ci pożyczyć podkoszulek czy coś... - powiedział wciąż się czerwieniąc ale patrząc na dziewczynę.