przeżyj przygodę z księżniczką Cadance

[Jake]

Śmierć się zatrzymał i zmienił się w młodego kucyka. Powiedział

- Może to ci pomoże się ze mną zaprzyjaźnić jeśli jeszcze chcesz?

Śmierć szedł dalej w stronę obozu w nowej postaci.

(Jego wygląd:

)

[inka2001]

Śmierć się zatrzymał i zmienił się w młodego kucyka. Powiedział

- Może to ci pomoże się ze mną zaprzyjaźnić jeśli jeszcze chcesz?

Śmierć szedł dalej w stronę obozu w nowej postaci.

(Jego wygląd:

)

Ruff leżała cicho i jakby wtóliła się w Śmierć.

[Jake]

Śmierć doszedł do obozu. Pojawił się materac. Śmierć leciutko położył na niego Ruffian i dokładnie rogiem skanował ciało Ruff. Nagle powiedział

- MAM!! Ma złamane tylko żebro i parę stłuczeń.

Śmierć się przygotował na leczenie żebra. Stanął prosto i wpatrywał się dokładnie w złamane żebro chociaż go nie widział. Wreszcie powiedział

- Wybacz mi Ruffian, ale to zaboli.

Rozległ się dźwięk do pstrykania palcami. To był dźwięk bolesnego nastawiania się kości. Śmierć powiedział

- Nie ma innego sposobu.

[inka2001]

Śmierć doszedł do obozu. Pojawił się materac. Śmierć leciutko położył na niego Ruffian i dokładnie rogiem skanował ciało Ruff. Nagle powiedział

- MAM!! Ma złamane tylko żebro i parę stłuczeń.

Śmierć się przygotował na leczenie żebra. Stanął prosto i wpatrywał się dokładnie w złamane żebro chociaż go nie widział. Wreszcie powiedział

- Wybacz mi Ruffian, ale to zaboli.

Rozległ się dźwięk do pstrykania palcami. To był dźwięk bolesnego nastawiania się kości. Śmierć powiedział

- Nie ma innego sposobu.

Ruffian krzyczała z bólu podczas zabiegu. Wydawało jej się że jest w jakiejś krainie. Była to kraina bólu i cierpienia. Wieczne zło.

[Jake]

Wreszcie Śmierć przestał. Padł na ziemię wyczerpany. Wstał niezgrabnie i podszedł do Ruffian. Dotknął kopytkiem w złamane wcześniej żebro. Powiedział zdyszany

- Boli? I przepraszam za to. Ten zabieg jest najszybszy i najlepszy dla biegaczy.

[inka2001]

Wreszcie Śmierć przestał. Padł na ziemię wyczerpany. Wstał niezgrabnie i podszedł do Ruffian. Dotknął kopytkiem w złamane wcześniej żebro. Powiedział zdyszany

- Boli? I przepraszam za to. Ten zabieg jest najszybszy i najlepszy dla biegaczy.

- Nie. Przepraszam, to moja wina. Gdyby nie mój lament nic by się nie stało. Gdyby nie ty, już dawno leżałabym i głodowałabym. Po tych słowach przytuliła Śmierć.

[Jake]

Śmierć się zdziwił

- Przecież ja... tylko...

Śmierć się zarumienił. Co było dokładnie widać w jego nowej postaci.

[inka2001]

Śmierć się zdziwił

- Przecież ja... tylko...

Śmierć się zarumienił. Co było dokładnie widać w jego nowej postaci.

Ruffian wstała i spytała:

- Czy było śniadanie?

[Arcybiskup z Canterbury]

Księżniczka przyglądała im się z cienia, a jej zdumienie nie miało granic. Oto zobaczyła osobowość Śmierci, która istnieć nie powinna, a jednak... Istniała. Postanowiła jednak ignorować dziwaczne i sprzeczne z naturą zachowanie. Przeszła przez polanę, jakby nie zwracając uwagi na Śmierć i Ruffian.

[inka2001]

Księżniczka przyglądała im się z cienia, a jej zdumienie nie miało granic. Oto zobaczyła osobowość Śmierci, która istnieć nie powinna, a jednak... Istniała. Postanowiła jednak ignorować dziwaczne i sprzeczne z naturą zachowanie. Przeszła przez polanę, jakby nie zwracając uwagi na Śmierć i Ruffian.

