Horse_Wars: Niewolnicy (by PiekielneCiastko)

[Ohmowe Ciastko]

Niewiele widząc udałem się za odgłosami dzieciarni.

[Nightmare]

Dotarliście ciemnym korytarzem do oświetlonego pomieszczenia. W środku, na łańcuchach, za przednie kopytka, wisiały źrebaki. Wciąż miały kaptury. Co chwila były rażone prądem.

[Ohmowe Ciastko]

Zacząłem cicho przeszukiwać pomieszczenie na obecność strażników, kamer i mikrofonów. Chciałem być pewien, że mogę rozpocząć moralizatorką pogadankę z źrebakami. Szukałem też sterowania maszyn do tortur.

[Nightmare]

Nikogo tam nie było. Maszyna do sterowania stała w kącie.

[Ohmowe Ciastko]

Stanąłem przy niej i wyłączyłem ją, dbając by źrebaki się nie uwolniły.

- Nie wiem czy o tym wiecie, ale ja też byłem kiedyś uczniem Sitha. Tylko, że ja byłem wiele starszy niż wy, gdy się nawróciłem. Dla mnie impulsem był widok cierpienia niewolników spowodowany przez Sithów, lecz wy już teraz zobaczyliście jacy są Sithowie dla wszystkich. Dla nich życie nie ma żadnej wartości. I ona chce zaszczepić wam ten punkt widzenia. Przy okazji robiąc z was swych niewolników, którzy jej się nie sprzeciwią. Ale na razie jesteście w lepszej sytuacji jak niewolnicy. Bo wy macie szansę walczyć z nią jak równy z równym. Co wolicie? Wolną wolę czy ślepe posłuszeństwo do końca waszego życia? Bo Chrysalis żyła już tysiące lat temu i nie sądzę, że zbiera jej się na śmierć. Macie wybór i to od was zależy, co zrobicie.

[Nightmare]

Maluchy przytaknęły i trochę dziwnie spojrzały na Kate. Następnie cię przytuliły.

[Ohmowe Ciastko]

"dbając by źrebaki się nie uwolniły."

---

-Mam nadzieję, że nie zamierzacie mi wbić noża w plecy. Jestem Black Mercy, a klacz, w której uratowaniu próbowałyście mi przeszkodzić, ma na imię Kate.

[Nightmare]

upsie

---

Malce pokręciły łebkami i znacznie pokazały na łańcuchy.

[Ohmowe Ciastko]

-Długie dali wam te łańcuchy-spojrzałem na Kate-Czy mogłabyś?

[Nightmare]

Kate jednym ruchem ucięła dolne, następnym górne łańcuchy. Maluchy upadły na ziemię.

[Ohmowe Ciastko]

-Dobra, a teraz miło by było gdybyście się przedstawiły,szkraby-podeszłem do źrebaków pomóc im wstać.

[Nightmare]

Maluchy zamknęły oczy i zdjęły kaptury.

Zielonooki był pomarańczowym pegazkiem z czerwoną grzywą.

Różowooki okazał się błękitną jednorożką z fioletową grzywą, a niebieskooki był zielonym kucykiem ziemskim o żółtej grzywie. Żaden nie miał znaczka.

[Ohmowe Ciastko]

-Nie poznaliśmy was w najlepszych okolicznościach, więc kultura nakazywała by wam przeprosić nas za to, co wydarzyło się wcześniej i podziękować za ratunek.

[Nightmare]

Zamiast słów, padły miecze i potoczyły się do ciebie.

[Ohmowe Ciastko]

-Nie możecie mówić?-zapytałem się źrebaków- I chcecie ,żebym wziął te miecze?

[Nightmare]

Na pierwsze pokręciły łebkami, na drugie pokiwały.

[Ohmowe Ciastko]

-To przez Chrysalis nie możecie mówić?

[Nightmare]

Maluchy otworzyły pyszczki i wydały z siebie niezrozumiały bełkot.

[Ohmowe Ciastko]

-Czyli mnie rozumiecie, ale nie umiecie odpowiadać inaczej jak najprostszymi gestami?

[Nightmare]

Maluchy pokiwały łebkami.

[Ohmowe Ciastko]

-Nie obrazicie się, jeśli będę mówił do was kolorami? Tak chyba będzie łatwiej.

[Nightmare]

Malce się uśmiechnęły.

[Ohmowe Ciastko]

-Ok-podniosłem magią miecze i podstawiłem im przed nosami- Bez nich pewnie sobie nie poradzicie, a ja ,choć tego nie widać, jestem przygotowany na walkę z Sithem.

Jak już raz w kogoś uwierzyłem, to trwałem w tym przekonaniu,powiedziałem do siebie przypominając sobie kilka sytuacji z przeszłości.

[Nightmare]

Źrebaki wzięły miecze i pokazały wam drzwi za wami.

[Ohmowe Ciastko]

Poszedłem do drzwi i je otworzyłem.