Hard as Iron

[Mephisto The Undying]

- Ee, strzelać. I spuszczać wpierdol... - odpowiedziała. - Wiesz, jak tak teraz mówisz, to ona serio wygląda jak transforemr. Ja zawszę mówiłam że to stalowa morda albo Darth Vader. - dodała patrząc na Anne. - I nie becz bo zardzewiejesz. - dodała. - A kto tu jeszcze jest? - zapytała Ozzy'ego. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Może ci jeszcze herbatkę, filiżanki, stoliczek i krzesełka przynieść, żeby się milej rozmawiało? Ruszaj ten swój kształtny zad i idziemy, tak? Nie jesteś tu żeby ucinać sobie ze mną pieprzoną pogawędkę - powiedział i ruszył przed siebie, w górę stoku.

- Przynajmniej nie jestem ruda - warknęła Anna.

[Mephisto The Undying]

- Lepiej ruda niż beztalencie. - odpowiedziała ruszając za Ozzym. - Sorry ale tak jakby właśnie przed chwilą znalazłam się w jakimś dziwnym miejscu, a kilka chwil temu byłam w studio które wybuchło, może i dla Ciebie to norma ale ja jestem raczej normalna i dla mnie taki widok to nic normalnego. - powiedziała do niego. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Przyzwyczajaj się. To był co prawda niestandardowy transport, ale i to się zdarza i trzeba być przygotowanym, niunia. Tymczasem grzeczniej do koleżanki. Miłość i pokój, tak ma tu być - odpowiedział. Kilka kroków później znaleźli się na szczycie zbocza, przy dość krętej i wąskiej drodze stał tam zaparkowany, stary Dodge Challenger o fioletowym lakierze i szerokich, grubych oponach.

- Powóz zajechał.

[Mephisto The Undying]

- No, niezły. - stwierdziła patrząc na samochód. - Są tu wszyscy muzycy metalowi czy tylko elita? - zapytała podchodząc do auta. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Kto wie co znaczy heavy metal i rock, ten znajdzie tu miejsce - odpowiedział Osbourne. - Wsiadać - rzekł. I w tym momencie rozległ się okropny, głuchy huk. W miejscu samochodu leżał głaz, dwa razy większy od samego pojadu, z którego niewiele zostało. Ozzy spojrzał na skałę.

- Skurwysyn, zarysuje mi lakier!

[Mephisto The Undying]

- Wyklepie się. - stwierdziła. - Chociaż taniej wyjdzie kupić nowy... - dodała patrząc na głaz. - To chyba oznacza że musimy iść z buta... - westchnęła. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie, kurwa, z żadnego buta! - wrzasnął. - Gdzie jest ciul odpowiedzialny za to?

Anna podniosła wzrok.

- Tam - powiedziała i wskazała na kształt po lewej stronie. Kształt ten miał dobre dwadzieścia metrów wysokości i przybierał postać wielkiego, umięśnionego potwora z błękitnymi ślepiami i szeroką paszczą, przypominającą nieco pysk piranii... Tylko z wiekszą ilością długich zębów i dziwnym, błękitnym światłem z głębi paszczy. Stał na dwóch nogach, zakończonych palczastymi łapami, miał też długi ogon zakończony kostnym wyrostkiem, a w wielkich łapach trzymał kolejny głaz.

- Zdechniesz, skurwysynu! - zapowiedział Ozzy i wyciągnął z kieszeni mikrofon. Wielgachny potwór wydał dźwięk, który po przeanalizowaniu mógłby zostać uznany za śmiech.

[Mephisto The Undying]

- Czyli jak mam rozumieć urządzacie tu sobie Rock-off... - powiedziała patrząc to na Ozzy'ego to na stwora. - Czyli jak mniemam to z tymi stworkami mam wam ,,pomóc''? Jeśli tak to ja pierdole... 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Obie tyłki  troki i zwiewajcie w tamtą stronę, już. Podobno masz coś, co może nam pomóc. Biegnijcie wzdłuż tej drogi, pewnie zaraz przyjedzie jakieś wsparcie. A ja tymczasem... ja muszę skopać dupsko temu wielkiemu sukinsynowi. Ruszać się! - krzyknął i zaczął podchodzić do potwora, który położył głaz na ziemi i czekał teraz, aż rywal znajdzie się wystarczająco blisko. Anna spojrzała na Sigrun.

- Słyszałaś, co powiedział.

[Mephisto The Undying]

- Słyszałam, słyszałam. - powiedziała wciąż przyglądając się zajściu. - Tylko się nie potłucz staruszku. Mimo wszystko to jednak zaszczyt cię poznać. - powiedziała jeszcze do Ozzy'ego i pobiegła wzdłuż drogi. - To najdziwniejszy dzień mojego życia... - stwierdziła. 