Ruff była szczęśliwa że przyjazni się z Śmiercią i usiadła czekając na odpowiedz na swoje pytanie.

[Arcybiskup z Canterbury]

"Przyjaźń ze Śmiercią... To brzmi tak absurdalnie."-pomyślała Księżniczka Nocy. Usiadła obok Susan i zaczęła wpatrywać się w pozostałości ogniska. Dziwne myśli kłębiły jej się w głowie.

[inka2001]

"Przyjaźń ze Śmiercią... To brzmi tak absurdalnie."-pomyślała Księżniczka Nocy. Usiadła obok Susan i zaczęła wpatrywać się w pozostałości ogniska. Dziwne myśli kłębiły jej się w głowie.

Wstała i poszła po patyki do ogniska.

[Arcybiskup z Canterbury]

-Dlaczego właściwie szukacie tej klaczy?- zwróciła się do Susan.

[inka2001]

-Dlaczego właściwie szukacie tej klaczy?- zwróciła się do Susan.

Tymczasem Ruffian była daleko.

[Jake]

Susan opowiedziała

- Nie mam pojęcia. Celestia mnie poprosiła bym pilnowała dziadka. Tylko tyle.

Śmierć tymczasem podszedł do plecaka i szukał kanapek.

- A gdzie reszta?

Zapytał się Śmierć

[inka2001]

Susan opowiedziała

- Nie mam pojęcia. Celestia mnie poprosiła bym pilnowała dziadka. Tylko tyle.

Śmierć tymczasem podszedł do plecaka i szukał kanapek.

- A gdzie reszta?

Zapytał się Śmierć

Ruffian biegła między drzewami i przypomniał jej się potworny ból. Zachamowała i zobaczyła jaskinię, a z niej wyszedł potwór. Ruffian dobiegła do obozu zdyszana.

- Jacobie!

[Jake]

Śmierć zauważył zdyszaną Ruffian. Zapytał się

- Co jesteś taka zmęczona? Może herbaty?

[inka2001]

Śmierć zauważył zdyszaną Ruffian. Zapytał się

- Co jesteś taka zmęczona? Może herbaty?

Oparła się o Śmierć. Zaczęła płakać.

- Nie, nie teraz.

[Jake]

Śmierć się zdziwił.

- Co się stało moja droga?

[inka2001]

Śmierć się zdziwił.

- Co się stało moja droga?

- Potwór nadchodzi! - Krzyknęła łkając.

[Jake]

Śmierć zauważył golema nadchodzącego ze zdziwieniem

- Ten potwór?

Śmierć wskazał kopytkiem

[inka2001]

Śmierć zauważył golema nadchodzącego ze zdziwieniem

- Ten potwór?

Śmierć wskazał kopytkiem

Tak! - Krzyknęła i upadła na ziemię. Potwór nadchodził i przypadkowo stanął na kopycie Ruffian. Ona zaś stanęła dęba. Była w szoku. Zaczęła wierzgać i rzucać się na oślep na wszystkie strony. Przy tym rżała tak rozpaczliwie jakby umierała.

[Jake]

Śmierć tylko wziął Ruff na ramię i postawił za sobą i powiedział

- Uspokój się golemy nic ci nie zrobią. Nie mogą nikogo zjeść, bo zazwyczaj jedzą kamienie.

Śmierć odwrócił się i powiedział przyjaźnie

- Co cię tu sprowadza Abrahamie?

[inka2001]

Śmierć tylko wziął Ruff na ramię i postawił za sobą i powiedział

- Uspokój się golemy nic ci nie zrobią. Nie mogą nikogo zjeść, bo zazwyczaj jedzą kamienie.

Śmierć odwrócił się i powiedział przyjaźnie

- Co cię tu sprowadza Abrahamie?

Ruffian skuliła sie ze strachu i zamknęła oczy.

[Jake]

Golem odpowiedział smętnym, skamieniałym głosem

- Ta panienka mnie obudziła i się mnie przestraszyła, a do tego nadepnąłem jej na kopytko. Więc chciałem za to przeprosić.

Śmierć odparł

Aha tylko pamiętaj. Uważaj pod nogi.

Śmierć przesunął się ujawniając skuloną Ruffian. Golem do niej podszedł i powiedział

- Przepraszam że cię przestraszyłem panienko i że nadepnąłem ci na kopytko. W tym wieku nic się już nie widzi

Golem wyciagnął rękę na przeprosiny.