Rodzina Diabłów [Highschool DxD]-[Zabawa]

[Dead Radio Man]

- Ehhh - Kuro zniknął i pojawił się obok swojego pana - Niestety ale nie udało mi się ich powstrzymać.

- Nie dobrze - Behemot ciągle atakował uderzając w ziemie, Rin uskakiwał przed ciosami. 

 

 

(( Pamiętajcie o tych wszystkich ciałach po drodze ))

[Szeregowa WW]

Lorence chwyciła Jonathana za rękę i zaciągnęła go za sobą. Żaden z widoków napotkanych po drodze ją nie przeraził. Jakby to było coś nowego. - pomyślała.

- Masz teraz okazję się zabawić, rozumiesz? - mruknęła cicho pod nosem. - Ale nie waż się zbliżać do Rin'a i Jonathana. Powiedzmy że do Vergila też na razie nie.

[Mephisto The Undying]

Jonathan rozglądał się, po chwili puścił rękę Lorence i wszedł do jednego z pokoi. Rozejrzał się, nie wiedział nawet czemu nie czuje się źle. Nie był nawet odrobinę obrzydzony tym widokiem. Medalik na jego szyi trząsł się coraz bardziej. Skierował się w stronę pokoju gdzie był Rin. 

[Szeregowa WW]

- Chyba już niedaleko. - powiedziała rozglądając się dookoła.

[Mephisto The Undying]

- Ta. - mruknął. W jego ręce pojawił się miecz który był jednak inny niż te które wcześniej przywoływał. Był dłuższy i czarny. Jonathan czuł że był już coraz bliżej. Podszedł do wielkich drzwi i kopnął je w ramach otwarcia. - Siemka Rin. - powiedział patrząc na behemota. 

[Szeregowa WW]

- Hej Rin. Widzę że macie tu super imprezkę z panem milusińskim. Przyszliśmy tu trochę poprzeszkadzać. - powiedziała, założyła rękawiczkę z ćwiekami i mocniej chwyciła nóż. - Szykuje się niezła zabawa.

Edytowano Lipiec 3, 2014 przez Szeregowa Rainboww Dash

[Maćko z Bogdańca]

Franklin przechadzał się po mieście szukając jakiegoś zajęcia i ewentualnie jakiejś pracy. Nagle stanął w miejscu i wzdrygnął się czując niepokój i lekkie przerażenie. Obrócił się w miejscu szukając źródła, które znalazł po swojej lewej chwilę później. Poszedł tym tropem docierając do opuszczonego budynku. Wszedł do środka i zszedł schodami w dół. Zobaczył ciała.

- Co jest ku**a - mruknął pod nosem. Zaszedł dalej aż usłyszał odgłosy walki. W jego ręku pojawiła się czarna kula ognia, z którą poruszał się dalej. Wszedł przez wyważone drzwi i zobaczył swoich braci oręża oraz potwora.

- Ło ku**a, takiego wielkiego skur***yna jeszcze nie widziałem.

[Dead Radio Man]

- Ludzie - Behemot zamachnął się pięściami, Rin w ostatnim momencie utworzył magiczną barierę z ognia. - Ehhh nie potrzebnie tu przychodziliście - Rin czuł jednak spokój gdy poczuł że ma za sobą swoje sługi - Ehh no dobrze, Lorance pamiętaj o tym uczuciu gdy używałaś swojego boskiego daru bo razem z Jonathan'em spróbujecie ograniczyć jego ruchy, Vergil i Franklin pomożecie mi go dobić gdy go zablokują. Ruszajmy - Rin wydał rozkaz. 

[Maćko z Bogdańca]

Franklin tworzył coraz to większą kulę czekając na dobry moment do ataku.

[Mephisto The Undying]

- No dobra. A takie pytanie poza tematem... - zaczął ruszając na stwora. Przywołał miecz który wbił mu w kolano. Prześliznął się pod nim. - Boski Dar może mieć duszę? - zapytał przywołując drugi miecz który wbił w plecy Behemota. 

[Szeregowa WW]

Lorence starała się skupić na uczuciu które uaktywniłoby jej boski dar. W końcu się udało.

