Horse_Wars: Niewolnicy (by PiekielneCiastko)

[Nightmare]

Maluchy skuliły się na podłodze. Podniosły łebki, a spod ich kapturów widać było wielkie słodkie oczy.

[Ohmowe Ciastko]

Spojrzałem się na nie najstraszniejszym wzrokiem jaki miałem na stanie. -Nawet na nic nie liczcie. Próbowałyście mi przeszkodzić w uratowaniu przyjaciela. Macie jeszcze jedną szansę. Możecie iść stąd lub walczyć ze mną. Wasza liczebność kontra moje doświadczenie-byłem miłosierny.

[Nightmare]

Różowooki maluch zniknął. Chwilę później poczułeś, jak coś uderza w ciebie od tyłu. Na twoim rogu zacisnął się pierścień antymagiczny. Upadłeś na ziemię. Dwójka maluchów dołączyła do tego, który siedział na tobie. Wszystkie pędem cię związały.

[Ohmowe Ciastko]

Antymagiczny? Ale nie antymocowy.

---

Mocą poluzowałem liny. Wystarczająco, by móc szybko się uwolnić. Mogłem stracić miecze, ale nadal miałem kopyta. Dla pewności przyciągnąłem i schowałem najbliższy miecz.

[Nightmare]

Maluszki podskakiwały na tobie. Przywołało to myśl o siniakach. Wzięły miecze i rzuciły je w powietrze. Jeden wyleciał przez okno. Źrebaki zauważyły poluzowane liny. Usłyszałeś brzęk. Przed tobą, zielonooki pchał ku tobie wielką, metalową skrzynię. Lekko uniosłeś się w powietrze i wylądowałeś w skrzyni. Dołączyło do ciebie ciało i Kate, po czym zapadła ciemność.

[Ohmowe Ciastko]

Ciało i Kate?

---

Na szczęście musiały nie wiedzieć, z czego są te buty. Obiecałem sobie, że nieważne czy źrebak, czy nie, jak znajdę któregokolwiek z nich, to poczują mój gniew. Szybko się opanowałem. Nie chciałem złych emocji. To zbyt szybka droga do ciemności. Modliłem się, że Kate jeszcze żyje.

[Nightmare]

no wiesz... zwłoki CrystalSword

---

- B-Black? - rozległ się odgłos z bólem, w ciemnościach.

[Ohmowe Ciastko]

Tutaj wykonałem facepalma nad swoją pamięcią.

---

-Tak? -cieszyłem się, że z Kate jest w porządku. Wiedziałem, że z klaczami Jedi jest naprawdę źle dopiero, gdy nie mogą mówić.

[Nightmare]

---

- C-co się stało?

[Ohmowe Ciastko]

-Można powiedzieć, że sithowie stanęli w kolejce, by spuścić mi łomot. Prawie pokonałem mistrzunia, ale uciekł on w perfidny sposób i zabił twoją przyjaciółkę. Ale to wiesz. Ale potem pojawiła się Chrysalis i jakieś bachory. Jak zauważysz trójkę małych źrebiąt, które robią słodkie oczy, to radzę ci je pobić zanim się na nie spojrzysz.

[Nightmare]

- C-co? Pokonały cię źrebaki?! - w ciemnościach coś się poruszyło, a na twoją głowę spadła kropla krwi.

[Ohmowe Ciastko]

-Nic nie mów. Krwawisz. Odpoczywaj. Tak, pokonały mnie źrebaki. Tylko że prawie nic nie mogłem zrobić. Byłem w szachowej sytuacji. Nie mogłem powoli zdobyć przewagi, bo by ciebie udusiła.

[Nightmare]

- Pierwszy raz poczułam, jak to jest być duszonym przez Sitha. - na twoje czoło spadła kolejna kropla krwi.

[Ohmowe Ciastko]

-Nic nie mów, dobrze? Znam ten sposób na korzystanie z mocy, lecz na nikim go nie ćwiczyłem. Jest to jedna z tych umiejętności, o których chcę zapomnieć.Nic nie masz złamanego?

[Nightmare]

- Jeśli "nic" oznacza jedną tylną nogę, jedną przednią i skrzydło... - kolejne krople spadły na twój nos.

[Ohmowe Ciastko]

Poczekamy aż znajdziemy się w miejscu, do którego nas transportują i zrobię ci jakieś usztywnienie. Ale teraz odpoczywaj!

[Nightmare]

Co chwila kapała na ciebie krew. Zza ścian usłyszałeś dźwięk śmigacza.

[Ohmowe Ciastko]

Mój miecz, mój statek, pudełko po moich pączkach. Wszystko zostało w mieście lub jego okolicach. Poddenerwowało mnie to. Nic nie widziałem, a nie mogłem użyć magii. Zacząłem ściągać pierścień antymagiczny za pomocą mocy.

[Nightmare]

Był mocno zaciśnięty. Nagle wywróciło was na bok skrzyni, a kilka kropli krwi wpadło ci na usta.

[Ohmowe Ciastko]

Uznałem, że na razie poczekam z sznurkiem. Nie wiedziałem, jak mogłem pomóc Kate.

[Nightmare]

Nagle bok skrzyni odpadł i wyturlaliście się do większego pomieszczenia.

[Ohmowe Ciastko]

Chciałem wstać i zobaczyć gdzie jesteśmy, ale pamiętałem o sznurze. Powoli ustawiłem się w pozycji, która dawała mi widok na okolicę.

[Nightmare]

Pomieszczenie było ciemne, ledwie było cokolwiek widać. Przez obydwa okna widać było białe paski, które oznaczały, że lecą nadświetlną. Kate leżała obok ciebie. Stęknęła i usiadła. Z jej skrzydła, jednej tylnej i jednej przedniej nogi kapała krew.

[Ohmowe Ciastko]

-Jesteś związana? -miałem nadzieję, że będzie mogła mi pomóc z więzami. Jeśli nie, to pojedynczo mogłem przerywać elementy wiązania moich nóg.Jeszcze rana Kate. Pamiętałem co nie co z lekcji pierwszej pomocy. Musiałem tylko rozerwać mój płaszcz i mocno związać rany. I nastawić kości. Ale dopiero, jak Kate będzie nieprzytomna.

[Nightmare]

Kate wstała i kulejąc podeszła do ciebie. Zdrowym kopytem zaczęła rozsupływać więzy, używając zdrowego skrzydła.