Horse_Wars: Niewolnicy (by PiekielneCiastko)

[Ohmowe Ciastko]

-Gdybyś jeszcze umiała zdjąć mi tą biżuterię z rogu byłbym ci wdzięczny. Czekałem aż rozwiąże mi więzy.

[Nightmare]

Powoli udało jej się, a potem jednym ruchem kopyta zdjęła obrączkę.

[Ohmowe Ciastko]

-Znajdź coś długiego i twardego. Trzeba ci zrobić usztywnienie dla kopyta i skrzydła. Wytrzymasz nastawianie? Rozglądałem się po pokoju szukając czegokolwiek nadającego się na szynę.

[Nightmare]

- Co ty na to? - pokazała długi kawał metalu wystający ze skrzyni, w której niedawno leżeliście.

[Ohmowe Ciastko]

-Idealny. Ale czy wytrzymasz nastawianie kości na żywca? Boli jak diabli. Zabrałem się za wyrywanie pręta za pomocą magii. Starałem się wydać przy tym tyle odgłosów, ile to konieczne.

[Nightmare]

- Znasz jakieś zaklęcia ogłuszające? - zapytała, krzywiąc się przy prostowaniu chorego skrzydła.

[Ohmowe Ciastko]

-Nic tak nie ogłusza jak wciśnięcie w ścianę z mocą tura mechanicznego-powiedziałem-No, jest kilka czarów i znam jeden. Ale działają trochę gorzej, a raczej krócej. I nie ma efektu połamanych kończyn.

[Nightmare]

- A tam, dawaj. - stanęła przed tobą. Z jej czoła ciekła krew.

[Ohmowe Ciastko]

Rzuciłem w jej kierunku czar ogłuszenia. Był to bardzo zaawansowany czar. Zaawansowany, bo modalny. Starałem się, by czar działał krótko. Tyle, by ją dobrze opatrzyć. Później rzuciłbym na nią znieczulenie. Zabrałem się za pierwszą pomoc.

[Nightmare]

Kate osunęła się na podłogę dzięki zaklęciu, więc mogłeś spokojnie zabrać się za nastawianie i pierwszą pomoc.

[Ohmowe Ciastko]

Obejrzałem ją dokładnie w poszukiwaniu ran i złamań. Porwałem potem swój płaszcz tak, by starczyło na wszystko. Starałem zrobić się wszystko dokładnie i tak właśnie wyszło. Skończyłem tuż przed tym ,jak się miała obudzić.

[Nightmare]

Kate otworzyła oczy i spojrzała na ciebie. Zauważyła, że jej nogi i skrzydło są unieruchomione, a rany opatrzone. - Dzienki.

[Ohmowe Ciastko]

-Do usług. A teraz chodźmy uszkodzić jakiegoś sitha. Znaczy się ja pójdę, a ty się gdzieś ukryjesz. Ma być to miejsce, którego nie znajdą.

[Nightmare]

- Taaa, już mnie nie widać. - skierowała się ku ścianie i wyjęła spod skrzydła (zdrowego) miecz świetlny. Szybko wycięła tam dziurę.

[Ohmowe Ciastko]

-Przynajmniej masz się czym bronić. Dobra, ja idę zdobyć sobie broń. Przestawić skrzynię?

[Nightmare]

Kate machnęła kopytem i weszła do pomieszczenia za dziurą. - Czysto.

[Ohmowe Ciastko]

Przystawiłem skrzynię. Spojrzałem się po pomieszczeniu w poszukiwaniu drzwi.

[Nightmare]

- No chodź! - szepnęła Kate z pomieszczenia.

[Ohmowe Ciastko]

Odsunąłem skrzynię i poszedłem do Kate. W międzyczasie schowałem za skrzynią dziurę. -No idę.

[Nightmare]

Za tobą rozległy się krzyki droidów. Kiedy się obróciłeś zobaczyłeś ich części leżące na ziemi, a obok nich Kate. Wycięła kolejną dziurę, nie patrząc na drzwi obok.

[Ohmowe Ciastko]

-Czysto, taaaa. Poza tym, ty jesteś ranna! Już lepiej mów, gdzie chcesz iść. Tylko nie walcz. Przypominam, że nie jesteś w najlepszym stanie.

[Nightmare]

- Jakbyś musiał mi to mówić... - westchnęła Kate i przeszła przez kolejną dziurę. Nagle statkiem szarpnęło i oboje runeliscie na ziemię. Przez okno widać było kapsułę, która właśnie opuściła wasz statek, a w drugim, szybko zbliżającą się powierzchnię planety.

[Ohmowe Ciastko]

-Aaa. Wszyscy tutaj zginiemy-panikowałem. Nagle pomyślałem o szybowcach-Szybko wytnij dziurę. Poszybujesz. Ja sobie poradzę-szybko powiedziałem Kate.

[Nightmare]

- Fajny kawał. Chodź. - szybko przelazła przez koleją dziurę.

[Ohmowe Ciastko]

Poszedłem za Kate. Bałem się, gdzie mnie prowadzi. Nie wiedziałem, czy zdążymy uciec na czas.