- To jak będzie panie milusiński? Zapewne chce się pan ze mną pobawić. - powiedziała i uśmiechnęła się szyderczo. Zaczęła powoli iść w stronę behemota mocno trzymając nóż. - To się zabawimy.

[Dead Radio Man]

- Potem - odkrzyknął Rin zacisnął pięści i zebrał demoniczną aurę i wytworzył z niej wielką lodową igłę którą rzucił prosto w potwora, przebił mu rękę ale reszta pocisku roztrzaskała się.

[Szeregowa WW]

Lorence podbiegła do potwora i rzuciła w niego nożem z całej siły. Wbił mu się w plecy. Chwyciła go i pociągnęła w dół. Starała się przeciąć mu ciało wzdłuż pleców.

[Dead Radio Man]

- Dobra, Vergil, Franklin teraz - Rin wyciągnął rękę w stronę potwora i przed nią pojawił się magiczny krąg - Wyrok - Naokoło Behemota wytworzyło się 10 kul czerwonej materii które poleciały prosto w Behemota niszcząc jego ciało. - Ehhh - Rin opadł na ziemie, wyjął bandaż z kieszeni i zaczął owijać sobie rany. 

[Szeregowa WW]

Lorence w ostatniej chwili odskoczyła na bok.

- No zobacz Rin. Jednak byliśmy ci potrzebni. - powiedziała i podniosła się z ziemi. - Pomóc ci? - zapytała i podeszła do niego.

Edytowano Lipiec 3, 2014 przez Szeregowa Rainboww Dash

[Dead Radio Man]

- Jeśli możesz - Powiedział z uśmiechem, spojrzał na ścianę i nagle zrobił się smutny. 

[Mephisto The Undying]

Miecze wypadły z ciała stwora wbijając się w ściany. Jeden wbił się tuż obok głowy Jonathana ale ten nie zareagował. - Nie możesz wypić tych swoich łez czy coś? - zapytał wyrywając miecz ze ściany. 

[Szeregowa WW]

- Coś nie tak? - zapytała widząc że nagle posmutniał i usiadła obok. Wzięła bandaż i zaczęła opatrywać mu rany.

Edytowano Lipiec 3, 2014 przez Szeregowa Rainboww Dash

[Dead Radio Man]

- Nie mogę - Powiedział Rin - Podziałały by na mnie jak trucizna, co do humoru to to wszystko to chyba moja wina. Gdybym może wcześniej coś wyczuł, może był bym w stanie pomóc tym ludziom - W jego wnętrzu Fenix zaśmiał się z jego rozmyślań.

- Ha jesteś beznadziejny - Powiedział do niego Jibril, wszyscy to słyszeli. 

[Szeregowa WW]

- Co... Do kogo to było? Kto to powiedział? - zapytała i popatrzyła na Rin'a zdziwiona. - A co do tych ludzi to im się pomóc nie dało. To już tak jest. To nie twoja wina...

Edytowano Lipiec 3, 2014 przez Szeregowa Rainboww Dash

[Mephisto The Undying]

- Life is brutal, rzeczywistość is suka. - powiedział o dziwo po polsku. - Czy jakoś tak. - powiedział tym razem po japońsku. - I chyba nie musisz mi odpowiadać na pytanie czy Boski dar ma duszę. Jeśli się nie mylę to ten głos należał do takowego. Czyż nie tak? -  zapytał. 

[Dead Radio Man]

- Tak, to był Jibril, król Feniksów, strasznie uparty i wymagający ptak. - Rin złapał się za głowę - Przepraszam zniszczyłem wam wieczór. - Rin przeprosił.

[Szeregowa WW]

- Ech... No cóż... Świat się przecież nie kończy. - powiedziała. - Nie musisz przepraszać.

Edytowano Lipiec 3, 2014 przez Szeregowa Rainboww Dash

[Mephisto The Undying]

-My king, my king, how was you supposed to know that will happend? - zapytał. - Cóż, wredny ptaszek nie powiem. W sam raz żeby występował w Angry Birds... - stwierdził. - Ale dobra, chyba w tym wisiorku też ktoś lub coś siedzi. - powiedział. 

[Szeregowa WW]

- Ech... Wy się użalacie. A ja mam tak przez całe życie. To nie jest fajne. - mruknęła cicho pod nosem.