[ZAKOŃCZONE] [Grimdark]Silent_Ponyville: Śmierć przyjaciela (by Bellamina)

[lurasidone]

Podniosłem go mając nadzieję, że nie rozleci mi się w kopytach.

[Nightmare]

Węgielek dalej był cały. To bardziej kamień niż węgiel.

[lurasidone]

Schowałem go do torby i wyszedłem z pomieszczenia. Skierowałem się w stronę, w którą pobiegła AJ.

[Nightmare]

Znalazłeś ją stojącą obok Pinkie i śmiejącą się na całe gardło. Nie był to już radosny śmiech, a raczej przerażony. Ku nim szła Lucky Bride.

[lurasidone]

- Ile tego jeszcze będzie? - mruknąłem do siebie. Kopnąłem w ścianę, by hukiem zwrócić na siebie uwagę Lucky Bride.

[Nightmare]

Ona jednak zaryczała i wciąż szła na klacze. Śmiech zamarł w gardle AJ, kiedy Lucky Bride dotknęła ją swoim okiem wiszącym na nerwie.

[lurasidone]

Fuj... ___________________ Widząc, że potwór nie zareagował, zrobiłem możliwie najgorszą rzecz, jaką mogłem zrobić. Podbiegłem tam i dosłownie się na niego rzuciłem. Wiedziałem, że będę tego żałował. Przynajmniej AJ wyjdzie z tego bez szwanku.

[Nightmare]

Spadłeś prosto na głowę LB. Stwór, nie spodziewając się ataku zamachał łbem. Uderzył tobą o ścianę, poczułeś krew ściekającą ci po policzki. Z oddali usłyszałeś śmiech, potem uderzenie o ziemię. Jak przez mgłę zobaczyłeś uciekającą LB, potem dźwięk syreny i ciemność... (Dun, dun, duuuun ) - Obudź się! Otworzyłeś oczy. Strasznie bolała cię głowa. Nad tobą stała Pinkie (żeby nie powiedzieć AJ ).

[lurasidone]

N o takiego ataku to sie LB nie mogla spodziewac xD ____________________ - Pinkie...czy potwor...uciekl...? -wykrztusilem, zanim ponownie ogarnema mnie ciemnosc. Dum, dum, dum

[Nightmare]

---

Poczułeś coś zimnego na twarzy i otworzyłeś oczy. Nad tobą stały obie klacze. - Następnym razem, nie skacz tak na nią. Prawie ci rozbiła czaszkę! To przynajmniej zmotywowało Pinkie do śmiechu. - AJ popatrzyła na ciebie surowym wzrokiem.

[lurasidone]

- Zabawne...w kazdym razie powinnismy jak najszybciej udac sie do kwiaciarni...rzucenie sie na nia widac przynioslo efekty - podnioslem sie chwiejnie. Obezwladniajaca fala bolu przeszyla moja glowe.

[Nightmare]

AJ podała ci butelkę, taką sama jak Pinkie w Kąciku Kostki Cukru. Odegnała ból jednym łykiem. Pomieszczenie, w którym byliście, miało jedno okno i wyglądało normalnie.

[lurasidone]

Dotknalem rany na glowie. Nie krwawila juz, mimo to wyciagnalem z apteczki fragment bandaza i obwiazalem nim glowe. Podszedlem do okna. - Chodzmy - powiedzialem, otwierajac okno. - Pinkie, gdzie w Ponyville jest kwiaciarnia?

[Nightmare]

Różowa klacz zamyśliła się.

- Chyba... Niedaleko Kącika Kostki Cukru. - pokazała ci mapę.

[lurasidone]

- Chocmy wiec tam. A czy...zastanawiascie sie, co by bylo, gdybysmy musieli sie rozdzielic?

[Nightmare]

- Tylko twoje pudełko potrafi wykrywać potwory, więc może to się źle skończyć. - sapnęła Pinkie. Wszyscy wyszliście na zewnątrz i od razu usłyszałeś buczenie pudełka.

[lurasidone]

- Znowu...- jeknalem, rozgladajac sie za przeciwnikiem.

[Nightmare]

Po ziemi czołgał się Węglik, ale minął was. Musieliście uważać.

[lurasidone]

- Uff...zmywajmy się stąd, zanim przyjdzie więcej - powiedziałem, przyspieszając kroku.

[Nightmare]

Szybko pobiegliście w stronę kwiaciarni. W drzwiach były cztery zamki o różnych symbolach. Mak, róża, tulipan i szyld z kwiatem. Usłyszałeś buczenie pudełka i syk mechanicznego kucyka za sobą.

[lurasidone]

Szybko wyciągnąłem klucze i każdy z nich włożyłem do dziurki z odpowiednim symbolem.

[Nightmare]

Każdy po kolei kliknął i rozsypał się w proch.

[lurasidone]

Drzwi stanęły przede mną otworem.

[Nightmare]

Weszliście i zatrzasnęliście drzwi przed nadbiegającym mechanicznym kucem (nazwę). Nagle, przed tobą stanęły widmowe postacie. (masz swoje wizje )

- Witaj Nut! Cześć Grass! - krzyknęła Cherry. Dwa ogiery właśnie weszły do kwiaciarni.

- Mam coś dla ciebie cukiereczku. - Nut wyjął z torby bukiet kwiatów.

- Och, skąd wziąłeś te prześliczne maki? - zapytała Cherry, wąchając.

- Wstałem wcześnie rano, aby przegonić kolekcjonerów. - odparł Nut, całując Cherry.

Wizja rozwiała się.

[lurasidone]

Wspomnienia. Te, które utraciłem. Niewiele do rzeczy miało, dlaczego nie pamiętałem jak to się stało.