PrinceKeith

Cóż, mogłabym zadziałać jako grafik

- Zachowuję się jak chora psychicznie? - próbowała zgadnąć co miał na myśli.

Imię: Hibride Wiek: około 19 Rasa: pół kuc, pół smok Wygląd: Jasnozielona grzywa z czerwonym pasemkiem, brązowa maść, błękitne oczy, czerwone łuski, fioletowe rogi. Charakter: Spokojna, pomocna, zawsze walczy o swoje, feministka

proszę byś poczekał, właśnie nakładam kolory i do godziny będzie kp

Witaj serdecznie! 1. Masz ponysonkę? 2. Lubisz zegary? 3. Grasz w gry? Jak tak to jakie?? 4. Gdybyś zmieniła się w kucyka, jakiej rasy chciałabyś być? 5. Chwała Lunie!

Dziewczyna spojrzała na niego. - T-to o c-co? - zapytała jąkając się.

Słuchaj, jeśli jeszcze potrzebujesz aktorki głosowej, i będziesz chciał zrobić przedstawienie na innym meecie to jestem całkowicie chętna. ^^

- Ach, czyżbyś się bał? - zapytała po czym uśmiechnęła się z lekka maniakalnie.

373. Kagamine Rin przejechała "TO"

Madoka postanowiła wejść tam gdzie Hide siedział na krawędzi budynku. Jeśli jej się udało usiadła obok niego. - Co jest? Co tu robisz? Martwiłeś się?

//ale chciałam wyrzucić ciało z pokrowca

Madoka zaczęła szukać jakiegoś śmietnika w bocznych uliczkach by zostawić gdzieś ciało.

//miała schowany? I wiesz co??? Ja chciałam ją tak bardzo zabić... Ustąp mi

Madoka uśmiechnęła się do niej maniakalnie. Tak łatwo się dać... Cóż... Szkoda... Po chwili Madoka próbowała wbić jej sztylet w tchawicę. Jeśli ją zabiła to jej ciało schowała do pokrowca na wiolonczelę, i spróbowała wyjść jak gdyby nigdy nic.

- Emmm, może coś przymierzysz? Ta sukienka jest ładna. - powiedziała wskazując na ubranie.

Madoka pokiwała głową i założyła futerał na plecy po czym poszła za nią.

- To poproszę. - powiedziała tylko.

Już mam szkic, spokojnie

Ok, to jutro będzie kp tylko zrobię rysunek postaci

Chodzi o kuca z rogami, smoczym ogonem, ma łuski na twarzy i pazurki i jest wielkości celesti

Em przepraszam panie kierowniku, czy mogłabym zagrać postacią pół smoczycy pół kuca?

Witajcie! Dziś postanowiłam, że stworzę cosplay Shiro, czyli postaci z No Game No Life. Podczas moich zapisek co mam, a co potrzebuję, doszło do tego, że nie mam figury szachowej króla która symbolizowałaby ludzkość. Więc pytam, czy ktoś nie wie, gdzie mogłabym kupić pojedynczą figurę króla najlepiej przezroczystą (transparentną) bądź czarną? A może jest ktoś kto sprzedałby taką?

Cirilla Burmistrz rzuciła jej spojrzenie pełne podziwu. - Łatwo się z nim uporałaś… - stwierdziła. Po chwili przyniosła mieszek bitów i podała jej. Ta jednym ruchem zabrała je z blatu. Nic nie odpowiedziała, nie podziękowała, nie skinęła łbem. Bard także milczał, lecz on miał to w zwyczaju. Mowa nie była mu potrzebna do życia, może to dobrze. Klacz odwróciła się i wyszła z komnaty nic nie mówiąc. Ruszyli wolnym krokiem w stronę najbliższego baru. Spojrzała na Bella, patrzył na nią tym wzrokiem z brakiem zrozumienia. Jak mogła tak po prostu wyjść? A no mogła. *** Dziewczyna zastanowiła się chwilę. - Uczyłam się u pewnej bardzo małej szkole do dwunastego roku życia… - powiedziała. Musiała się jeszcze chwilę zastanowić. – A potem nadeszła praca na siebie i musiałam się uczyć sama. Co do rejestracji, jestem zarejestrowana jako kucyk. – pytanie o to na jakiej posadzie chciałaby pracować nieco ją zaintrygowało. Zastanawiała się chwilkę ale w końcu wiedziała co odpowiedzieć. – Widzę siebie na posadzie laboranta bądź ochroniarza. – powiedziała, teraz mówiła o wiele łatwiej i płynniej niż wcześniej. Po prostu czuła, że kobiecie można zaufać.

jeszcze dziś napiszę kartę postaci, proszę o cierpliwość

Cirilla Delikatny oddech, stukot kopyt, i dźwięk ciągniętego po ziemi potwora. Szła dalej, wychodząc powoli z lasu i wkraczając w granice miasta. Jakiego miasta? Nie miało to jakiegokolwiek znaczenia. Ważna była robota, to by inni czuli się bezpieczniej, by ona miała fundusze na przeżycie. Kiedy wreszcie kroczyła po wąskich uliczkach miasteczka, wszyscy patrzyli się na nią. Nie z pogardą… Z przerażeniem do samej jej osoby, do potwora, którego targała bez strachu. Do jej uszy w pewnym momencie doszła znajoma melodia wygrywana na lutni. Poczęła szukać jej źródła. Nie trwało to długo, wkrótce stałą przed ogromnym tłumem. Ale ona chciała wiedzieć kto gra. Podeszła bliżej, a kuce ni stąd ni z owąd zaczęły ją przepuszczać, rzuciła im szybkie mordercze spojrzenie. W jednej chwili tłum odszedł. Pozostał tylko bard o białej jak śnieg sierści i grzywie. Spojrzała na niego, jej dusza lekko się uśmiechnęła. - Witaj mu druhu. Co cię tu sprowadza? – zapytała. Ogier tylko rzucił kilka dźwięków na wiatr. – Wędrujesz jak zwykle, hm? Chodź ze mną, odbiorę zapłatę a później pójdziemy się napić po kufla jakiegoś ciepłego browaru. – rzuciła tylko. Więc zaczęli iść razem. *** Gdy dziewczyna usłyszała pytanie, była nieco rozkojarzona. Oglądała budynek, było tu całkiem ładnie. Pytanie doszło do niej dopiero po krótkiej chwili. Pytali o to kim jest. Oczywiście, że była Equestrianką ale… Już tak dawno tego nie mówiła, nie wiedziała jak. Otworzyła usta, ale za pierwszym razem wydobyła z siebie tylko cichy jęk. Spróbowała poraz drugi, mamrot. Nic nie można było zrozumieć. ’’Weź się w garść, z potworami walczyłaś, z pytaniem też sobie poradzisz’’ – pomyślała. Wzięła wdech. - Urodziłam się w Equestri, jako czystej krwi pegaz. – powiedziała nieco drżącym głosem