Edytowano Maj 24, 2014 przez Mephisto von Pheles

[Arcybiskup z Canterbury]

- Do you hear the thunder raging in the sky? Premonition of a shattered world that's gonna die! - dał się usłyszeć głos z oddali. W tym momencie niebo zaszło ciemnymi chmurami i dało się słyszeć huk burzy zmieszany  z rykiem potwora.

- Na pewno nie najgorszy dzień mojego życia... Ale i nie najlepszy, ani nawet przeciętny... - odpowiedziała Anna.

[Mephisto The Undying]

- Na pewno nie przeciętny. - odpowiedziała. - Szkoda że akurat ty mi się trafiłaś. - westchnęła i spojrzała na Anne. - No ale przynajmniej masz już przyłbicę. Chociaż w sumie to całą zbroję... - dodała i zaśmiała się. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- A widzisz... Ale cieszę się, że jestem tu z tobą, nie Ruth. Przynajmniej mogę być od ciebie lepsza, bo - jak tak patrzę na ciebie, to nie spodziewam się po tobie zbyt dużo - odrzekła. - Myślę, że to kwestia czasu zanim okaże się, że twoja obecność tu jest pomyłką.

Droga podnosiła się teraz nieco w górę, zza pleców Anny i Sigrun dobiegały wciąż odgłosy walki, chociaż teraz już nieco bardziej przytłumione.

- The battle's over, but the war goes... - głos Ozzy'ego urwał się nagle. Z przodu drogi, dokładniej zza zakrętu słychać było teraz warkot silnika, coraz bliżej i bliżej. 

[Mephisto The Undying]

- Wątpię byś dała radę to pokazać. Wiesz czemu twój bas nie działał? Bo go nie podłączyłaś... gratuluje. - powiedziała sarkastycznie i zaklaskała. - No to albo jedzie wsparcie, albo ktoś po nas. - stwierdziła słysząc warkot silnika. 

[Arcybiskup z Canterbury]

Pomijając warkot silnika, zapadła głucha cisza, która zresztą trwała tylko kilka sekund. Sigrun poczuła uderzenie w szczękę, kiedy pięść Anny zetknęła się z nią w dość gwałtowny sposób.

- Denerwujesz mnie - wyjaśniła.

[Mephisto The Undying]

- Bijesz jak dmuchana lala... - powiedziała i uderzyła Anne w twarz o wiele mocniej. - Jak ja długo na to czekałam. - powiedziała. - Ty mnie nie denerwujesz. Ty mnie wkurwiasz. - wyjaśniła. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Odpowiedziałabym tak samo, ale ty jesteś tylko małym śmieciem. Plamą, robalem którego można zgnieść - wysyczała. Wznowiła atak i uderzyła Sigrun tak mocno, że ta zatoczyła się do tyłu i wpadła na skałę. Rozprostowała palce w dłoniach.

[Mephisto The Undying]

- Chodź to wyprostuję ci te gwoździe na ryju. - powiedziała podchodząc do Anny i uderzając ją na tyle mocno by ta się wywróciła, podeszła do niej i pociągnęła ją za jeden z kolczyków na twarzy. Usiadła jej na klatce piersiowej. - I co teraz stalowa mordo? - zapytała. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- To, ruda suko - warknęła i wykręciła się na tyle, żeby kopnąć Sigrun w plecy, odebrać jej na chwilę oddech, przewrócić i zacząć okładać pięściami. Cóż, trzeba przyznać że bić to ona się umiała.

Tymczasem za nimi pojawił się motor, który zatrzymał się niedaleko dwóch dziewczyn. Motocyklista zdjął kask - kobieta o tlenionych, natapirowanych włosach wpatrywała się w bójkę przez chwilę, po czym zsiadła z motoru i podeszła do nich. Stanęła w odległości dwóch kroków.

- Baczność, kretynki.

[Mephisto The Undying]

Sigrun zrzuciła z siebie Anne dość zwinnym ruchem, wstała. - Jeszcze ci kiedyś mordę przefasonuje. - powiedziała do niej i obróciła się w stronę kobiety. - Dobra, spokojnie. - powiedziała do niej. - Lita Ford? - zapytała. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Na pewno nie twoja wróżka chrzestna. Nie widać? - zapytała. - Cóż... Miała być tylko jedna, to problem. Jakoś się będziecie musiały ścisnąć. Wsiadać - rozkazała. Anna ruszyła za Litą, przy okazji szturchając Sigrun ramieniem.

[Mephisto The Undying]

Sigrun wsiadła na motor. - Ciekawe kto będzie następny. Może Jack Black? - pomyślała. - A żebyś spadła. - pomyślała spojrzawszy na Anne. 

[Arcybiskup z Canterbury]

Anna siadła za Litą.

- Trzymać się mocno, jasne? Mimo wszystko, tu też można umrzeć - wyjaśniła Lita Ford. Kiedy Sigrun wsiadła, zakręciła i ruszyła w górę drogi.

[Mephisto The Undying]

Sigrun siedziała przez chwile w milczeniu. - A tak właściwie, to gdzie konkretnie jedziemy? - zapytała.